ਚੀਂ ਚੀਂ ਕਰਕੇ ਚਿੜੀਆਂ ਵਕਤ ਟਪਾ ਲੈਣਾ ਹੈ।
ਤੁਰਦੇ ਤੁਰਦੇ ਰਾਹੀਂਆਂ ਪੰਧ ਮੁਕਾ ਲੈਣਾ ਹੈ।
ਪੱਕੀਆਂ ਫ਼ਸਲਾਂ ਦਾਣੇ ਕਿੰਨੇ ਲੋਕਾਂ ਖਾਣੇ,
ਘੌਲੀ ਬੰਦਿਆਂ ਝੁੱਗਾ ਚੌੜ ਕਰਾ ਲੈਣਾ ਹੈ।
ਗਰਮੀ ਸਰਦੀ ਵਾਲੇ ਮੌਸਮ ਆਉਂਦੇ ਰਹਿਣੇ,
ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਆਪਣਾ ਲੋਹਾ ਮੰਨਵਾ ਲੈਣਾ ਹੈ।
ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ 'ਨੇਰ੍ਹੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਟੱਕਰ ਲੈਣੀ,
ਸ਼ਾਮ ਢਲੇ ਤੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀਪ ਜਲਾ ਲੈਣਾ ਹੈ।
ਆਪਣੇ ਘਰ ਨੂੰ ਏਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਰਤੀਬ ਦਿਆਂਗੇ,
ਹਰ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ ਟਿਕਾ ਲੈਣਾ ਹੈ।
ਸਾਡੇ ਇਮਤਿਹਾਨ ਦਾ ਵੇਲਾ ਜਦ ਵੀ ਆਇਆ,
ਸੋਚਾਂ ਵਾਲਾ ਘੋੜਾ ਤੇਜ਼ ਭਜਾ ਲੈਣਾ ਹੈ।
ਲਾਗੂ ਹੋਇਆ ਜੰਗਲ ਦਾ ਕਾਨੂੰਨ ਸ਼ਹਿਰ ਤੇ,
ਤਾਕਤਵਰ ਨੇ ਮਾੜੇ ਤਾਈਂ ਡਰਾ ਲੈਣਾ ਹੈ।
ਗੱਲੀਂ ਬਾਤੀਂ ਜਿਹੜਾ ਸ਼ਾਤਰ ਹੋ ਨਿਬੜਿਆ,
ਦੁਨੀਆ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਹੀ ਪੀਰ ਬਣਾ ਲੈਣਾ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਸਾਹਿਤਕਾਰਾਂ ਨੇ ਸੱਚ ਨਾ ਲਿਖਿਆ ਤਾਂ,
ਹੁਕਮਰਾਨ ਤੋਂ ਗਲ਼ ਵਿੱਚ ਪਟਾ ਪਵਾ ਲੈਣਾ ਹੈ।
ਵਤਨ ਦੇ ਰਹਿਬਰ ਕੁਫ਼ਰ ਤੋਲਦੇ ਥੱਕਦੇ ਨਹੀਂ
ਆਖਿਰ ਉਹਨਾਂ ਆਪਣਾ ਤਵਾ ਲਵਾ ਲੈਣਾ ਹੈ।
ਢੱਠੇ ਖੂਹ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਅਜਿਹੇ ਮਿੱਤਰ ਬੇਲੀ,
ਔਖੇ ਵੇਲੇ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਰੰਗ ਵਟਾ ਲੈਣਾ ਹੈ।
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
No comments:
Post a Comment