Thursday, December 1, 2016

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਮੇਰਾ ਦਿਲਦਾਰ ਕਿੱਦਾਂ ਦਾ ਜੋ ਹਰ ਵੇਲੇ ਦਗਾ ਦੇਵੇ
ਕਿ ਸ਼ੀਤਲ ਪੌਣ ਦੇ ਬਦਲੇ ਜੋ ਆਤਿਸ਼ ਨੂੰ ਹਵਾ ਦੇਵੇ


ਇਹਦਾ ਅੰਜ਼ਾਮ ਵੀ ਬਹੁਤਾ ਕਦੇ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ
ਮੈਂ ਚਾਹਾਂ ਬੈਠੀਏ ਮਿਲ ਕਿ ਉਹ ਮਜ਼ਬੂਰੀ ਗਿਣਾ ਦੇਵੇ


ਉਹ ਜਿਹੜਾ ਮਾਣ ਕਰਦਾ ਹੈ ਬੜੀ ਉੱਚੀ ਅਟਾਰੀ ਦਾ
ਕੋਈ ਸਮਝਾ ਦਿਉ ਕੁਦਰਤ ਤਾਂ ਮਹਿਲਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਦੇਵੇ


ਕਹੋ ਤ੍ਰਿਸ਼ੂਲ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕਰੇ ਉਹ ਲਾਲ ਨਾ ਅੱਖਾਂ
ਅਤੇ ਤਲਵਾਰ ਵਾਲਾ ਵੀ ਨਾ ਮੁੱਛਾਂ ਨੂੰ ਵਟਾ ਦੇਵੇ


ਬੜੀ ਮੁੱਦਤ ਤੋਂ ਪੌਣਾਂ ‘ਚੋਂ ਕਦੇ ਸੰਗੀਤ ਨਹੀਂ ਸੁਣਿਆ
ਵਜਾਵੇ ਬੰਸਰੀ ਕੋਈ ਤੇ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਾ ਦੇਵੇ


ਜਦੋਂ ਆਵਾਮ ਯਾਰੋ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਤੇ ਆ ਜਾਂਦਾ
ਉਹ ਤਾਜਾਂ ਨੂੰ ਪਲਾਂ ਅੰਦਰ ਹੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ ਮਿਲਾ ਦੇਵੇ


ਜਦੋਂ ਵੀ ਜਾਪਦੀ ਹਾਕਮ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਡੋਲਦੀ ਕੁਰਸੀ
ਇਹੋ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਉਹ ਜੰਗਾਂ ਲਵਾ ਦੇਵੇ


(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

No comments: