ਗ਼ਜ਼ਲ

ਗਰਮੀ ਰੁੱਤੇ ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰੇ  ਜੀਕਣ ਠੰਡੀਆਂ ਛਾਵਾਂ ਲੱਭਾਂ
ਦਿਲ ਨੂੰ ਕਿਤੇ ਸਕੂਨ ਮਿਲੇ ਨਾ ਜਿਹੜੇ ਪਾਸੇ ਜਾਵਾਂ ਲੱਭਾਂ

ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਕੋਨਾ ਕੋਨਾ ਛਾਣਾਂ ਉਸਦੀ ਕੋਈ ਝਲਕ ਮਿਲੇ ਨਾ
ਭੁੱਲ ਭੁਲੇਖੇ ਤੁਰਦਾ ਫਿਰਦਾ ਜਦ ਵੀ ਏਥੇ ਆਵਾਂ ਲੱਭਾਂ

ਕਿੰਨਾ ਚੋਖਾ ਭੀੜ ਭੜੱਕਾ ਫਿਰ ਵੀ ਬੰਦਾ ਕੱਲਾ ਜਾਪੇ
ਇਹਨਾਂ ਜੁੜੇ ਹਜ਼ੂਮਾਂ ਵਿਚੋਂ ਮਿੱਤਰ ਟਾਵਾਂ ਟਾਵਾਂ ਲੱਭਾਂ

ਹਰ ਇਕ ਚਿਹਰਾ ਧੋਖਾ ਦੇਵੇ ਕੀਹਦੇ ਨਾਲ ਮੁਹੱਬਤ ਕਰੀਏ
ਉਚਿਆਂ ਤਾਈਂ ਕਾਹਦੀ ਯਾਰੀ ਆਪਣੇ ਵਰਗਾ ਸਾਵਾਂ ਲੱਭਾਂ

ਗੁਰਬਤ ਦੇ ਘਸਮੈਲੇ ਸਾਏ ਨਜ਼ਰੀ ਪੈਂਦੇ ਬਹੁਤੀ ਥਾਈਂ
ਮੁਰਝਾਏ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਬਸਤੀ ਕੇਵਲ ਹਾਉਕੇ ਹਾਵਾਂ ਲੱਭਾਂ

ਖੰਡਰ ਜਿਹਾ ਸੁਨੇਹਾ ਦਿੰਦੇ ਮਹਾਂ ਨਗਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪੱਥਰ
ਸਮਿਆਂ ਨਾਲ ਗੁਆਚੇ ਜਿਹੜੇ ਪਿੰਡ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆ ਥਾਵਾਂ ਲੱਭਾਂ

                    (ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)