ਗ਼ਜ਼ਲ

ਰੁੱਤ ਕਰੁੱਤ ਕਿਓਂ ਹੋਈ ਇਹ ਫਿਕਰ ਬੜਾ ਹੈ
ਖਾਬਾਂ ਵਿਚ ਤਿਤਲੀ ਮੋਈ ਇਹ ਫਿਕਰ ਬੜਾ ਹੈ

ਚੇਤੇ ਅੰਦਰ ਵੱਸ ਗਈਆਂ ਸੰਤਾਪੀਆਂ ਜੂਹਾਂ
ਕਿਸ ਥਾਂ 'ਤੇ ਸ਼ਾਜਿਸ਼ ਹੋਈ ਇਹ ਫਿਕਰ ਬੜਾ ਹੈ

ਭੋਰਾ ਨੂਰ ਵੀ ਭੀੜ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਉਤੇ ਹੈ ਨਈਂ
ਚਿੰਤਾ ਅੰਦਰ ਹਰ ਕੋਈ ਇਹ ਫਿਕਰ ਬੜਾ ਹੈ

ਦੇਸ਼ ਦੇ  ਸਾਰੇ ਨੇਤਾ  ਏਸ ਹਮਾਮ 'ਚ ਨੰਗੇ
ਜੋ ਤੱਕਿਆ ਦੋਸ਼ੀ ਸੋਈ ਇਹ ਫਿਕਰ ਬੜਾ ਹੈ

ਕੀ ਹੋਏਗਾ ? ਹਰ ਵੇਲੇ ਬਲਜੀਤ ਇਹ ਸੋਚੇ
ਸੋਚਣ ਵੇਲੇ ਅੱਖ ਰੋਈ ਇਹ ਫਿਕਰ ਬੜਾ ਹੈ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਪੈਸੇ ਦੀ ਮਜਬੂਰੀ ਹੋਵੇ,ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਹਰ ਖਾਹਿਸ਼ ਹੀ ਪੂਰੀ ਹੋਵੇ,ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਦ ਵੀ ਚਾਹੋ
ਕਾਰਨ ਕੋਈ ਜਰੂਰੀ ਹੋਵੇ ,ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

ਵੈਸੇ ਵੀ ਬਦਨਾਮੀ ਪੱਲੇ ਪੈ ਸਕਦੀ ਹੈ
ਸ਼ੁਹਰਤ ਜਾਂ ਮਸ਼ਹੂਰੀ ਹੋਵੇ,ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

ਹੋਰ ਵੀ ਕਾਰਨ ਮਿਰਗ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਦਾ ਹੋ ਸੇਕਦੈ
ਖ਼ਾਬਾਂ ਵਿਚ ਕਸਤੂਰੀ ਹੋਵੇ,ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

ਤਾਜ਼ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਹੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ
ਹਰ ਹੀਰਾ ਕੋਹਿਨੂਰੀ ਹੋਵੇ,ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

ਆਥਣ ਵੇਲੇ ਕਦੇ ਕਦਾਈਂ ਹੀ ਮਹਿਫਲ ਹੁੰਦੀ
ਹਰ ਇਕ ਸ਼ਾਮ ਸੰਧੂਰੀ ਹੋਵੇ ,ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ

ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹਰ ਮੁੱਦੇ ਉੱਤੇ ਸਦਾ ਸਿਆਸਤ
ਹਰ ਮੁੱਦਾ ਜਮਹੂਰੀ ਹੋਵੇ,ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਕਦੇ ਹੁੰਦਾ ਗਲਤ ਹਾਂ ਮੈਂ ਕਦੇ ਮੈਂ ਠੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਕਦੇ ਬਿੰਦੂ ਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾਂ ਕਦੇ ਮੈਂ ਲੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ

ਕਦੇ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਸਿਰਫ ਬੀਆਬਾਨ ਹੀ ਹਾਂ ਮੈਂ
ਕਿ ਫੁੱਟਦੇ ਝਰਨਿਆਂ ਵਾਂਗੂ ਕਦੇ ਰਮਣੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ

ਬੜਾ ਖਾਮੋਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਜਿਉਂ ਕਾਲੀ ਰਾਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ
ਕਦੇ ਆਕਾਸ਼ ਅੰਦਰ ਗੂੰਜਦੀ ਮੈਂ ਚੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ 

ਸਫਰ ਉਹ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਨੰਗੇ ਪੈਰ ਤੁਰਿਆ ਸੀ
ਕਦੇ ਬਚਪਨ ਦੇ ਯਾਰੋ ਫਿਰ ਬੜਾ ਨਜ਼ਦੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ

ਨਜ਼ਰ ਹਸਰਤ ਭਰੀ ਮੈਨੂੰ ਜਦੋਂ ਇਕ ਤੱਕ ਲੈਂਦੀ ਹੈ
ਉਦੋਂ ਫਿਰ ਤਾਰਿਆਂ ਤੇ ਚੰਦ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ 

ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਸ਼ਮਕਸ਼ ਵਿਚ ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਜੂਝਦਾ ਰਹਿਨਾਂ,
ਹਨੇਰੇ ਸੰਗ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਜਾਂ ਚਾਨਣ ਤੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਵਕਤ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤੇ ਕਰਨੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ 
ਜੇਰਾ ਕਰਕੇ ਦਰਦ ਵੀ ਜਰਨੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਹੋਵੇ ਖਤਾ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਹੁੰਦੀ
ਬਿਨ ਚਾਹਿਆਂ ਹਰਜਾਨੇ ਭਰਨੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਰਹੇ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਖੂਹ ਗਿੜਦਾ ਇਹੀ ਕਾਫੀ ਹੈ
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਖੇੜੇ ਗਹਿਣੇ ਧਰਨੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਤਪਸ਼ ਜਦੋਂ ਹਰਿਆਲੇ ਰਸਤੇ ਦਸਤਕ ਦਿੰਦੀ
ਖਾਬ ਸੰਧੂਰੀ ਪਲ ਵਿਚ ਠਰਨੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਦਮ ਤੋੜੇ ਜਦ ਅੱਧਵਾਟੇ ਹੀ ਕੋਈ ਸੁਪਨਾ 
ਜੀਵਣ ਦੀ ਥਾਂ ਪੱਲੇ ਮਰਨੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕੀ ਕਰੀਏ ਬੜਾ ਹੀ ਤੰਗ ਕਰਦੇ ਨੇ, 
ਨਵੇਂ ਦਿਨ ਆਣ ਕੇ ਕੋਈ ਨਵੀਂ ਇਹ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਨੇ।

ਜਦੋਂ ਕੁਝ ਬੋਲਦੇ ਹਾਂ ਅੱਗਿਓਂ ਸਰਕਾਰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ
ਅਸੀਂ ਦੇਖਾਂਗੇ ਅਨੁਸ਼ਾਸ਼ਨ ਨੂੰ ਕਿਹੜੇ ਭੰਗ ਕਰਦੇ ਨੇ

 ਇਹ ਕੰਧਾਂ ਸਾਡੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰਾਂ ਨਾਲ ਭਰਦੇ ਹਨ
ਕਿ ਚੌਂਕਾਂ ਸਾਡਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਨਵੇਂ ਹੀ ਰੰਗ ਕਰਦੇ ਨੇ

ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਚੋਰਾਂ ਤੇ ਮੋਰਾਂ ਦੀ ਤੁਸੀਂ ਬਸ ਗੱਲ ਹੀ ਛੱਡੋ 
ਜਦੋਂ ਲੁੱਟਦੇ ਨੇ ਭੋਰਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਇਹ ਸੰਗ ਕਰਦੇ ਨੇ 

ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਕੋਈ ਵੀ ਸਹੀ ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ ਤੱਕਿਆ
ਇਵੇਂ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਇਹ ਪੀ ਕੇ ਭੰਗ ਕਰਦੇ ਨੇ

ਇਨਾਂ ਗੈਂਗਸਟਰਾਂ ਦੀ ਉੱਚਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਹੈ 
ਅਜੇਹੇ ਲੋਕ ਮਜ਼ਲੂਮਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤਾ ਤੰਗ ਕਰਦੇ ਨੇ 

ਅਸਾਡੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਵੀ,”ਮੈੰ ਮੈਂ”,ਦਾ ਖਿਲਾਰਾ ਹੈ
ਬਿਨਾਂ ਹੀ ਕਾਰਨੋਂ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ‘ਨਾ ਜੰਗ ਕਰਦੇ ਨੇ

ਬੜਾ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ 'ਤੇ ਦਾੜ੍ਹੀ ਹੋ ਗਈ ਚਿੱਟੀ
ਤਿਰੇ ਬਲਜੀਤ ਹੁਣ ਲੱਛਣ ਅਸਾਨੂੰ ਦੰਗ ਕਰਦੇ ਨੇ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)