Monday, December 18, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਸੁੱਤੀ ਹੋਈ ਸਰਕਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ
ਜੋ ਸਿਰ ਸੁੱਟੀ ਬੈਠੇ ਬਰਖੁਰਦਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ

ਹੋਵੇ ਨਾ ਆਪਸ ਵਿਚ ਭੋਰਾ ਨਫਰਤ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ
ਬੰਦੇ ਲਈ ਬੰਦੇ ਅੰਦਰ ਸਤਿਕਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ

ਹੋਇਆ ਕੀ ਜੇ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਤੁਰਦੀ
ਬਹੁਤੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਚੱਲ ਸੁੱਤੇ ਦੋ ਚਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ

ਦੰਗੇ ਕਤਲ ਫਸਾਦ ਬਣੇ ਨੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਸਭ ਦੇ ਹੀ
ਹੋਵੇ ਜਨਤਾ ਨਾ ਏਨੀ ਬਦਕਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ

ਕੋਈ ਰੂਹ ਤਾਂ ਨਵੀਂ ਫੂਕਣੀ ਪੈਣੀ ਆਖਿਰ ਨੂੰ
ਲੋਕੀਂ ਬਣ ਚੁੱਕੇ ਜਿਹਡ਼ੇ ਮੁਰਦਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ

ਏਨੇ ਵੀ ਤਾਂ ਨਹੀ ਗਏ ਗੁਜਰੇ ਹੁਣ ਆਪਾਂ ਵੀ
ਆਪਣੇ ਅੰਦਰਲਾ ਸੁੱਤਾ ਫਨਕਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ

ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਨੇ ਨੀਰਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਰੋਹੀਆਂ ਨੂੰ
ਚੌਗਿਰਦੇ ਵਿਚ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਟੁਣਕਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ

ਆਸ ਪੜੋਸ ਉਦਾਸ ਫਿਜ਼ਾਵਾਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਜੋ
ਸੁੰਨੇ ਵਿਹਡ਼ੇ ਝਾਂਜਰ ਦੀ ਛਣਕਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ

ਜੋ ਵੀ ਥੱਕੇ ਹਾਰੇ ਰਾਹੀ ਢਾਹ ਬੈਠੇ ਨੇ ਢੇਰੀ
ਮੁਰਦਾ ਹੋਏ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਰਫਤਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ

ਜੂਲੇ ਹੇਠਾਂ ਸਿਰ ਦੇ ਕੇ ਜੋ ਕਰਨ ਗੁਲਾਮੀ ਹੀ
ਹੱਕਾਂ ਖਾਤਿਰ ਲੜਨ ਉਹ ਸਿਪਾਹ ਸਲਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ

'ਨੇਰਾ ਢੋਇਆ ਹੈ ਜਿੰਨਾਂ ਨੇ ਸਦੀਆਂ ਤੀਕਰ
ਬਸਤੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਅੰਦਰ ਲਲਕਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ

ਲੈ ਡਿਗਰੀਆਂ ਖਾਕ ਛਾਣਦੇ ਨਿੱਤ ਦਫਤਰਾਂ ਦੀ
ਭੁੱਖ ਨੰਗ ਨਾਲ ਘੁਲਦੇ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ

ਥੋਡ਼ੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਉੱਦਮ ਨੇ ਹੁਣ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ
ਹਿੰਮਤ ਹਾਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਹਰ ਵਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ

ਸਿਆਸਤ ਨੇ ਬਣ ਜੋਕਾਂ ਪੀ ਲਿਆ ਖੂਨ ਲੋਕਾਈ ਦਾ
ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਲੁੱਟ ਰੋਕਣ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਜਗਾ ਦਈਏ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ )

Thursday, November 30, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਐਟਮ ਬੰਬ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ
ਜੰਗਾਂ ਵੀ ਲਗਵਾ ਸਕਦਾ ਹੈ

ਹਾਕਮ ਜਿੰਨੇ ਮਰਜ਼ੀ ਚਾਹੇ
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਰਵਾ ਸਕਦਾ ਹੈ

ਜਿਹਡ਼ਾ ਉਸਦੇ ਉੁਲਟ ਬੋਲਦਾ
ਉਹਦਾ ਕਤਲ ਕਰਾ ਸਕਦਾ ਹੈ

ਝੂਠੇ ਲਾਰੇ ਲਾ ਪਰਜਾ ਨੂੰ
ਆਪਣੇ ਪਿੱਛੇ ਲਾ ਸਕਦਾ ਹੈ

ਝੂਠੇ ਮੂਠੇ ਜੁਮਲੇ ਛੱਡ ਕੇ
ਭੰਬਲ ਭੂਸੇ ਪਾ ਸਕਦਾ ਹੈ

ਖਾਦੀ ਬਾਣਾ ਪਾ ਕੇ ਖੁਦ ਨੂੰ
ਦੇਸ਼ ਭਗਤ ਅਖਵਾ ਸਕਦਾ ਹੈ

ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਨਾਅ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ
ਦੰਗੇ ਵੀ ਕਰਵਾ ਸਕਦਾ ਹੈ

ਚੋਣਾਂ ਦੇ ਮੌਕੇ ਤੇ ਕੋਈ
ਸੁੱਤੀ ਕਲਾ ਜਗਾ ਸਕਦਾ ਹੈ


(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ )

Friday, November 17, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਕਦੇ ਚਲਦੀ ਕਦੇ ਰੁਕਦੀ ਹੈ ਇਸ ਦੀ ਖਾਸੀਅਤ ਦੇਖੋ
ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦੇਵੇ ਕਲਮ ਦੀ ਹੈਸੀਅਤ ਦੇਖੋ

ਦਿਨੇ ਸੂਰਜ ਚਮਕਦਾ ਹੈ ਬਥੇਰੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਹੋਵੇ
ਕਿ ਜੁਗਨੂੰ ਦੀ ਹਨੇਰੀ ਰਾਤ ਵਿਚ ਵੀ ਅਹਿਮੀਅਤ ਦੇਖੋ

ਅਜੇਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਜੀਣਾ ਤਾਂ ਕੇਵਲ ਮੁਰਦਹਾਨੀ ਹੈ
ਕਿ ਜਿਥੇ ਤੋਡ਼ਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਦਮ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਦੇਖੋ

ਬੜੇ ਖਾਮੋਸ਼ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ ਵਜ਼੍ਹਾ ਇਸ ਦੀ ਤਾਂ ਫਰਮਾਓ
ਕਿ ਬੋਲਾਂ ਨੂੰ ਕਰੋ ਸ਼ਾਮਿਲ ਤੇ ਫਿਰ ਸ਼ਾਮੂਲੀਅਤ ਦੇਖੋ

ਇਹ ਜਲਦੀ ਤਿੜਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਬਿਨਸ ਜਾਂਦੇ
ਇਹ ਸੁਪਨੇ ਕੱਚ ਵਰਗੇ ਨੇ ਜਰਾ ਮਾਸੂਮੀਅਤ ਦੇਖੋ

ਕਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪੰਜਾਂ ਪਾਣੀਆਂ ਦਾ ਦੇਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਅਸੀਂ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਵਿਚ ਰੋਲੀ ਮਗਰ ਪੰਜਾਬੀਅਤ ਦੇਖੋ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

Sunday, November 5, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਬੜਾ ਕੁਝ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਬਰਸਾਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ
ਸੱਜਣ ਦਾ ਗ਼ਮ ਸਤਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਬਰਸਾਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ

ਘਟਾ ਛਾਉਂਦੀ ਤਾਂ ਰੁੱਖ ਝੂਮਣ, ਹਵਾ ਸੰਗੀਤ ਬਣ ਜਾਂਦਾ,
ਕਿ ਪੈਲਾਂ ਮੋਰ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਬਰਸਾਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ

ਧਰਤੀ ਮੌਲ ਉੱਠਦੀ ਹੈ ਤੇ ਅੰਬਰ ਖਿਲਖਿਲਾ ਉੱਠਦਾ,
ਪਪੀਹਾ ਗੀਤ ਗਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਬਰਸਾਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ

ਕਣੀਆਂ ਰੂਹ ਭਿਓਂ ਦੇਵਣ,ਨਜ਼ਾਰਾ ਹੋਰ ਹੀ ਹੁੰਦਾ,
ਬਦਨ ਵੀ ਥਰਥਰਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਬਰਸਾਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ

ਕਿਸ਼ਤੀ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਦੀ ਸੀ ਤੇ ਭੋਲਾ ਬਾਲਪਨ ਵੀ ਸੀ
ਸਮਾਂ ਚੇਤੇ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਬਰਸਾਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ

ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਤੁਰ ਗਏ ਤੇ ਫਿਰ ਕਦੇ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਏ,
ਇਹ ਦਿਲ ਉਹ ਨਾਂਅ ਧਿਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਬਰਸਾਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ

ਕਦੇ ਹਥਿਆਰ ਨਾ ਸੁੱਟੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਹੈ ਜੋ ਮਾਲੀ
ਉਹ ਕਲਮਾਂ ਮੁੜ ਲਗਾਉਂਦਾ ਏ,ਜਦੋਂ ਬਰਸਾਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

Saturday, November 4, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਮੈਂ ਵੀ ਮਨ ਕੀ ਬਾਤ ਕਹਾਂਗਾ ਮੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆਉਣ ਦਿਉ

ਆਥਣ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਤ ਕਹਾਂਗਾ ਮੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆਉਣ ਦਿਉ

ਮੈ ਗਰਮੀ ਨੂੰ ਸਰਦੀ ਆਖਾਂਗਾ ਇਹ ਮੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਹੈ

ਸੋਕੇ ਨੂੰ ਬਰਸਾਤ ਕਹਾਂਗਾ ਮੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆਉਣ ਦਿਉ

ਮੇਰੀ ਹਾਂ ਵਿਚ ਹਾਂ ਨਾ ਕਹਿੰਦੇ ਜਿਹੜੇ ਉਹ ਸਭ ਦੇਖਾਂਗਾ,

ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਰਾਤ ਕਹਾਂਗਾ ਮੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆਉਣ ਦਿਉ

ਕੁਰਸੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦਿਓ ਇਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਬਹਿ ਕੇ ਦੇਖ ਲਵਾਂ,

ਮੈ ਜੁਮਲੇ ਅਗਿਆਤ ਕਹਾਂਗਾ ਮੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆਉਣ ਦਿਉ

ਮੈ ਫ਼ਰਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮਿਹਰ ਕਹਾਂਗਾ ਬਖ਼ਸ਼ਿਸ਼ ਆਖੂੰ ਹਰ ਕਮ ਨੂੰ

ਹਰ ਕਾਰਜ ਸੌਗਾਤ ਕਹਾਂਗਾ ਮੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆਉਣ ਦਿਉ

ਪਹਿਲਾ ਕੰਮ ਹੋਵੇਗਾ ਮੇਰਾ ਇਹਨਾ ਨੂੰ ਚੁਕਵਾ ਦੇਣਾ,

ਝੁੱਗੀਆਂ ਨੂੰ ਜੰਗਲਾਤ ਕਹਾਂਗਾ ਮੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆਉਣ ਦਿਉ

ਜਾਨਵਰਾਂ ਦਾ ਪੂਜਣ ਮਿਰੀਆਂ ਤਰਜੀਹਾਂ ਵਿਚ ਹੋਵੇਗਾ,

ਗਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਦੀ ਮਾਤ ਕਹਾਂਗਾ ਮੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆਉਣ ਦਿਉ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ )

Sunday, October 29, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਚਮਨ ਦੀ ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਚਾਹੀ ਸੀ ਉਹ ਰੰਗਤ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਕਦਰ ਖਾਰਾਂ ਦੀ ਹੈ ਫੁੱਲਾ ਦੀ ਪਰ ਕੀਮਤ ਨਹੀਂ ਹੈ

ਘਰਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ੀਸ਼ਿਆਂ ਤੇ ਪਰਦਿਆਂ ਦੀ ਹੈ ਸਜਾਵਟ
ਸੁਲਗਦੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਪਰ ਕੋਈ ਵੁੱਕਤ ਨਹੀਂ ਹੈ

ਕਿਵੇਂ ਹਨ ਸੋਚ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਨੂੰ ਤਾਲੇ ਹਾਕਮਾਂ ਲਾਏ
ਕਿ ਬੋਲੇ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਕੋਈ ? ਜੁਰਅਤ ਨਹੀਂ ਹੈ

ਦਮਨ ਦਾ ਦੌਰ ਹੈ ਸਾਰੇ ਹੀ ਨਿੱਸਲ ਹੋ ਗਏ ਨੇ
ਬਚੀ ਆਵਾਮ ਵਿਚ ਭੋਰਾ ਵੀ ਹੁਣ ਗ਼ੈਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ

ਕਦੇ ਵੀ ਰਾਸ ਨਾ ਆਈਆਂ ਅਸਾਂਨੂੰ ਬੇਵਫਾ ਰੁੱਤਾਂ
ਕਿ ਆਈ ਜੀਣ ਦੀ ਸਾਨੂੰ ਕੋਈ ਲੱਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ

ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਸ਼ਹਿਰ ਹੀ ਕੇਵਲ ਬਣਾਉਟੀ ਨੇ
ਗਰਾਵਾਂ ਦੀ ਵੀ ਚੰਗੀ ਅੱਜ ਕੱਲ ਹਾਲਤ ਨਹੀਂ ਹੈ

ਸਮੇਂ ਦਾ ਵੇਗ ਹੈ ਕਿ ਜਾ ਰਿਹਾ ਉਲਟੀ ਦਿਸ਼ਾ ਮਾਨਵ
ਕਿ ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਚਣ ਦੀ ਲੱਗਦੀ ਕੋਈ ਸੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ )

Saturday, September 2, 2017

ਗਜ਼ਲ



ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਗੁਮਰਾਹ ਕਰ ਜਾਵੇ ਉਸ ਰਹਿਬਰ ਦੇ ਫਿੱਟੇ ਮੂੰਹ
ਸੌਹਾਂ ਖਾ ਕੇ ਮੁੱਕਰ ਜਾਵੇ ਉਸ ਦਿਲਬਰ ਦੇ ਫਿੱਟੇ ਮੂੰਹ


ਕਿਣ ਮਿਣ ਕਣੀਆਂ ਪੈਣ ਫੁਹਾਰਾਂ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਠੀਕ ਸਹੀ
ਔੜੀ ਧਰਤ ਨਾ ਰੌਣਕ ਲਾਵੇ ਉਸ ਛਹਿਬਰ ਦੇ ਫਿੱਟੇ ਮੂੰਹ

ਚੁਗਲਖੋਰ ਬੰਦੇ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਹੀ! ਔਕਾਤ ਦਿਖਾ ਦਿੰਦੇ
ਯਾਰਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਦਗਾ ਕਮਾਵੇ ਉਸ ਮੁਖਬਰ ਦੇ ਫਿੱਟੇ ਮੂੰਹ

ਦਾਰੂ ਪੀ ਕੇ ਖੇਡਾਂ ਖੇਡੇ ਚਿੱਟਾ ਖਾ ਡੌਲੇ ਫਰਕਾਵੇ
ਵਿਚ ਅਖਾਡ਼ੇ ਕੰਡ ਲਵਾਵੇ ਉਸ ਚੋਬਰ ਦੇ ਫਿੱਟੇ ਮੂੰਹ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ )

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਬੜਾ ਇਜ਼ਹਾਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਅੰਦਰ
ਤਲੀ ਉਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜਾਨ ਧਰਦੇ ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਅੰਦਰ

ਸਦਾ ਵਿਹਲੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਕਰਦੇ ਕਿਰਤ ਨਾ ਭੋਰਾ
ਕਿ ਏਦਾਂ ਹੀ ਵਿਚਰਦੇ ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਅੰਦਰ

ਸਕੀਮਾਂ ਬਹੁਤ ਘੜੀਆਂ ਨੇ ਦਿਆਂਗੇ ਪੇਟ ਭਰ ਰੋਟੀ
ਗਰੀਬੀ ਦੂਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਅੰਦਰ

ਜਨਮ ਭੂਮੀ ਦੀ ਰੱਖਵਾਲੀ ਨਿਰਾ ਢਕਵੰਜ ਹੈ ਸਾਡਾ
ਵਤਨ ਲਈ ਰੋਜ਼ ਮਰਦੇ ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਅੰਦਰ

ਬਥੇਰੇ ਧਰਮ ਨੇ ਸਾਡੇ ਅਸੀਂ ਫਿਰ ਵੀ ਅਧਰਮੀ ਹਾਂ
ਮਜ਼੍ਹਬ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਜਰਦੇ ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਅੰਦਰ

ਲਿਆਈਏ ਤੋੜ ਕੇ ਤਾਰੇ ਅਸੀਂ ਮਹਿਬੂਬ ਦੀ ਖਾਤਿਰ
ਝਨਾਂ ਇਸ਼ਕੇ ਦਾ ਤਰਦੇ ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਅੰਦਰ

ਬਗੀਚੇ ਝੁਲਸ ਚੁੱਕੇ ਨੇ ਇਹ ਸਾਡੀ ਬੇਰੁਖੀ ਕਰਕੇ
ਚਮਨ ਵਿਚ ਰੰਗ ਭਰਦੇ ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਅੰਦਰ

ਕੰਗਾਲੀ ਨੇ ਜ਼ਿਹਨ ਅੰਦਰ ਤਾਂ ਪੱਕਾ ਲਾ ਲਿਆ ਡੇਰਾ
ਕਿ ਦਿੱਸਦੇ ਪੁੱਜਦੇ ਸਰਦੇ ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਅੰਦਰ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ


ਵਿਰਲੇ ਜਿੰਦਾਦਿਲ ਇਨਸਾਨ
ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਮਹਿਫਲ ਦੀ ਸ਼ਾਨ
ਆਪੋ ਧਾਪੀ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ
ਮੱਚੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਘਮਸਾਨ
ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ ਵਧੀ ਹੈ ਏਦਾਂ
ਸੁੱਕੀ ਜਾਂਦੀ ਸਭ ਦੀ ਜਾਨ
ਦੇਸ਼ ਤਰੱਕੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ
ਬਹੁਤੇ ਲੀਡਰ ਬੇਇਮਾਨ
ਨਿੱਤ ਘੁਟਾਲੇ ਕਤਲੋਗਾਰਤ
ਫਿਰ ਵੀ ਮੇਰਾ ਦੇਸ਼ ਮਹਾਨ
ਬਿਜ਼ਨਸਮੈਨ ਵਧਾਵੇ ਗੋਗੜ
ਭੁੱਖਾ ਮਰਦਾ ਹੈ ਕਿਰਸਾਨ
ਜਿਥੇ ਲਾਏ ਬਦੀਆਂ ਡੇਰੇ
ਓਥੇ ਨੇਕੀ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ
ਸੱਚ ਵਿਪਾਰੀ ਘਾਟੇਵੰਦਾ
ਕੂੜ ਦੀ ਚੱਲੇ ਖੂਬ ਦੁਕਾਨ
ਲਾਲਚ ਹੱਦੋਂ ਬਹੁਤਾ ਵਧਿਆ
ਹਰ ਕੋਈ ਮੰਗਦਾ ਵਰਦਾਨ
ਨਰਕ ਭੋਗਦੀ ਪਰਜਾ ਏਥੇ
ਹਾਕਮ ਐਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਗਲਤਾਨ
ਵਧੇ ਜ਼ੁਲਮ ਨੂੰ ਡੱਕਣ ਵੇਲੇ
ਦੇਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਬਲੀਦਾਨ
ਦੁਨੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਪੂਜੇ
ਸੱਚ ਖਾਤਿਰ ਜਿਹੜੇ ਕੁਰਬਾਨ
ਜੇਕਰ ਰਾਜਾ ਝੂਠਾ ਹੋਵੇ
ਦੇਵੇਗਾ ਝੂਠਾ ਫੁਰਮਾਨ
ਕਿਸੇ ਨਾ ਏਥੇ ਬੈਠੇ ਰਹਿਣਾ
ਬੰਦਾ ਧਰਤੀ ਤੇ ਮਹਿਮਾਨ
ਸਾਰੇ ਦਰਦ ਛੁਪਾ ਕੇ ਅੰਦਰ
ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਰੱਖੀਏ ਮੁਸਕਾਨ
ਇਕ ਦਿਨ ਸਭ ਨੇ ਤੁਰ ਜਾਣਾ ਹੈ
ਅੰਤਿਮ ਮੰਜ਼ਿਲ ਹੈ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ


ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਇਹ ਸਫਰ ਏਸੇ ਤਰਾਂ ਚਲਦਾ ਰਹੇ
ਹਾਦਸਾ ਮੇਰੇ ਖੁਦਾ ਹਰ ਮੋੜ ਤੇ ਟਲਦਾ ਰਹੇ

ਗੂੰਜਣ ਸਦਾ ਕਿਲਕਾਰੀਆਂ ਤੇ ਬਾਲਪਨ ਦਾ ਇਹ ਸਮਾ
ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਮੋਹ ਭਰੀ ਮੁਸਕਾਨ ਵਿਚ ਪਲਦਾ ਰਹੇ

ਰਹਿਣ ਬੱਦਲ ਠਾਰਦੇ ਧਰਤੀ ਦੀ ਔੜੀ ਹਿੱਕ ਨੂੰ
ਸਾਗਰਾਂ ਵਿਚ ਨੀਰ ਨਦੀਆਂ ਦਾ ਸਦਾ ਰਲਦਾ ਰਹੇ

ਨ੍ਹੇਰਿਆਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋਵੇ ਕੋਨਾ ਕੋਨਾ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ
ਮਮਟੀਆਂ 'ਤੇ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦਾ ਦੀਪ ਵੀ ਬਲਦਾ ਰਹੇ

ਅੰਨਦਾਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਹੋਵੇ ਫਖਰ ਆਪਣੇ ਖੇਤ ਦਾ
ਮਿਹਨਤਾਂ ਦੇ ਬੂਟਿਆਂ ਤੇ ਬੂਰ ਵੀ ਫਲਦਾ ਰਹੇ

ਜੱਗ ਉਤੇ ਵੰਡ ਕੇ ਨਿਆਮਤਾਂ ਦੇ ਨੂਰ ਨੂੰ
ਰੋਜ਼ ਵਾਂਗੂੰ ਸੁਰਖ ਸੂਰਜ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਢਲਦਾ ਰਹੇ

ਕੁੱਲੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਹੋਵੇ ਰਹਿਮਤਾਂ ਦਾ ਚਾਨਣਾ
ਏਸ ਬਸਤੀ ਕੋਈ ਕਾਮਾ ਹੱਥ ਨਾ ਮਲਦਾ ਰਹੇ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

Thursday, August 17, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਦੇਖੋ ਸੋਹਣੇ ਫੱਬੇ ਲੋਕ
ਕਿਤੇ ਕਿਤੇ ਪਰ ਕੱਬੇ ਲੋਕ
ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਚਾਰ ਚੁਫੇਰੇ
ਨਾਲੇ ਸੱਜੇ ਖੱਬੇ ਲੋਕ
ਬਹੁਤੇ ਲਾਈਲੱਗ ਨੇ ਏਥੇ
ਰੇਲਗੱਡੀ ਦੇ ਡੱਬੇ ਲੋਕ
ਲੂਣ ਤੇਲ ਪੂਰਾ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਮਹਿੰਗਾਈ ਨੇ ਚੱਬੇ ਲੋਕ
ਬੱਸ ਅੰਦਰ ਪਚਵੰਜਾ ਸੀਟਾਂ
ਚੜ੍ਹ ਗਏ ਅੱਸੀ ਨੱਬੇ ਲੋਕ
ਥੋਡ਼ੇ ਲੋਕੀਂ ਐਸ਼ਾਂ ਕਰਦੇ
ਬਹੁਤੇ ਕੁਚਲੇ ਦੱਬੇ ਲੋਕ
ਵਿੱਚ ਦਫਤਰਾਂ ਰਿਸ਼ਵਤਖੋਰੀ
ਨੋਟ ਕਮਾਉਂਦੇ ਥੱਬੇ ਲੋਕ
ਜਿਹਡ਼ੇ ਨਿੱਤ ਗਦਾਰੀ ਕਰਦੇ
ਦੇਸ਼ ਕੌਮ ਲਈ ਧੱਬੇ ਲੋਕ
ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਜਦੋਂ ਨਾ ਆਵੇ
ਮਾਰਨ ਲੱਲੇ ਭੱਬੇ ਲੋਕ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ )

ਗਜ਼ਲ



ਜਿਵੇਂ ਕਿਵੇਂ ਦੀ ਮਿੱਠੀ ਖਾਰੀ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ
ਝੂਠੀ ਮੂਠੀ ਦੀ ਸਰਦਾਰੀ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ

ਭੁੱਲ ਗਏ ਹਾਂ ਖੁੱਲੇ ਡੁੱਲ੍ਹੇ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ
ਵੱਡੇ ਬੰਗਲੇ ਵਿਚ ਕਿਆਰੀ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ

ਹਿੰਮਤ ਬਾਝੋਂ ਅੰਬਰੀਂ ਉਡਣਾ ਸੌਖਾ ਨਹੀਂ
ਮਨ ਵਿਚ ਪੰਛੀ ਜਹੀ ਉਡਾਰੀ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ

ਗੁਰੂਆਂ ਨੇ ਜੋ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਅਣਗੌਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਬਣ ਅਗਿਆਨੀ ਕੂੜ ਪਿਟਾਰੀ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ

ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਵਿਰਾਸਤ ਵੀ ਨਾ ਹੁਣ ਝਲਕੇ
ਚੀਜ਼ਾਂ ਘਰ ਵਿਚ ਗੈਰ ਮਿਆਰੀ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ

ਸੱਜਣ ਜੋ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਹੋਏ ਰੋਜੀ ਲਈ
ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬਸ ਯਾਦ ਪਿਆਰੀ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ

ਵਣਜ ਨਾ ਕੀਤਾ ਆਪਾਂ ਕਦੇ ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ
ਦਿਲ ਵਿਚ ਯਾਰਾਂ ਦੀ ਦਿਲਦਾਰੀ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ

ਘਰ ਵਿਚ ਭਾਵੇਂ ਬਹੁਤੀ ਪੁੱਛ ਪਰਤੀਤ ਨਹੀਂ
ਫਿਰ ਵੀ ਫੋਕੀ ਲਾਣੇਦਾਰੀ ਸਾਂਭੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਤਾਅਨਿਆਂ ਦੀ ਮਿਹਣਿਆਂ ਦੀ ਹਰ ਤਰਫ ਭਰਮਾਰ ਹੈ
ਸਾਫਗੋ ਰਾਹਾਂ ਤੇ ਤੁਰਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ਦੁਸ਼ਵਾਰ ਹੈ

ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਡੋਰ ਤੇ ਜਦ ਪਕੜ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ
ਵਕਤ ਦੀ ਪੈਂਦੀ ਨਿਮਾਣੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਹੈ

ਪੱਥਰਾਂ ਕਦ ਪਿਘਲਣਾ ਐਵੇਂ ਨਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ
ਹੁਣ ਬਹਾਰਾਂ ਦਾ ਵੀ ਡੇਰਾ ਪਰਬਤਾਂ ਤੋਂ ਪਾਰ ਹੈ

ਕਿੰਜ ਭਲਾਈ ਕਰਨਗੇ ਗੁਰਬਤ ਘਿਰੇ ਆਵਾਮ ਦੀ
ਗੁੰਡਿਆ ਤੇ ਢੌਂਗੀਆਂ ਦੀ ਬਣ ਗਈ ਸਰਕਾਰ ਹੈ

ਪਾਣੀ ਦੀ ਟੂਟੀ ਨਾਲ ਵੀ ਹੈ ਸੰਗਲੀ ਗਲਾਸ ਨੂੰ
ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਏਥੋਂ ਝਲਕਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਹੈ

ਰੁੱਖ ਵੇਲਾਂ ਬੂਟਿਆਂ ਦੀ ਕਦਰ ਕਿੰਨੀ ਘਟ ਗਈ
ਪਰਦਿਆਂ ਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ਿਆਂ ਦਾ ਖੂਬ ਕਾਰੋਬਾਰ ਹੈ

ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਬੇਰੁਖੀ ਵਿਚ ਟੁੱਟਿਆ ਹੈ ਆਦਮੀ
ਯੁੱਗ ਹੈ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦਾ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਦੀ ਹਾਰ ਹੈ

ਟੱਪ ਜਾਂਦੀ ਹੱਦ ਬੰਨੇ ਜਦ ਹਨੇਰੀ ਜ਼ੁਲਮ ਦੀ
ਅੰਤ ਕੋਈ ਅਣਖ ਵਾਲਾ ਚੁੱਕਦਾ ਤਲਵਾਰ ਹੈ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਜਦੋਂ ਤਕਦੀਰ ਖਾਬਾਂ ਨੂੰ ਕਸਾਈ ਵਾਗ ਸੱਲਦੀ ਹੈ
ਉਦੋਂ ਯਾਰੋ ! ਇਵੇਂ ਲੱਗੇ ਜਿਵੇਂ ਜਿੰਦ ਚਾਰ ਪਲ ਦੀ ਹੈ

ਕਦੇ ਧਰਮਾਂ ਨੂੰ ਖਤਰੇ ਦਾ ਡਰਾਵਾ ਆਪ ਹੀ ਦੇਵੇ
ਸਿਆਸਤ ਇਸ ਬਹਾਨੇ ਹੀ ਨਵੇਂ ਪਾਸੇ ਬਦਲਦੀ ਹੈ

ਬੜੀ ਸੋਹਣੀ ਕੋਈ ਸੂਰਤ ਬੜਾ ਸੋਹਣਾ ਕੋਈ ਮੌਸਮ
ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਜਿਸ ਵੇਲੇ ਤਮੰਨਾ ਤਦ ਮਚਲਦੀ ਹੈ

ਇਵੇਂ ਹੀ ਹਸ਼ਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਹਰਿਕ ਬੰਦੇ ਦੀ ਹੋਣੀ ਦਾ
ਜਿਵੇਂ ਇੱਕ ਮੋਮਬੱਤੀ ਰੋਜ ਜਗਦੀ ਤੇ ਪਿਘਲਦੀ ਹੈ

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨਿਆਂ ਹੀ ਮੁੱਦਿਆਂ ਤੇ ਛਿੜ ਪਵੇ ਚਰਚਾ
ਭਰੀ ਪੰਚਾਇਤ ਦੇ ਵਿਚ ਜੀਭ ਜਦ ਐਵੇਂ ਫਿਸਲਦੀ ਹੈ

ਡਰਾਂ ਡੂੰਘੇ ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ ਮੈਂ ਫਿਰ ਵੀ ਭਾਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ
ਸਦਾ 'ਬਲਜੀਤ' ਸਿੱਪੀ ਉਹ ਜੋ ਮੋਤੀ ਹੀ ਉਗਲਦੀ ਹੈ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ )

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਭਟਕਣ ਹੈ ਤਸਵੀਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸੁਖ ਲਭਦੇ ਹਾਂ
ਦਰਗਾਹਾਂ ਤੇ ਪੀਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸੁਖ ਲਭਦੇ ਹਾਂ


ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਬੰਦੇ ਤੋਂ ਕੋਈ ਝਾਕ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਰੁੱਖਾਂ ਜੰਡ ਕਰੀਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸੁਖ ਲਭਦੇ ਹਾਂ

ਆਪਾਂ ਕੰਮ ਦਾ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਭੁਲਾ ਬੈਠੇ ਹਾਂ
ਹੱਥਾਂ ਦੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸੁਖ ਲਭਦੇ ਹਾਂ

ਸੱਚੇ ਸੁੱਚੇ ਇਨਸਾਨਾਂ ਦੀ ਕਦਰ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਮਰੀਆਂ ਸਰਦ ਜ਼ਮੀਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸੁਖ ਲਭਦੇ ਹਾਂ

ਤਨ ਚਮਕਾ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ ਮਹਿੰਗੇ ਵਸਤਰ ਪਾ ਕੇ
ਬੇਸਮਝੇ ਹਾਂ ਲੀਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸੁਖ ਲਭਦੇ ਹਾਂ

ਲਾਈਲੱਗ ਹਾਂ ਤੁਰ ਪੈਂਦੇ ਹਾਂ ਹਰ ਪਾਸੇ ਹੀ
ਝੂਠੇ ਸਾਧ ਫਕੀਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸੁਖ ਲਭਦੇ ਹਾਂ

ਨਵੀਂ ਪਨੀਰੀ ਨਸ਼ਿਆਂ ਵਿਚ ਗਲਤਾਨ ਬੜੀ ਹੈ
ਹੁਣ ਵੈਲੀ ਮੰਡੀਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸੁਖ ਲਭਦੇ ਹਾਂ

ਨਕਲੀ ਦੁੱਧ ਤੋਂ ਬਣੀਆਂ ਵਸਤਾਂ ਵੇਖ ਲਵੋ
ਖੋਇਆਂ ਅਤੇ ਪਨੀਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸੁਖ ਲਭਦੇ ਹਾਂ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ )

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਮੀਤ ਬਣਾ ਕੇ ਜਾਈਂ ਨਾ
ਆਸ ਮੇਰੀ ਦਾ ਦੀਪ ਬੁਝਾ ਕੇ ਜਾਈਂ ਨਾ

ਜੇਕਰ ਗੱਲ ਪੁਗਾਉਣੀ ਹੈ ਤਾਂ ਗੱਲ ਕਰੀਂ
ਐਵੇਂ ਝੂਠਾ ਲਾਰਾ ਲਾ ਕੇ ਜਾਈ ਨਾ

ਡੂੰਘੇ ਪੱਤਣ ਤਰਨੇ ਪੈਂਦੇ ਜੇ ਲਾਈਏ
ਲਾਉਣੀ ਹੈ ਤਾਂ ਦਗਾ ਕਮਾ ਕੇ ਜਾਈਂ ਨਾ

ਭੀੜ ਬਣੇ ਤੋਂ ਸੀਸ ਕਟਾਉਣੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ
ਔਖੇ ਵੇਲੇ ਪਿੱਠ ਦਿਖਾ ਜਾ ਕੇ ਜਾਈਂ ਨਾ

ਮਾੜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜੇ ਆਖੇ ਲੱਗਣਾ ਹੈ
ਮਿਹਣੇ ਤਾਅਨੇ ਹੋਰ ਸੁਣਾ ਕੇ ਜਾਈਂ ਨਾ

ਮੌਸਮ ਵਾਂਗਰ ਜੇਕਰ ਰੰਗ ਵਟਾਉਣੇ ਨੇ
ਸੋਹਣੀ ਰੁੱਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਲਗਾ ਕੇ ਜਾਈਂ ਨਾ

ਸਾਰੇ ਜਾਣਨ ਹਸ਼ਰ ਮੁਹੱਬਤ ਵਾਲਾ ਵੀ
ਜਾਣਦਿਆਂ ਹੇਠੀ ਕਰਵਾ ਕੇ ਜਾਈਂ ਨਾ

ਵੇਖਣ ਲੋਕੀਂ ਪੈਣੀ ਲੋੜ ਗਵਾਹਾਂ ਦੀ
ਗਲੀ ਮੁਹੱਲੇ ਮੂੰਹ ਛੁਪਾ ਕੇ ਜਾਈਂ ਨਾ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

Thursday, July 13, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਵਿਰਾਸਤ ਯਾਦ ਰੱਖਿਆ ਜੇ ਗੁਲਾਮੀ ਜਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ
ਜਰਾ ਇਤਿਹਾਸ ਪੜ੍ਹ ਲੈਣਾ ਜੁਲਮ ਤੋਂ ਡਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ

ਜਿੰਨਾਂ ਕੌਮਾਂ ਚੋਂ ਗੈਰਤ ਮੁੱਕ ਗਈ ਉਹ ਮਰ ਗਈਆਂ ਸਮਝੋ
ਵਗਾਹ ਸੁਟਿਓ ਉਹ ਜੂਲਾ ਧੌਣ ਉੱਤੇ ਧਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ

ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਜਦ ਵੀ ਆਈ ਹੈ ਕਦੇ ਸੌਖੀ ਨਹੀਂ ਆਈ
ਲਹੂ ਡੁਲ੍ਹਿਆ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਦਾ ਜਬਰ ਦੇ ਮਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ

ਕਫਨ ਸਿਰ ਤੇ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਸਫਰ ਤੇ ਜਿਸ ਸਮੇਂ ਜਾਓ
ਕਿ ਲਹਿਰਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨਾ ਸਾਗਰਾਂ ਨੂੰ ਤਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ

ਬੜਾ ਨਾਜ਼ਕ ਜਿਹਾ ਇਹ ਦੌਰ ਹੈ ਪੱਗਾਂ ਸੰਭਾਲਿਓ
ਸਿਰਾਂ ਦੀ ਲੋਡ਼ ਪੈ ਜਾਣੀ ਹੈ ਜਜੀਆ ਭਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ

ਸਮੇਂ ਦੇ ਹਾਕਮਾਂ ਦੀ ਅੱਖ ਇਹਨਾਂ ਪੈਲੀਆਂ ਤੇ ਹੈ
ਬਚਾਇਓ ਖੇਤ ਆਪਣੇ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਦੇ ਚਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ

ਇਹ ਹਊਏ ਤੇ ਡਰਾਵੇ ਤਖਤ ਕੋਲੇ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਦਿਲਾਂ ਵਿਚ ਹੌਸਲਾ ਰੱਖਿਓ ਬਗਾਵਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ )

Monday, July 10, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਜਦੋਂ ਤੀਕਰ ਮਕਾਨਾਂ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਨਾ ਘਰ ਬਣਾਵਾਂਗੇ
ਕਿ ਓਨੀਂ ਦੇਰ ਜੀਵਨ ਆਪਣਾ ਬਦਤਰ ਬਣਾਵਾਂਗੇ

ਬਸ਼ਿੰਦੇ ਹੋਰ ਥਾਵਾਂ ਦੇ ਹੀ ਗੱਲ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਸਮਝਣ
ਅਸੀਂ ਘੜ ਮੂਰਤੀ ਪੱਥਰ ਨੂੰ ਹੀ ਠਾਕਰ ਬਣਾਵਾਂਗੇ

ਕਿਤਾਬਾਂ ਤੇ ਗਰੰਥਾਂ ਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਸੇਧ ਨਹੀਂ ਲੈਣੀ
ਸਿਰਫ ਮੜੀਆਂ ਸਜਾਵਾਂਗੇ ਤੇ ਪੂਜਾ ਘਰ ਬਣਾਵਾਂਗੇ

ਹਰੇ ਖੇਤਾਂ ਦਾ ਮੋਹ ਛੱਡਿਆ ਮਰੀ ਸੰਵੇਦਨਾ ਸਾਡੀ
ਫਸਲ ਲੋਹੇ ਦੀ ਬੀਜਾਂਗੇ ਅਤੇ ਸ਼ਸ਼ਤਰ ਬਣਾਵਾਂਗੇ

ਬੜੇ ਜ਼ਹਿਰੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤੇ ਹਵਾ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਮਿੱਟੀ
ਅਸੀਂ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੌਤ ਦਾ ਬਿਸਤਰ ਬਣਾਵਾਂਗੇ

ਕਦੇ ਬਰਸਾਤ ਵਿਚ ਮਿਲ ਜਾਏ ਜੇ ਬਚਪਨ ਦੋਬਾਰਾ
ਕਿ ਬੇੜੀ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਦੀ ਹੋਰ ਵੀ ਬਿਹਤਰ ਬਣਾਵਾਂਗੇ


(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ )

Friday, July 7, 2017

Ghazal



ਇਕ ਦਿਨ ਆਖਿਰ ਨਿੱਕਲ ਆਉਣਾ ਦਲਦਲ ਵਿਚੋਂ ਵੇਖ ਲਿਓ
ਉੱਭਰ ਆਉਣਾ ਕਿਰਸਾਨੀ ਨੇ ਮੁਸ਼ਕਲ ਵਿਚੋਂ ਵੇਖ ਲਿਓ

ਰਹਿਣੇ ਨਹੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਏਦਾਂ ਖਾਬ ਦਬਾਏ ਅੰਦਰ ਹੀ
ਚਾਨਣ ਵਾਂਗੂੰ ਪਰਗਟ ਹੋਣੇ ਸਰਦਲ ਵਿਚੋਂ ਵੇਖ ਲਿਓ

ਕੰਡਿਆਲੇ ਰਾਹਾਂ ਤੇ ਤੁਰਦੀ ਖਲਕਤ ਆਪਾਂ ਦੇਖ ਲਈ
ਲੋਕਾਂ ਧੂਹ ਲੈਣੇ ਜਰਵਾਣੇ ਮਖਮਲ ਵਿਚੋਂ ਵੇਖ ਲਿਓ

ਕਿੰਨਾ ਕੋਈ ਦਬਾ ਕੇ ਰੱਖੇ ਜਨਮ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਲੈ ਲੈਂਦੀ ਹੈ
ਲਾਵਾ ਵੱਡਾ ਫੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਕੁਰਬਲ ਵਿਚੋਂ ਵੇਖ ਲਿਓ

ਹਰ ਮੌਸਮ ਹੀ ਰੰਗ ਦਿਖਾਵੇ ਇਹ ਫਿਤਰਤ ਹੈ ਰੁੱਤਾਂ ਦੀ
ਪੈਦਾ ਹੋਣੇ ਨਵੇਂ ਨਜ਼ਾਰੇ ਜਲ ਥਲ ਵਿਚੋਂ ਵੇਖ ਲਿਓ

ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਦੀ ਏਦੂੰ ਵੱਡੀ ਕਿਹਡ਼ੀ ਹੋਰ ਉਦਾਹਰਣ ਹੈ
ਕਾਲੀ ਚਿਮਨੀ ਉੱਡਦਾ ਧੂੰਆਂ ਥਰਮਲ ਵਿਚੋਂ ਵੇਖ ਲਿਓ

ਉੱਚੇ ਪਰਬਤ ਗਹਿਰੇ ਸਾਗਰ ਤੇ ਫੈਲੇ ਜੰਗਲ ਬੇਲੇ
ਪੌਣ ਵਗੇਗੀ ਪੰਛੀਆਂ ਗਾਉਣਾ ਹਲਚਲ ਵਿਚੋਂ ਵੇਖ ਲਿਓ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ )

Monday, July 3, 2017

Ghazal



ਕਦੇ ਨਮ ਹੋ ਗਈਆਂ ਅੱਖਾਂ ਕਦੇ ਮੁਰਝਾ ਗਿਆ ਚਿਹਰਾ
ਜ਼ਮਾਨੇ ਦਾ ਚਲਨ ਤੱਕਿਆ ਬੜਾ ਘਬਰਾ ਗਿਆ ਚਿਹਰਾ

ਬੜਾ ਹੀ ਅੰਦਰੋਂ ਭਰਿਆ ਹੈ ਬੰਦਾ ਐਬ ਦਾ ਭਾਵੇਂ
ਸਵੇਰੇ ਰੋਜ਼ ਝੂਠੀ ਸ਼ਾਨ ਲਈ ਚਮਕਾ ਗਿਆ ਚਿਹਰਾ

ਨਹੀ ਇਤਬਾਰ ਕਰਨਾ ਸੀ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸਾਦਗੀ ਉਤੇ
ਉਹ ਮਾੜਾ ਵਕਤ ਸੀ ਜਿਹਡ਼ੇ ਸਮੇਂ ਭਰਮਾ ਗਿਆ ਚਿਹਰਾ

ਭੁਲੇਖਾ ਬਿਜਲੀਆਂ ਦਾ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਹੋ ਗਈ ਜਗਮਗ
ਜਦੋਂ ਵੀ ਭੀੜ ਤੋਂ ਵਖਰਾ ਕੋਈ ਦਿਖਲਾ ਗਿਆ ਚਿਹਰਾ

ਬੜਾ ਹੀ ਸਿਤਮ ਢਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਕੋਮਲ ਹਿਰਦਿਆਂ ਉਤੇ
ਮਖੌਟਾ ਝੂਠ ਦਾ ਪਾ ਕੇ ਕੋਈ ਬਦਲਾ ਗਿਆ ਚਿਹਰਾ

ਹਵਾ ਰੁਮਕੀ ਫਿਜ਼ਾ ਮਹਿਕੀ ਤੇ ਰੌਣਕ ਬਾਗ ਵਿਚ ਪਰਤੀ
ਖਿੜੇ ਨੇ ਫੁੱਲ ਜਦ ਮਹਿਬੂਬ ਦਾ ਸ਼ਰਮਾ ਗਿਆ ਚਿਹਰਾ


(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

Friday, June 23, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ


ਉਂਜ ਤਾਂ ਸੱਚ ਕੀ ਬਾਣੀ ਪੜ੍ਹਦੇ ਕੂੜ ਫੈਲਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ
ਸਿਦਕ ਸਬਰ ਨੂੰ ਵਿਰਲਾ ਮੰਨੇ ਲੁੱਟ ਮਚਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਹੱਥੀਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਆਦਤ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਦੇ ਵਿਚੋਂ ਗਾਇਬ
ਧਨ ਹੋਵੇਗਾ ਹਾਸਿਲ ਕਿੱਦਾਂ ਹਵਨ ਕਰਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਬਸਤੀ ਅੰਦਰ ਅੱਖੀਂ ਵੇਖੇ ਢਿਡੋਂ ਭੁੱਖੇ ਰੁਲਦੇ ਬਾਲਕ
ਐਪਰ ਕੋਈ ਨਾ ਹੌਕਾ ਭਰਦਾ ਡੰਗ ਟਪਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਸ਼ੁਹਰਤ ਹੋਵੇ ਪੱਲੇ ਜੇਕਰ,ਸਾਰੇ ਹੀ ਪਾ ਲੈਣ ਸਕੀਰੀ
ਜਦ ਗੁਰਬਤ ਨੇ ਘੇਰਾ ਪਾਇਆ ਯਾਰ ਭੁਲਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਕੰਮ ਕਾਰ ਨਾ ਕੋਈ ਲੱਭਿਆ,ਸੋਚਿਆ ਬਾਬੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ
ਤੱਕਿਆ ਜੇਕਰ ਜਾ ਕੇ ਡੇਰੇ ਸੀਸ ਝੁਕਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਯੁੱਗ ਦੇ ਵਿਚ ਪਦਾਰਥ ਨੇ ਹੀ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਧਾਂਕ ਜਮਾਈ
ਪੈਸੇ ਖਾਤਿਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਾਤੇ ਸਾਂਝ ਮੁਕਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਇਕ ਦਿਨ ਪਰਲੋ ਆ ਜਾਣੀ ਹੈ ਅਨਪੜ੍ਹ ਲੋਕੀਂ ਦੇਣ ਡਰਾਵਾ
ਬਿਨ ਇਲਮਾਂ ਤੋ ਐਵੇ ਦੇਖੋ ਜਾਨ ਸੁਕਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਕਿਸੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਆਇਆ ਫੁੱਲ ਉਗਾਉਣੇ ਮਹਿਕ ਉਡਾਉਣੀ
ਵੈਸੇ ਘਰ ਅੰਦਰ ਮਸਨੂਈ ਫੁੱਲ ਸਜਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਬੜਾ ਹੀ ਔਖਾ ਆਪਣੇ ਬਲ ਤੇ ਨਾਲ ਬੁਰਾਈ ਹਰ ਦਮ ਲੜਨਾ
ਭੀੜ ਬਣੀ ਜਦ ਹੋਰਾਂ ਉਤੇ ਆਸ ਟਿਕਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਪੁਸ਼ਤੈਨੀ ਘਰ ਛੱਡ ਦੇਣੇ ਦੀ ਭਾਵੇਂ ਹੈ ਮਜ਼ਬੂਰੀ ਹੁੰਦੀ
ਘਰੋਂ ਦੂਰ ਪ੍ਰਦੇਸੀਂ ਜਾ ਕੇ ਘਰ ਵਸਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਜਿਗਰੀ ਯਾਰ ਨਾ ਕੋਈ ਮਿਲਿਆ ਮੂੰਹ ਮੁਲਾਹਜੇ ਉਤੋਂ ਉਤੋਂ
ਗਰਜ਼ਾਂ ਲਈ ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਜੀ ਅਣਖ ਗੁਆਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

Tuesday, June 20, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ


ਬਹੁਤ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਹੈ ਹਾਕਮ ਜੋ ਅੱਗ ਨੂੰ ਵੀ ਹਵਾ ਦੇਵੇ
ਉਹ ਬਹਿ ਕੇ ਰਾਜ ਗੱਦੀ ਤੇ ਲੋਕਾਈ ਨੂੰ ਦਗਾ ਦੇਵੇ

ਬੜਾ ਹੀ ਠੀਕ ਹੈ ਇਹ ਰਾਜ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਉਹਦੇ ਲਈ
ਕਿ ਜਰੀਏ ਚੋਣ ਦੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬਿਠਾ ਦੇਵੇ

ਜਦੋਂ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਤੇ ਗੁਰਬਤ ਦਾ ਮਸਲਾ ਹੱਲ ਨਾ ਹੋਇਆ
ਉਹ ਲੈ ਕੇ ਨਾਮ ਗਉਆਂ ਦਾ ਨਵਾਂ ਨਾਅਰਾ ਲਗਾ ਦੇਵੇ

ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਰਤ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਧਰਮ ਨੂੰ ਵੰਡੀਆਂ ਖਾਤਿਰ
ਕਦੇ ਮੰਦਰ ਕਦੇ ਮਸਜਦ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲੜਾ ਦੇਵੇ

ਸਤਾਏ ਭੁੱਖ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਜਦ ਵੀ ਰੋਸ ਹੈ ਕੀਤਾ
ਪੁਲਿਸ ਤੇ ਫੌਜ ਤੋਂ ਭੀੜਾਂ ਤੇ ਉਹ ਡੰਡੇ ਪਵਾ ਦੇਵੇ

ਜਦੋਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਕੋਈ ਲਹਿਰਾ ਦਏ ਪਰਚਮ
ਕਹਾਣੀ ਝੂਠ ਦੀ ਘੜਕੇ ਉਹਨੂੰ ਅੰਦਰ ਕਰਾ ਦੇਵੇ

ਜਦੋਂ ਵੀ ਵਕਤ ਚੋਣਾਂ ਦਾ ਜ਼ਰਾ ਨਜ਼ਦੀਕ ਆ ਜਾਂਦਾ
ਨਵਾਂ ਹੀ ਲਾਰਿਆਂ ਦਾ ਫਿਰ ਕੋਈ ਚਿੱਠਾ ਫੜਾ ਦੇਵੇ

ਕਈ ਅਭਿਆਨ ਛੇੜੇ ਨੇ ਸਕੀਮਾਂ ਬਹੁਤ ਘੜ ਲੈਂਦਾ
ਇਹ ਪਾਵੇ ਚੋਗ ਵੋਟਾਂ ਲਈ ਕਲਾ ਸੁੱਤੀ ਜਗਾ ਦੇਵੇ

ਇਹ ਉਸਦਾ ਵਹਿਮ ਹੈ ਸ਼ਾਇਦ ਕਿ ਸੁੱਤੇ ਰਹਿਣਗੇ ਲੋਕੀਂ
ਕਿ ਰੋਹ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਅਕਸਰ ਹੀ ਸਿੰਘਾਸਨ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਦੇਵੇ


(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

Tuesday, June 13, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਖੇਤਾਂ ਤੇ ਪਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਮੂਲੋਂ ਵਿਸਾਰ ਦਿੱਤਾ
ਘਟੀਆ ਸਿਆਸਤਾਂ ਨੇ ਕਿਰਸਾਨ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ

ਪੇਂਡੂ ਸੀ ਹਲ ਚਲਾਉਂਦੇ ਜਿਹੜੀ ਜ਼ਮੀਨ ਉਤੇ
ਓਸੇ ਤੇ ਕਾਰਖਾਨਾ ਕਿਸਨੇ ਉਸਾਰ ਦਿੱਤਾ


ਏਦਾਂ ਨੇ ਮਹਿੰਗੇ ਕੀਤੇ ਖਾਦਾਂ ਤੇ ਬੀਜ ਸੇਠਾਂ
ਅੰਨਦਾਤਿਆਂ ਨੂੰ ਮੌਤਾਂ ਸਾਹਵੇਂ ਉਲਾਰ ਦਿੱਤਾ


ਕੋਈ ਤਾਂ ਹੋਣੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਆਲੂ ਪਿਆਜ਼ ਤਾਈਂ
ਮੰਡੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੜਕਾਂ ਉਤੇ ਖਲਾਰ ਦਿੱਤਾ


ਕੋਝੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨੀਤੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਹਾਕਮਾਂ ਦੀ
ਕਿ ਨਿਜ਼ਾਮ ਜਿਸਨੇ ਸਾਨੂੰ ਐਨਾ ਬਿਮਾਰ ਦਿੱਤਾ


ਆਨੰਦ ਮਾਣਦੇ ਜੋ ਬਹਿ ਗੋਲ ਭਵਨ ਅੰਦਰ
ਲੋਕਾਂ ਜੇ ਹੱਕ ਮੰਗੇ ਉਹਨਾਂ ਨਕਾਰ ਦਿੱਤਾ


ਭੋਲੀ ਤੇ ਸਾਊ ਜਨਤਾ ਓਸੇ ਤੋਂ ਖਾਵੇ ਠੱਗੀ
ਚੋਣਾਂ ਦੇ ਵਕਤ ਜਿਸਨੇ ਝੂਠਾ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ


ਆਵਾਮ ਜਾਗ ਪੈਣੇ ਆਖਿਰ ਸਤਾਏ ਹੋਏ
ਪਛਤਾਉਣਗੇ ਉਹ ਜਿੰਨ੍ਹਾ ਸਿਸਟਮ ਨਿਘਾਰ ਦਿੱਤਾ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

Friday, June 9, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਸਾਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਉਲਝਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ
ਖੁਦ ਨੂੰ ਲੰਬੜਦਾਰ ਬਣਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ

ਭੋਰਾ ਵਿਹਲ ਨਹੀਂ ਸਾਨੂੰ ਖੁਦਗਰਜ਼ੀ ਤੋਂ
ਨਾਂਅ ਪਿੱਛੇ ਦਾਨੀ ਲਿਖਵਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ

ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਸਾਡੇ ਕੌਣ ਬਰਾਬਰ ਹੈ
ਹਊਮੇਂ ਵਿਚ ਗਰਦਨ ਅਕੜਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ

ਅੰਦਰ ਨਫਰਤ ਪਰ ਬਾਹਰੋਂ ਝੂਠੀ ਮੂਠੀ
ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਮੁਸਕਾਨ ਲਿਆਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ

ਕਾਲੇ ਧੰਦੇ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਪਰਦੇ ਉਹਲੇ
ਚਿੱਟਾ ਬਾਣਾ ਯਾਰ ਸਜਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ

ਬੇਚੈਨੀ ਹੈ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਨੀਂਦ ਨਹੀਂ
ਸੀਨੇ ਅੰਦਰ ਰਾਜ਼ ਛੁਪਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ

ਫੇਸ ਬੁੱਕ ਦੇ ਨਿੱਜੀ ਪੰਨੇ ਉਤੇ ਵੀ
ਨਕਲੀ ਇਕ ਤਸਵੀਰ ਲਗਾਈ ਫਿਰਦੇ ਹਾਂ


(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

Thursday, June 1, 2017

ਤੁਕਬੰਦੀ-ਲੋਕ ਰੰਗ



ਪੱਕੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਉਤੇ ਚੱਲਣ
ਗੱਡੀਆਂ, ਮੋਟਰ, ਠੇਲ੍ਹੇ

ਮਿਲਦੇ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਅੰਦਰ
ਗੋਭੀ, ਆਲੂ, ਕੇਲੇ

ਤਿੰਨੋ ਮਿਲਦੇ ਵਿਚ ਉਜਾੜਾਂ
ਪੀਲੂੰ, ਬੇਰ ਤੇ ਡੇਲੇ

ਇੱਜੜ ਵਿਚ ਹੀ ਚੰਗੇ ਲੱਗਣ
ਬੱਕਰੀ ,ਭੇਡ ਤੇ ਲੇਲੇ

ਹੁਸਨ ਇਸ਼ਕ ਲਈ ਚੰਗੀਆਂ ਥਾਵਾਂ
ਰੋਹੀਆਂ, ਜੰਗਲ, ਬੇਲੇ

ਤਲਿਆਂ ਬਹੁਤ ਸੁਆਦੀ ਲੱਗਣ
ਭਿੰਡੀ, ਟਿੰਡੇ, ਕਰੇਲੇ

ਮੰਡੀ ਦੇ ਵਿਚ ਲੋੜ ਹੈ ਪੈਂਦੀ
ਰੁਪਈਏ ,ਨਕਦੀ, ਧੇਲੇ

ਨੀਂਦ ਬਿਨਾਂ ਇਹ ਕਿਹੜੇ ਕੰਮ
ਰਜਾਈਆਂ, ਬੈਡ, ਗਦੇਲੇ

ਗੁੰਮ ਹੋਏ ਨੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚੋਂ
ਤੀਆਂ, ਛਿੰਜਾਂ, ਮੇਲੇ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਪਿਆਰ ਦਿਲਾਸਾ ਖੁਸ਼ੀ ਦਲੇਰੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ
ਮਹਿਰਮ ਕੋਲੋਂ ਹੱਲਾ-ਸ਼ੇਰੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ
ਚਾਹੀ ਜਦ ਵੀ ਆਮਦ ਕਿਣ ਮਿਣ ਕਣੀਆਂ ਦੀ
ਕਿਸੇ ਦਿਸ਼ਾ ਤੋਂ ਫੇਰ ਹਨੇਰੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ
ਲੋਕੀਂ ਸੱਚੇ ਸੁੱਚੇ ਵਿਰਲੇ ਟਾਵੇਂ ਨੇ
ਸਭ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ
ਭਾਂਵੇਂ ਸਦੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਮਿਲਿਆਂ ਸੱਜਣ ਨੂੰ
ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਦੀ ਯਾਦ ਬਥੇਰੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ
ਮੋਤੀ ਉਹਨਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਕੋਈ ਪੁੰਨ ਕੀਤੇ
ਜਿੰਨਾ ਤਾਈਂ ਰੁੱਤ ਸੁਨਹਿਰੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ
ਹੋਵੇ ਜਦੋਂ ਭਰੋਸਾ ਟਿਕਿਆ ਦੋ ਪਾਸੇ
ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਫਿਰ ਗੰਢ ਪਕੇਰੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ
ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਸਕੂਨ ਕਦੇ ਜੇ ਮਿਲ ਜਾਵੇ
ਪੀਡ਼ਾਂ ਦੀ ਵੀ ਨਾਲ ਪੰਸੇਰੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

Thursday, May 18, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਨੇਤਾ ਕਰਨ ਸਿਆਸਤ ਤੇ ਘਮਸਾਨ ਬੜਾ
ਐਪਰ ਕਰਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਬੜਾ

ਏਥੇ ਕੋਈ ਵੁੱਕਤ ਨਹੀਂ ਸਿਆਣਪ ਦੀ
ਮਾਇਆਧਾਰੀ ਬਣ ਬੈਠਾ ਪਰਧਾਨ ਬੜਾ

ਏਹਦਾ ਚੈਨ ਸਕੂਨ ਗੁਆਚ ਗਿਆ ਕਿਧਰੇ
ਤਾਂ ਹੀ ਫਿਰਦਾ ਘਬਰਾਇਆ ਇਨਸਾਨ ਬੜਾ

ਖੇਤੀ ਘਾਟੇਵੰਦੀ ਖਰਚੇ ਵਧ ਗਏ ਨੇ
ਏਸੇ ਲਈ ਕਰਜਾਈ ਹੈ ਕਿਰਸਾਨ ਬੜਾ

ਰਾਤ ਦਿਨੇ ਕਾਹਤੋਂ ਨਹੀਂ ਟਿਕਦਾ ਬੰਦਾ ਹੁਣ
ਆਲ੍ਹਣਿਆਂ ਵਿਚ ਹਰ ਪੰਛੀ ਹੈਰਾਨ ਬੜਾ

ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਹਨੇਰਾ ਲੋਕੀਂ ਸਹਿਮ ਗਏ
ਚੋਰਾਂ ਖਾਤਿਰ ਲੇਕਿਨ ਇਹ ਵਰਦਾਨ ਬੜਾ

ਯਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋ ਪੁਗਾਉਂਦੇ ਦੋਸਤੀਆਂ
ਮਹਿਫਲ ਵਿਚ ਤਾਂ ਹੀ ਮਿਲਦਾ ਸਨਮਾਨ ਬੜਾ

ਸੇਵਾ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਐਵੇਂ ਇਕ ਬਹਾਨਾ ਹੈ
ਲੀਡਰ ਤਾਂ ਕੁਰਸੀ ਦਾ ਹੈ ਚਾਹਵਾਨ ਬੜਾ

ਕੋਈ ਜੁਲਮ ਕਰੇ ਤੇ ਕੋਈ ਜੁਲਮ ਸਹੇ
ਹੋਇਆ ਹੈ ਪਖਪਾਤੀ ਵੀ ਭਗਵਾਨ ਬੜਾ

ਜਿਹਡ਼ਾ ਮੇਰੇ ਉਲਟ ਬੋਲਦਾ ਟੰਗ ਦਿਓ
ਹਾਕਮ ਕਰਦਾ ਹੋਰ ਸਖਤ ਫੁਰਮਾਨ ਬੜਾ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

x

Saturday, January 14, 2017

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਨਵੀਂ ਹੈ ਚੋਣਾਂ ..ਦਿਲ ਦਾ ਚੈਨ ਗਵਾਈਏ ਕਾਹਤੋਂ

ਪਰਜਾ ਨੇ ਪਰਜਾ ਰਹਿਣਾ ਹੈ ..ਝੂਠੇ ਖ਼ਾਬ ਸਜਾਈਏ ਕਾਹਤੋਂ

ਪੰਜਾਂ ਸਾਲਾਂ ਮਗਰੋਂ ਲੀਡਰ ਗਲੀਂਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ
ਓਹੀ ਨਾਅਰੇ ਓਹੀ ਲਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਹੁਣ ਆਈਏ ਕਾਹਤੋਂ

ਕੁਰਸੀ ਖਾਤਿਰ ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਵੈਰ ਪਵਾਏ
ਇਹਨਾਂ ਪਿੱਛੇ ਲੱਗ ਕੇ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰ ਗਵਾਈਏ ਕਾਹਤੋਂ

ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਵੀ ਖੁੱਲ ਦੇਣਗੇ ਪੈਸੇ ਵੀ ਵਾਧੂ ਵੰਡਣਗੇ
ਲਾਲਚ ਦੇ ਵਿਚ ਆਕੇ ਲੋਕੋਂ ਭੰਡੀ ਹੁਣ ਕਰਵਾਈਏ ਕਾਹਤੋਂ

ਜੇ ਕਿਧਰੇ ਵੀ ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਸਭ ਦੇ ਘਰ ਝੁਲਸਣਗੇ
ਬਲਦੀ ਉਤੇ ਤੇਲ ਛਿੜਕ ਕੇ ਭਾਂਬੜ ਹੋਰ ਮਚਾਈਏ ਕਾਹਤੋਂ

ਅਣਖਾਂ ਨਾਲ ਜਿਉਣਾ ਸਿੱਖੀਏ ਕੋਈ ਮੁਫਤਖੋਰ ਨਾ ਆਖੇ
ਤੋਹਮਤ ਅਸੀਂ ਭਿਖਾਰੀ ਵਾਲੀ ਮੱਥੇ ਤੇ ਲਿਖਵਾਈਏ ਕਾਹਤੋਂ

ਬੱਤੀ ਵਾਲੀ ਵੱਡੀ ਗੱਡੀ ਬਾਡੀਗਾਰਡ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ
ਸਾਡੇ ਪੱਲੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪੈਣਾ ਰੀਝਾਂ ਨੂੰ ਤਰਸਾਈਏ ਕਾਹਤੋਂ


(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ



ਦੌਰ ਐਸਾ ਆ ਗਿਆ ਕਿ ਵਿਹਲੜਾਂ ਨੂੰ ਮੌਜ ਹੈ
ਆ ਗਈਆਂ ਚੋਣਾਂ ਕਿ ਹੁਣ ਪਿਆਕੜਾਂ ਨੂੰ ਮੌਜ ਹੈ


ਚਾਪਲੂਸੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕੀ ਸ਼ਾਰੀਫ ਦਾ
ਝੋਲੀ ਚੁੱਕ ਖੁਸ਼ਾਮਦਾਂ ਜਹੇ ਲੂੰਬੜਾਂ ਨੂੰ ਮੌਜ ਹੈ


ਪੈਲਿਸਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਜਦ ਤੋਂ ਨੇ ਹੋਣ ਲੱਗੀਆਂ
ਬਣ ਗਈ ਪ੍ਰਾਹੁਣਿਆਂ ਤੇ ਫੁੱਫੜਾਂ ਨੂੰ ਮੌਜ ਹੈ


ਆਪਣੇ ਤਾਂ ਭੁੱਲ ਚੁੱਕਾ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨੂੰ ਆਦਮੀ
ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਏਸੇ ਵਾਸਤੇ ਹੁਣ ਓਬੜਾਂ ਨੂੰ ਮੌਜ ਹੈ


ਭੀੜ ਐਨੀ ਵਧ ਗਈ ਤੁਰਨਾ ਮੁਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ
ਰੁਲ ਰਿਹਾ ਕਮਜੋਰ ਐਪਰ ਧਾਕੜਾਂ ਨੂੰ ਮੌਜ ਹੈ


ਪਲ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਜਿਹੜੀਆਂ ਲੈ ਕੇ ਸਹਾਰਾ ਧਰਮ ਦਾ
ਨਿੱਤ ਵਧ ਰਹੀਆਂ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਗੋਗੜਾਂ ਨੂੰ ਮੌਜ ਹੈ


ਬਾਗ ਵਿਚ ਨਾ ਦਿਸਦੀਆਂ ਨੇ ਤਿੱਤਲੀਆਂ ਇਹਨੀਂ ਦਿਨੀਂ
ਸੁੰਨੀਆਂ ਹੁਣ ਮਹਿਫਲਾਂ ਤੇ ਗਾਲ੍ਹੜਾਂ ਨੂੰ ਮੌਜ ਹੈ


ਜਾਣਦੇ ਨੇ ਟਿੱਚ ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਹੁਣ ਵਿਦਵਾਨ ਨੂੰ
ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿਚ ਵੀ ਹੁਣ ਅਨਪੜ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੌਜ ਹੈ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)