Wednesday, November 28, 2018

ਗ਼ਜ਼ਲ


ਕਿੰਨੇ ਵਲ ਵਿੰਗ ਖਾਂਦੀਆਂ ਨਦੀਆਂ
ਮੈਦਾਨਾਂ ਵਿਚ ਆਉਂਦੀਆਂ ਨਦੀਆਂ

ਚੀਰ ਪਹਾੜ ਨੂੰ ਅੱਧ ਵਿਚਾਲੋਂ 
ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਨੂੰ ਡਿਗਦੀਆਂ ਨਦੀਆਂ

ਕਦੇ  ਕਦਾਈਂ ਝਰਨੇ ਥੱਲੇ
ਆਪਣੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾਉਂਦੀਆਂ ਨਦੀਆਂ

ਬੱਦਲ ਵਰ੍ਹਦੇ  ਬਰਫ਼ਾਂ ਪਿਘਲਣ
ਫੇਰ ਕਿਤੇ ਜਾ  ਵਗਦੀਆਂ ਨਦੀਆਂ

ਝੂਮੇ ਵਣ-ਤ੍ਰਿਣ ਪੌਣ ਰੁਮਕਦੀ
ਕਲ ਕਲ ਕਵਿਤਾ ਗਾਉਂਦੀਆਂ ਨਦੀਆਂ

ਔੜੀ ਬੰਜਰ ਰੇਤ ਬਰੇਤੇ
ਤੇ ਜੀਵਨ ਧੜਕਾਉਂਦੀਆਂ ਨਦੀਆਂ

ਆਖਿਰ ਸਾਗਰ ਸੰਗ ਰਲ ਜਾਵਣ 
ਪੈਂਡੇ ਨੂੰ ਤਹਿ ਕਰਦੀਆਂ ਨਦੀਆਂ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

Wednesday, November 21, 2018

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਕੁਝ ਸੋਚਿਆ ਤਾਂ ਬਸ ! ਏਨਾ ਖਿਆਲ ਆਇਆ
ਪਿਛਲੇ ਸਿਆਲ ਵਾਂਗੂੰ ਇਹ ਵੀ ਸਿਆਲ ਆਇਆ


ਸਭ ਕੁਝ ਤਾਂ ਹੈ ਪੁਰਾਣਾ ਕੁਝ ਵੀ ਨਵਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਸ਼ਾਇਦ ਕਿ ਸੋਚ ਮੇਰੀ ਅੰਦਰ ਜੰਗਾਲ ਆਇਆ


ਕਿਸ ਨੇ ਹੈ ਸਾਥ ਦਿੱਤਾ ਬਿਖੜੇ ਜਹੇ ਪੈਂਡਿਆਂ ਤੇ
ਮੇਰਾ ਹੀ ਹੌਸਲਾ ਇਕ ਬਣਕੇ ਭਿਆਲ ਆਇਆ


ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਬੇਸ਼ਕ ਕਦਮਾਂ ਨੇ ਛਾਣ ਮਾਰੇ
ਚੇਹਰਾ ਨਾ ਅੱਖਾਂ ਅੱਗੇ ਕੋਈ ਕਮਾਲ ਆਇਆ


ਦਿਨ ਆਸ਼ਕੀ ਦੇ ਬਸ ਐਵੇਂ ਗੁਜ਼ਾਰ ਦਿੱਤੇ
ਛੱਲਾ ਨਾ ਕੋਈ ਦਿਤਾ ਨਾ ਹੀ ਰੁਮਾਲ ਆਇਆ


ਬਚਿਆ ਜੋ ਸ਼ਾਮ ਵੇਲੇ ਸੀ ਇਕ ਹੀ ਜਾਮ ਬਾਕੀ
ਸਾਕੀ ਵੀ ਖੌਰੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸਨੂੰ ਪਿਆਲ ਆਇਆ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)ਗ

Wednesday, November 14, 2018

ਗ਼ਜ਼ਲ


ਖਿਡਾਉਣੇਂ ਵਾਂਗਰਾਂ ਦਿਲ ਵੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਮੈੱ ਖੇਡਾਂਗਾ ਮੈਂ ਟੁੱਟਾਂਗਾ ਸਦਾ ਇਹ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ

ਅਜੇ ਤਾਂ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੀ ਬੀਤੇ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਰਾਸ ਨਾ ਆਏ
ਇਹ ਕਰਕੇ ਕਾਰਨਾਮੇ ਦਿਲ ਬੜਾ ਹੀ ਦੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ

ਬੜਾ ਹੀ ਬੇਹਿਸਾਬਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਕੀ ਕਰਾਂ ਦਿਲ ਦਾ
ਕਿ ਝੁੱਗਾ ਚੌੜ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਨੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ

ਨਾ ਬਹਿੰਦਾ ਹੈ ਨਾ ਟਿਕਦਾ ਹੈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੈ ਭਟਕਦਾ ਦਿਲ
ਇਹ ਸ਼ਾਂਤੀ ਆਪਣੀ ਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਭੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ

ਪਤਾ ਦਿਲ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਕਿ ਇਹ ਜ਼ਮਾਨਾ ਬਹੁਤ ਰੰਗਾਂ ਦਾ
ਇਹ ਜਦ ਵੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਨਾ ਭੋਰਾ ਸੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ

ਕਦੇ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਦਿਲ ਜਾਗੇ ਕਦੇ ਸੁੱਤਾ ਰਹੇ ਦਿਨ ਨੂੰ
ਇਹ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਕਈ ਵਾਰ ਤਾਂ ਬਦਰੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ

ਬੜਾ ਪਾਗਲ ਹੈ ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਇਹ ਅੜ ਜਾਵੇ ਜਦੋਂ ਮਰਜੀ
ਰਹਾਂ ਮੈਂ ਸੁਰਖੀਆਂ ਅੰਦਰ ਇਹ ਐਸੇ ਢੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

Sunday, November 11, 2018

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਬੜਾ ਕੁਝ ਸਹਿ ਲਿਆ ਆਪਾਂ ਬੜਾ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸਹਿਣਾ ਹੈ
ਅਜੇ ਤਾਂ ਸਾਗਰਾਂ ਮਗਰੋਂ ਥਲਾਂ ਅੰਦਰ ਵੀ ਰਹਿਣਾ ਹੈ

ਘੜੀ ਭਰ ਚੁੱਪ ਹੋਇਆ ਹਾਂ ਇਹ ਚੁੱਪ ਹੈ ਆਰਜ਼ੀ ਮੇਰੀ
ਜੋ ਅੱਜ ਤੱਕ ਬੋਲ ਨਾ ਹੋਇਆ ਅਜੇ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਕਹਿਣਾ ਹੈ

ਪਤਾ ਹੈ  ਵਾਂਗ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਇਹ ਜੋ ਔਕਾਤ ਹੈ ਮੇਰੀ
ਪਤਾ ਇਹ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਮੈਂ ਪੱਥਰਾਂ ਨਾਲ ਖਹਿਣਾ ਹੈ

ਇਹ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਤਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਲਿਖਾਂ ਵਿਸਥਾਰ ਰੰਗਾਂ ਦਾ
ਅਜੇ ਇਹ ਰੁੱਤ ਜ਼ਾਲਮ ਹੈ ਬੜਾ ਮੌਸਮ ਕੁ-ਲਹਿਣਾ ਹੈ

ਜਦੋਂ ਵੀ ਲੋਕ 'ਕੱਠੇ ਹੋਣ ਦੇ ਘੜਦੇ ਨੇ ਮਨਸੂਬੇ
ਤਖਤ ਨੇ ਚਾਲ ਚੱਲ ਦੇਣੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਆਪਸ 'ਚ ਡਹਿਣਾ ਹੈ

ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਰੋਜ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਲੈਣਾ ਪਰਖ ਜਦ ਮਰਜ਼ੀ
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਵਕਤ ਆਏ ਤੇ ਵੀ ਫਿਰ ਖਾਮੋਸ਼ ਬਹਿਣਾ ਹੈ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)