ਗ਼ਜ਼ਲ

ਦੋਸਤਾਨਾ  ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਫਰ ਦਾ ਹਾਮੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ
ਹਰ ਸਮੇਂ ਹੀ ਸਾਫ ਸੱਚੀ ਖਬਰ ਦਾ ਹਾਮੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ

ਭਾਲਿਆ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਮਿਲਿਆ ਕੁਝ ਪਲਾਂ ਦੇ ਵਾਸਤੇ
ਪਰ ਇਕੱਠੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੀ ਡਗਰ ਦਾ ਹਾਮੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ 

ਭਾਈਚਾਰਾ ਖੂਬ ਹੋਵੇ ਚਾਈਂ ਚਾਈਂ ਲੋਕ ਵੱਸਣ
ਘਰ ਬਰਾਬਰ ਹੋਣ ਐਸੇ ਨਗਰ ਦਾ ਹਾਮੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ 

ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਸਭ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੋ ਜਰ ਲਿਆ
ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ ਸਾਰਿਆਂ ਜੋ ਸਬਰ ਦਾ ਹਾਮੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ 

ਜੋ ਵੀ ਝੱਲਦਾ ਮੀਂਹ ਹਨੇਰੀ ਝੱਖੜਾਂ ਦੀ ਮਾਰ ਨੂੰ  
ਕਰ ਲਵਾਂ ਸਿਜਦਾ ਅਜਿਹੇ ਸ਼ਜਰ ਦਾ ਹਾਮੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ 

ਜੇਹੜੀ ਤੱਕੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਅਹਿਮੀਅਤ ਨੂੰ ਇਸ ਕਦਰ
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਦਾ ਹਾਮੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਨਾਂਵਾਂ 'ਤੇ ਚਲਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਬੜੇ ਦੇਖੇ ਨੇ
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਛਲਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਬੜੇ ਦੇਖੇ ਨੇ

ਜਦ ਵੀ ਨਿਕਲੋ ਬਾਹਰ ਤਾਂ ਕੋਈ ਚੋਲਾਧਾਰੀ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਇਹਨਾਂ  ਕਰਕੇ ਹੀ ਤਾਂ ਪਲਦੇ ਡੇਰਾਦਾਰ ਬੜੇ ਦੇਖੇ ਨੇ

ਸਭ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਬੋਲ ਰਹੀ ਹੈ ਇਹਨਾਂ ਹੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਤੂਤੀ
ਡਾਕੂ ਗੁੰਡਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਲਦੇ ਸੇਵਾਦਾਰ ਬੜੇ ਦੇਖੇ ਨੇ

ਨਵਾਂ ਮੁਖੌਟਾ ਨਿੱਤ ਪਹਿਣਦੇ ਲੀਡਰ ਏਥੇ ਗਰਜਾਂ ਖਾਤਿਰ
ਏਦਾਂ ਦੇ ਹੀ ਅੱਜ ਕੱਲ ਫਲਦੇ ਲੰਬੜਦਾਰ ਬੜੇ ਦੇਖੇ ਨੇ

ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕੋ ਵਰਗਾ ਮੌਸਮ ਨਾ ਹੀ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਰਹਿੰਦਾ
ਪੀਲੇ ਪੱਤੇ ਕਿਰਦੇ ਤੇ ਢਲਦੇ ਕਿਰਦਾਰ ਬੜੇ ਦੇਖੇ ਨੇ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਫੇਸਬੁੱਕ ਦੇ ਸਫਿਆਂ ਉੱਤੇ  ਤਲਵਾਰਾਂ ਭਿੜ ਰਹੀਆਂ ਨੇ
ਲੋਕੀਂ ਦਾਨਿਸ਼ਵਰ ਨੇ ਓਥੇ ਤਕਰਾਰਾਂ ਭਿੜ ਰਹੀਆਂ ਨੇ

ਲੀਡਰ ਵੀ ਤਾਂ ਤੱਤੇ ਤੱਤੇ ਬਿਆਨ ਦਾਗਣੋਂ ਰਹਿੰਦੇ ਨਹੀਂ
ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਜੋ ਆਈਆਂ ਫਿਟਕਾਰਾਂ ਭਿੜ ਰਹੀਆਂ ਨੇ

ਕੌਣ ਹੈ ਸੱਚਾ ਕੌਣ ਹੈ ਝੂਠਾ ਸਮਝ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਲੱਗੇ ਨਾ
ਏਥੇ ਬਹੁਤੀ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਭਿੜ ਰਹੀਆਂ ਨੇ

ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਅੰਦਰ ਰੌਲਾ ਅੱਜ ਪ੍ਰਮਾਣੂ ਬੰਬਾਂ ਦਾ ਹੈ
ਸਾਰੇ ਆਖਣ ਤੇਜ਼ ਹੈ ਸਾਡਾ ਰਫਤਾਰਾਂ  ਭਿੜ ਰਹੀਆਂ ਨੇ

ਮੇਰੇ ਹੀ ਧਰਮ ਦਾ ਹੈ ਵਿਖਿਆਨ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ
ਬਾਬਿਆਂ ਸੰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਏਥੇ ਭਰਮਾਰਾਂ ਭਿੜ ਰਹੀਆਂ ਨੇ

ਵੇਖਾਂਗੇ ਫਿਰ ਕੀ ਬਣਦਾ ਹੈ ਰਣ ਅੰਦਰ ਤਾਂ ਆਉ ਪਹਿਲਾਂ
ਏਦਾਂ ਦੇ ਹੀ ਨਾਹਰੇ ਤੇ ਲਲਕਾਰਾਂ ਭਿੜ ਰਹੀਆਂ ਨੇ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਲੋਕੀਂ ਜੇ ਅਪਣਾ ਲੈਂਦੇ ਤਾਂ
ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਵੀ ਜੰਨਤ ਹੁੰਦੀ ਸਾਰੇ ਭੇਦ ਮਿਟਾ ਲੈਂਦੇ ਤਾਂ

ਜੇਕਰ ਆਪਣੀ ਹਾਉਮੇ ਛੱਡ ਕੇ  ਨਿਮਰ ਅਸੀਂ ਵੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ
ਕਿਧਰੇ ਵੀ ਝਗੜੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਜੇ ਸਮਝਾ ਲੈਂਦੇ ਤਾਂ

ਪਾਣੀ ਮਿੱਟੀ ਅਤੇ ਹਵਾ ਨੂੰ ਦੂਸ਼ਿਤ ਕਰਕੇ ਰੱਖ  ਦਿੱਤਾ ਹੈ
ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਪਾਵਨ ਰਹਿਣਾ ਸੀ ਜੇਕਰ ਕਿਤੇ ਬਚਾ ਲੈਂਦੇ ਤਾਂ

ਸਾਡਾ ਜੀਵਨ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਹੋ ਚੱਲਿਆ ਹੈ ਨਰਕਾਂ ਵਰਗਾ
ਕੁਦਰਤ ਵੀ ਮਨਮੋਹਕ ਹੁੰਦੀ ਨੇਕੀ ਅਸੀਂ ਕਮਾ ਲੈਂਦੇ ਤਾਂ

ਭਾਵੇਂ ਅਸੀਂ ਉਸਾਰ ਲਏ ਨੇ ਮਹਾਂਨਗਰ ਬਹੁਤੇ ਵੱਡੇ ਵੀ
ਦਿਲ ਨੂੰ ਢਾਰਸ ਮਿਲ ਜਾਣੀ ਸੀ ਕੁੱਲੀ ਕਿਤੇ ਵਸਾ ਲੈਂਦੇ ਤਾਂ

ਜਾਹਿਰ ਇਹ ਵੀ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਲੋਭਾਂ ਮਾਰੀ
ਨਿੱਜ ਸਵਾਰਥ ਛੱਡ ਕੇ ਸਭ ਨੂੰ ਸਾਂਝੀਵਾਲ ਬਣਾ ਲੈਂਦੇ ਤਾਂ

ਬਾਬਾ ਤੇਰੇ ਸੱਚੇ ਸੇਵਕ ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਵੀ ਬਣ ਜਾਣਾ ਸੀ
ਮਲਿਕ ਭਾਗੋਆਂ ਨੂੰ ਭੰਡ ਦਿੰਦੇ ਲਾਲੋ ਨੂੰ ਵੱਡਿਆ ਲੈਂਦੇ ਤਾਂ
 (ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਮੇਰੇ ਦਿਲਬਰ ਤੇਰੇ ਹਾੜੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਸਹਾਰਾ ਦੇ ਦੇ
ਭਰਨੀ ਹੈ ਪਰਵਾਜ਼ ਮੈਂ ਉੱਚੀ ਮੈਨੂੰ ਅੰਬਰ ਸਾਰਾ ਦੇ ਦੇ

ਕੀ ਚੇਤਾ ਸੀ ਅੱਧਵਾਟੇ ਹੀ ਹੱਥ ਛੁਡਾ ਕੇ ਤੁਰ ਜਾਏਂਗਾ
ਦਰਦ ਤੇਰੇ ਨੂੰ ਮੈਂ ਸਹਿ ਜਾਵਾਂ ਮੈਨੂੰ ਜਿਗਰਾ ਭਾਰਾ ਦੇ ਦੇ

ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸਾਰਾ ਜੀਵਨ ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂ ਕਿੰਝ ਬੀਤੇਗਾ
ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਆਉਧ ਹੰਢਾਈਏ ਕੋਈ ਝੂਠਾ ਲਾਰਾ ਦੇ ਦੇ

ਸੂਰਜ ਤੇ ਚੰਦਰਮਾ ਵਰਗੇ ਚਾਣਨ ਭਾਵੇਂ ਨਾ ਹੀ ਦੇਵੀਂ
ਗਲੇ ਲਗਾ ਕੇ ਜਿਸਨੂੰ ਰੋਵਾਂ ਸਰਘੀ ਵਾਲਾ ਤਾਰਾ ਦੇ ਦੇ

ਮੇਰੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗੀ ਹੈ ਔੜ ਬਥੇਰੀ ਕਿੰਨੇ ਚਿਰ ਤੋਂ
ਕਰਦੇ ਕਣੀਆਂ ਦੀ ਇਕ ਬਾਰਿਸ਼ ਭਾਵੇਂ ਪਾਣੀ ਖਾਰਾ ਦੇ ਦੇ

ਖਾਹਿਸ਼ ਵੀ ਦਮ ਤੋੜ ਗਈ ਹੈ ਮਹਿਲ ਮੁਨਾਰੇ ਮੈਂ ਨਾ ਮੰਗਾਂ
ਬਸ ਇਕੋ ਅਰਜੋਈ ਬਾਕੀ ਕੋਈ ਕੁੱਲੀ ਢਾਰਾ ਦੇ ਦੇ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਸੀਨੇ ਅੰਦਰ ਦਿਲ ਦੀ ਥਾਂ ਪਥਰਾਟ ਜਿਹਾ ਹੈ
ਏਸੇ ਕਰਕੇ ਹੀ ਮਨ ਬੜਾ ਉਚਾਟ ਜਿਹਾ ਹੈ

ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਦਿਲ ਦਾ ਮਹਿਰਮ  ਵੀ ਦਿੱਸੇ  ਨਾ
ਕੀਹਨੂੰ ਕਹੀਏ ਅੰਦਰ ਗੁਝ ਗੁਭ੍ਹਾਟ ਜਿਹਾ ਹੈ

ਹੋਣ ਬਿਰਤੀਆਂ ਕਿਵੇਂ ਇਕਾਗਰ ਏਥੇ ਅੱਜ ਕੱਲ
ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਸੁਣਦਾ ਇਕ  ਖੜ੍ਹਕਾਹਟ ਜਿਹਾ ਹੈ

ਦੇਖ ਲਿਆ ਹੈ਼ ਮੈਂ ਵੀ ਬਹੁਤਾ ਘੁੰਮ ਘੁਮਾਕੇ
ਸਾਰੇ ਥਾਵਾਂ ਉੱਤੇ ਹੀ ਕੜ੍ਹਵਾਹਟ ਜਿਹਾ ਹੈ

ਮੇਰੀ ਥਾਵੇਂ ਖੜ੍ਹਕੇ ਜੋ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋਗੇ
ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ ਦਾ ਤੰਤਰ ਘਬਰਾਹਟ ਜਿਹਾ ਹੈ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਮੈ  ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗਰਾਂ ਹੁਣ ਖੁਸ਼ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ
ਕਿ ਦਿਲ ਦੀ ਵੇਦਨਾਂ ਬੇਬਾਕ ਹੋ ਕੇ ਕਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਬਥੇਰੀ ਜਰ ਲਈ ਹੈ ਮੈਂ ਹਕੂਮਤ ਏਸ ਤੰਤਰ ਦੀ
ਗੁਲਾਮੀ ਏਸ  ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੇ ਕਦੇ ਮੈ ਸਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਬੜੀ ਹੀ ਉਲਟ ਕਰਵਟ ਲੈ ਰਿਹਾ ਹੈ ਵਕਤ ਦਾ ਆਲਮ
ਮੈਂ ਇਹਦੇ ਸੰਗ ਵੀ ਤਾਂ ਨਾਲ ਮਰਜ਼ੀ ਵਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਅਜੇ ਤਾਂ ਜੰਗ ਲੜਨੀ ਹੈ ਬੜੇ ਹੀ ਹੌਸਲੇ ਵਾਲੀ
ਇਹ ਸਾਜਿਸ਼ ਬਹੁਤ ਭਾਰੀ ਹੈ ਮਗਰ ਮੈਂ ਢਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਪਤਾ ਇਹ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੱਗੇ ਕਿ ਤੂੰ ਹਮਦਰਦ ਮੇਰਾ ਹੈਂ
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਹੈ ਸਮੁੰਦਰ ਏਸ ਵਿਚ ਤੂੰ ਲਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਸਫਰ ਆਪਣੇ ਦੇ ਭਾਵੇਂ ਮੈਂ ਅਜੇ  ਅਧਵਾਟੇ  ਫਿਰਦਾਂ ਹਾਂ
ਪੜਾਅ ਐਸੇ ਤੇ ਹਾਂ ਕਿ  ਪਲ ਭਰ  ਬਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਬੜੇ ਕੋਮਲ ਜਹੇ ਅਹਿਸਾਸ ਮਨ ਵਿਚ ਉਪਜਦੇ ਰਹਿੰਦੇ
ਤੂੰ ਇਹ ਨਾ ਜਾਣ ਲੈਣਾਂ ਕੰਡਿਆਂ ਸੰਗ ਖਹਿ ਨਹੀਂਂ ਸਕਦਾ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਬਸ ਕਰੋ ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਥੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ
ਮੌਸਮ ਗੰਧਲੇ  ਤੇ  ਹਨੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ

ਕਦੇ ਨਾ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਹਾਦਸਾ ਇਕ ਵਾਪਰੇਗਾ  
ਹਰ  ਗਿਆ ਹੈ ਖੇੜਾ ਗ਼ਮ ਐਪਰ  ਵਡੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ

ਹਰ ਗਲੀ ਉੱਚੀ ਇਮਾਰਤ ਉੱਸਰੀ ਹੈ 
ਪੰਛੀਆਂ ਬਿਨ ਹਰ  ਬਨੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ

ਅੱਜ ਦੀ  ਕੋਝੀ ਸਿਆਸਤ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ
ਪੈਰ ਥੱਲੇ ਜਿਉਂ ਬਟੇਰਾ  ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ

 ਏਸ ਮੰਡੀ ਦੀ ਕਿਵੇਂ ਰਾਖੀ ਬਣੇ 
 ਚੌਕੀਦਾਰ ਹੀ  ਖੁਦ ਲੁਟੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

।

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਨਦੀ ਨੂੰ ਤੈਰ ਨਈਂ ਸਕਦਾ ਤੇ ਜੰਗਲ ਗਾਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ
ਅਜਬ ਹਾਲਤ ਹੈ ਮੇਰੀ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਚਾਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਬੜੀ ਹੀ ਦੂਰ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਨੇ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਸੀ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰੇ 
ਉਹਨਾਂ ਤੀਕਰਾਂ ਅੱਪੜ ਕੋਈ ਵੀ ਰਾਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਅਸੀਂ ਸਾਂ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ,ਖੇਤ ਵੀ ਸਾਡੇ ਅਜਿਹੇ ਸੀ
ਕਿ ਸਾਡੇ ਵਾਂਗਰਾਂ ਕੋਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਜਦੋਂ ਵੀ ਦੋਸ਼ ਸਾਡਾ ਸਿੱਧ ਹੋਇਆ  ਖੁਦ ਕਬੂਲਾਂਗੇ
ਅਸਾਡੇ ਸੱਚ ਨੂੰ ਕੋਈ ਕਦੇ ਝੁਠਲਾਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਕਦੇ ਜੇ ਹਾਣ ਦਾ ਮਹਿਰਮ ਜਦੋਂ ਸਨਮੁੱਖ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਓਦੋਂ ਦਿਲ ਵੀ ਨਿਮਾਣਾ ਹੌਸਲੇ ਨੂੰ ਢਾਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ

ਬੜੇ ਹੀ ਗ਼ਲਤ ਰਾਹਾਂ ਤੇ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਚੱਲਦਾ ਦਿਲਬਰ
ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਫੇਰ ਉਸਦੇ ਰਸਤਿਆਂ ਤੋਂ ਲਾਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)