ਗ਼ਜ਼ਲ

ਰਸ-ਹੀਣ ਹੋਈ ਜਿੰਦਗੀ ਮੇਰੇ ਖੁਦਾ
ਛੁਪ ਗਈ ਹੈ ਹਰ ਖੁਸ਼ੀ ਮੇਰੇ ਖੁਦਾ

ਮਜ਼ਹਬ ਸਾਰੇ ਹੋ ਗਏ ਬਾਸੇ ਜਿਹੇ
ਦੇਵੀਂ ਸਭ ਨੂੰ ਤਾਜ਼ਗੀ ਮੇਰੇ ਖੁਦਾ

ਤੁੰ ਵੀ ਮਸਜਿਦ ਛੱਡ ਕੇ ਹੈਂ ਤੁਰ ਗਿਆ
ਕਿੱਥੇ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਬੰਦਗੀ ਮੇਰੇ ਖੁਦਾ

ਧੂੜ ਘੱਟਾ ਸ਼ੋਰ ਸੌ ਅਲਾਂਮਤਾਂ
ਚਾਰੋਂ ਤਰਫ ਹੈ ਗੰਦਗੀ ਮੇਰੇ ਖੁਦਾ

ਪਾਸ ਸੀ ਜੋ ਬੇਵਫਾ ਉਹ ਨਿਕਲਿਆ
ਪੌਣ ਇਹ ਕੈਸੀ ਵਗੀ ਮੇਰੇ ਖੁਦਾ

ਮੈਂ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਤਾਂ ਲਿਖਿਆ ਸੋਚ ਕੇ
ਹਰਫਾ 'ਚ ਹੋਈ ਗੜਬੜੀ ਮੇਰੇ ਖੁਦਾ

ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ ਕਿ ਰਹਿਮ ਕੀਤਾ ਫਿਰ ਕਿਸੇ
ਕੁੱਲੀ 'ਚ ਇਕ ਬੱਤੀ ਜਗੀ ਮੇਰੇ ਖੁਦਾ

ਬਾਗ ਦੇ ਮਾਲੀ ਨੂੰ ਵੀ ਸਮਝਾ ਜ਼ਰਾ
ਖਤਰੇ ਦੇ ਵਿਚ ਹਰ ਕਲੀ ਮੇਰੇ ਖੁਦਾ


ਬਖਸ਼ਦਾ ਨਾ ਆਪਣੀ ਹੀ ਜਾਤ ਨੂੰ

ਕਿੰਨਾ ਬੁਰਾ ਹੈ ਆਦਮੀ ਮੇਰੇ ਖੁਦਾ


ਨਿਗਲ ਜਾਏਗੀ ਕਦੇ ਆਬਾਦੀਆਂ
ਨੇਕੀ ਤੋਂ  ਭਾਰੀ ਬਦੀ ਮੇਰੇ ਖੁਦਾ

ਸ਼ਾਮ ਹੋਈ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇ ਹੁਣ ਦੁਕਾਨ
ਸੜਕਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਆਵਾਰਗੀ ਮੇਰੇ ਖੁਦਾ

   (ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)