ਗ਼ਜ਼ਲ ਮੈਂ ਜੋ ਲਿਖੀ ਹੈ.. ਓਸਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਦਸਦਾ ਹਾਂ।
ਮੈਂ ਦਿਲ ਉੱਤੇ ਮਣਾਂ ਮੂੰਹੀਂ ਪਿਆ ਇੱਕ ਭਾਰ ਦਸਦਾ ਹਾਂ।
ਲਕੀਰਾਂ ਵਾਹ ਕੇ ਬੱਚੇ ਖੱਡਾ ਖੱਡੀ ਖੇਡਦੇ ਭਾਵੇਂ,
ਕਿ ਕੰਧਾਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਨੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਦਸਦਾ ਹਾਂ।
ਖਤਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉੱਗੇ ਰੁੱਖ ਦੀ ਮੈਂ ਦਾਸਤਾਂ ਕਹਿਣੀ,
ਵਤੀਰਾ ਚੁਲ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਅੱਗ ਦਾ ਸਰਕਾਰ ਦਸਦਾ ਹਾਂ।
ਘੜਾ ਤੇਰਾ ਇਹ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਹੈ ਏਨਾ ਭਰ ਗਿਆ ਹਾਕਮ,
ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਨਹੀਂ ਤੇਰਾ ਸ਼ਰੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦਸਦਾ ਹਾਂ।
ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਲਦੀਆਂ ਪਈਆਂ ਨੇ ਭਾਵੇਂ ਕਿਰਲੀਆਂ ਏਥੇ,
ਕਿ ਮੈਂ ਪਰਵਾਸ ਕਾਰਨ ਉਜੜੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਸਦਾ ਹਾਂ।
ਬੜਾ ਬੇ-ਆਬਰੂ ਹੋਇਆ ਹਾਂ ਗਲੀਆਂ ਤੇਰੀਆਂ ਅੰਦਰ,
ਮੈਂ ਤਾਂ ਫਿਰ ਵੀ ਤੇਰਾ ਅਦਬ ਤੇ ਸਤਿਕਾਰ ਦਸਦਾ ਹਾਂ।
ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਵਾਰ ਭਾਵੇਂ ਬੇਵਕਤ ਡਰ ਮੌਤ ਦਾ ਆਵੇ,
ਹਰਿਕ ਵਾਰੀ ਤੇਰੀ ਹਸਤੀ ਤੇ ਮੈਂ ਅਧਿਕਾਰ ਦਸਦਾ ਹਾਂ।
ਕਟਾਰਾਂ ਤਿੱਖੀਆਂ ਕਰਕੇ ਜੋ ਬੈਠੇ ਮਕਤਲਾਂ ਅੰਦਰ,
ਸਿਰਾਂ ਦੇ ਕਤਲ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਈ ਤਕਰਾਰ ਦਸਦਾ ਹਾਂ।
ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਮਰਨਾ ਇਹ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਹੋਣਾ,
ਅਸੀਂ ਲੜਨਾ ਹੈ ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਸੁਣੋ ਲਲਕਾਰ ਦਸਦਾ ਹਾਂ।
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
No comments:
Post a Comment