ਫਿੱਕਾ ਬੋਲ ਕੇ ਅਪਣੀ ਕਦਰ ਘਟਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਬੰਦਾ ਹਰ ਥਾਂ ਆਪਣਾ ਕੀਤਾ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਲੰਮੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਜਾਗੇ ਚਿੱਟੇ ਦਿਨ ਹੈ ਸੌਦਾ,
ਏਸੇ ਚੱਕਰ ਅੰਦਰ ਉਮਰ ਘਟਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਸੁੱਕੇ ਪੌਦੇ ਕਾਂਟ ਛਾਂਟ ਕੇ ਨਵੇਂ ਲਗਾਉਂਦਾ,
ਮਾਲੀ ਏਦਾਂ ਸੋਹਣਾ ਵਕਤ ਟਪਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਰੁੱਖ਼ ਦੀ ਟੀਸੀ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਪੰਛੀ ਤੱਕੋ,
ਲੈਂਦਾ ਬੜੇ ਹੁਲਾਰੇ ਗੀਤ ਵੀ ਗਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਸੁੰਨਿਆਂ ਰਾਹਾਂ ਉੱਤੇ ਤੁਰਦਾ ਹਰ ਰਾਹੀ ਵੀ,
ਸਹਿਜੇ ਸਹਿਜੇ ਆਪਣਾ ਪੰਧ ਮੁਕਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਮਾਇਆ ਦਾ ਮੋਹ ਰੱਖੋਗੇ ਤਾਂ ਨਰਕ ਮਿਲੇਗਾ,
ਢੌਂਗੀ ਬਾਬਾ ਕਹਿ ਕੇ ਲੋਕ ਡਰਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਖਰਚਾ ਜਿਸਦਾ ਬਹੁਤਾ ਅਤੇ ਕਮਾਈ ਥੋੜ੍ਹੀ,
ਆਖਰ ਆਪਣਾ ਝੁੱਗਾ ਚੌੜ ਕਰਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਵੋਟਾਂ ਲੈ ਕੇ ਕੁਰਸੀ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਲੀਡਰ,
ਭਾਸ਼ਨ ਦਿੰਦਾ ਥੁੱਕੀਂ ਵੜੇ ਪਕਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
