ਗ਼ਜ਼ਲ

ਜਿੰਦ ਨਿਮਾਣੀ ਕਰੇ ਉਡੀਕਾਂ ਅੱਖਾਂ ਵੀ ਤਿਰਹਾਈਆਂ ਯਾਰ
ਸੋਚਾਂ ਵਿਚ ਉਦਾਸੇ ਚਿਹਰੇ ਕੇਹੀਆਂ ਰੁੱਤਾਂ ਆਈਆਂ ਯਾਰ

ਦਿਲ ਦੀ ਧਰਤੀ ਔੜਾਂ ਮਾਰੀ ਬੰਜਰ ਬੀਆਬਾਨ ਬਣੀ
ਮੇਰੇ ਵਿਹੜੇ ਹੀ ਨਾ ਵਰ੍ਹੀਆਂ ਬਹੁਤ ਘਟਾਵਾਂ ਛਾਈਆਂ ਯਾਰ

ਜਿਹੜੇ ਮੌਸਮ ਫੁੱਲ ਖਿੜੇ ਸੀ ਓਦੋਂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਆਇਉਂ ਨਾ
ਹੁਣ ਆਇਐਂ ਜਦ ਪੱਤੇ ਤਾਂ ਕੀ ਟਾਹਣੀਆਂ ਵੀ ਮੁਰਝਾਈਆਂ ਯਾਰ

ਨਿਰਮੋਹਿਆ ਤੂੰ ਕਿਤੇ ਨਾ ਲਿਖਿਆ ਇਕ ਅੱਖਰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਨਾਂਅ
ਪਰਤਾਂ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਦੀਆਂ ਮੈਂ ਕਈ ਵਾਰ ਪਰਤਾਈਆਂ ਯਾਰ

ਜਾਪੇਂ ਹੂਰ ਕੋਈ ਅਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਜਦ ਤੱਕਾਂ ਤੇਰੀ ਤਸਵੀਰ
ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਾਹਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਐਵੇਂ ਕਾਹਤੋਂ ਲਾਈਆਂ ਯਾਰ

ਫੱਟ ਲਗਾਉਣੇ ਤੇਰਾ ਸ਼ੌਕ ਮਲ੍ਹਮ ਲਗਾਉਣਾ ਮੇਰਾ ਕੰਮ
"ਦਾਰੂ" ਸਮਝ ਲਿਆ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਏਸੇ ਵਿਚ ਵੱਡਿਆਈਆਂ ਯਾਰ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)