ਜਿਹੜੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਹੋਈ ਖੰਡਾ ਬਾਟਾ ਸਿਰਜਣਾ
ਉਸ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਹੈ ਕਾਹਤੋਂ ਹੁਣ ਸੰਨਾਟਾ ਸਿਰਜਣਾ
ਰਹਿਬਰਾਂ ਤੋਂ ਆਸ ਕੀਤੀ ਸੀ ਬੜੀ ਲੋਕਾਂ ਕਦੇ
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕੇਵਲ ਦਾਲ ਆਟਾ ਸਿਰਜਣਾ
ਖੰਭ ਲਾ ਕੇ ਉੱਡਿਆ ਹੈ ਸਹਿਜ਼ ਸੰਜ਼ਮ ਏਸ 'ਚੋਂ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੁਣ ਰਾਕਟਾਂ ਵਰਗੀ ਫਰਾਟਾ ਸਿਰਜਣਾ
ਪੌਣਾਂ ਅੰਦਰ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੀ ਤਾਜ਼ਗੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ
ਸਾਵਣ ਭਾਦੋਂ ਸੀ ਕਦੇ ਜਿਹੜਾ ਛਰਾਟਾ ਸਿਰਜਣਾ
ਉਲਝਿਆ ਹੈ ਆਦਮੀ ਵਣਜਾਂ ਦੇ ਐਸੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ
ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੋੜ ਤੇ ਘਾਟਾ ਹੀ ਘਾਟਾ ਸਿਰਜਣਾ
ਵਕਤ ਹੋਏ ਖੌਲਿਆ ਕੋਈ ਸਮੁੰਦਰ ਕਿਓਂ ਨਹੀਂ
ਹੁਣ ਸਮੇਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਜਵਾਰ-ਭਾਟਾ ਸਿਰਜਣਾ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਤਪਦੀ ਗਰਮੀ ਠਰਦੀ ਸਰਦੀ ਹਰ ਮੌਸਮ ਵਰਦਾਨ ਜਿਹਾ
ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਹਰ ਵਰਤਾਰਾ ਹੀ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਭਗਵਾਨ ਜਿਹਾ
ਹਰ ਵੇਲੇ ਹੀ ਰਿੜ੍ਹਦੀ ਤੇ ਗਿੜ੍ਹਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਇਹ ਧਰਤੀ
ਸਭ ਦਾ ਏਥੇ ਆਉਣਾ ਰਹਿਣਾ ਤੇ ਜਾਣਾ ਮਹਿਮਾਨ ਜਿਹਾ
ਜਦ ਵੀ ਸਾਨੂੰ ਆਣ ਸਤਾਏ ਯਾਦ ਕਿਸੇ ਹਮਸਾਏ ਦੀ
ਓਦੋਂ ਸਾਰਾ ਜੀਵਨ ਲੱਗਦਾ ਅੱਧਮੋਏ ਅਰਮਾਨ ਜਿਹਾ
ਨਿੱਤ ਹਾਦਸੇ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਮੰਜ਼ਰ ਦੇਖ ਕਲੇਜੇ ਧੂਹ ਪੈਂਦੀ
ਚੋਗਿਰਦੇ ਦਾ ਹਰ ਕੋਨਾ ਹੀ ਫਿਰ ਜਾਪੇ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਜਿਹਾ
ਜਿਥੇ ਮਰਦੀ ਮਾਨਵਤਾ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਾ ਢਾਰਸ ਹੋਵੇ
ਉਹਨਾਂ ਥਾਵਾਂ ਜੂਹਾਂ ਦਾ ਵੀ ਦਰਜਾ ਕੂੜੇਦਾਨ ਜਿਹਾ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਹੱਸਣ ਵਾਂਗੂੰ ਕਦੇ ਕਦਾਈਂ ਰੋਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ
ਅੰਤਰ ਮਨ ਦੇ ਸਭ ਐਬਾਂ ਨੂੰ ਧੋਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ
ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਖਿੜੀਏ
ਪਰ ਕੁਝ ਮੌਕੇ ਆਉਂਦੇ ਪੱਥਰ ਹੋਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ
ਕੌੜ ਕੁਸੈਲੀ ਯਾਦ ਨੂੰ ਭੁੱਲਣਾਂ ਬੜਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ ਭਾਵੇਂ
ਚੰਗੇ ਗੁਜ਼ਰੇ ਵਕਤਾਂ ਅੰਦਰ ਖੋਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ
ਕੱਲਮ ਕੱਲੇ ਬੰਦੇ ਕੋਲੋਂ ਦਰਦ ਵੰਡਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ
ਹੌਲਾ ਕਰ ਕੇ ਭਾਰ ਗ਼ਮਾਂ ਦਾ ਢੋਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ
ਅੜਕ ਵਹਿੜਕਾ ਉਮਰੋਂ ਟੱਪਿਆ ਡਾਢੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ
ਅੱਲੜ ਉਮਰੇ ਉਸਨੂੰ ਹਲ ਤੇ ਜੋਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ
ਇੱਕੋ ਮੰਤਰ ਜੀਵਨ ਅੰਦਰ ਫੇਰ ਬੁਲੰਦੀ ਹਾਸਲ ਹੋਣੀ
ਤਪਦੀ ਧੁੱਪੇ ਯਾਰੋ ਮੁੜ੍ਹਕਾ ਚੋਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਫੁੱਲ ਬੂਟੇ ਤਾਂ ਯਾਰ ਬਥੇਰੇ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਨੇ
ਫਿਰ ਵੀ ਵਾਤਾਵਰਨ ਪ੍ਰੇਮੀ ਠੱਗੇ ਹੋਏ ਨੇ
ਬੜੀ ਕਮਾਈ ਕਿਰਸਾਨਾਂ ਦੀ ਘੱਟ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ
ਤਾਹੀਂ ਗਲ਼ ਵਿਚ ਪਾਏ ਪੁਰਾਣੇ ਝੱਗੇ ਹੋਏ ਨੇ
ਕਿੰਨਾ ਔਖਾ ਔਖਾ ਵਕਤ ਲੰਘਾਇਆ ਮੈਂ ਯਾਰੋ
ਕਾਲੇ ਵਾਲ ਨਾ ਧੁੱਪਾਂ ਅੰਦਰ ਬੱਗੇ ਹੋਏ ਨੇ
ਹਰ ਵੇਲੇ ਸੱਤਾ ਦਾ ਇਹ ਵਰਤਾਰਾ ਦੇਖੋ ਜੀ
ਹਾਕਮ ਨੇ ਵਰਤੇ ਜੋ ਬੰਦੇ ਢੱਗੇ ਹੋਏ ਨੇ
ਸਮਝ ਲਿਆ ਮੈਂ ਚਾਰਾਜੋਈ ਕਰਨੀ ਪੈਣੀ ਹੈ
ਮੇਰੇ ਮਿੱਤਰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਵੀ ਅੱਗੇ ਹੋਏ ਨੇ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰ ਚੱਲੇ ਹਾਂ
ਹੋਰਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਅਸੀਂ ਹਾਜ਼ਰੀ ਭਰ ਚੱਲੇ ਹਾਂ
ਮਸਤੀ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਸਰਦੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਿੱਘੇ
ਕਦੇ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਲੱਗੇ ਠਰ ਚੱਲੇ ਹਾਂ
ਸੁਬ੍ਹਾ ਸਵੇਰੇ ਨ੍ਹਾ ਧੋ ਕੇ ਜਦ ਕੰਮ ਤੇ ਜਾਈਏ
ਇਉਂ ਜਾਪੇ ਕਿ ਆਪਣੇ ਅਸਲੀ ਘਰ ਚੱਲੇ ਹਾਂ
ਦੋ ਪੈੱਗ ਲਾ ਲਈਏ ਤਾਂ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਮੌਜਾਂ ਨੇ
ਲਹਿ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਰ ਚੱਲੇ ਹਾਂ
ਕੋਈ ਬਹੁਤੀ ਵੱਡੀ ਸਾਡੀ ਹਸਤੀ ਹੈ ਨਹੀਂ
ਏਥੋਂ ਚੁੱਕੀਆਂ ਵਸਤਾਂ ਏਥੇ ਧਰ ਚੱਲੇ ਹਾਂ
ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਸਭ ਦੇ ਸਫ਼ਰਾਂ ਦੀ ਇਹ ਗਾਥਾ
ਜਿਹੜੇ ਦਰ ਤੋਂ ਆਏ ਓਸੇ ਦਰ ਚੱਲੇ ਹਾਂ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਹਾਕਮ ਮਾੜਾ ਹੋਵੇ ਪਰਜਾ ਭੋਗੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ
ਦਾਤਾ ਦੇਵੀਂ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤ ਸੁਮੱਤ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ
ਠੰਡੀ ਠੰਡੀ ਛਾਵੇਂ ਬਹਿਣਾ ਸਾਰੇ ਚਾਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਕੋਈ ਵੀ ਨਾ ਤੱਕਣਾ ਚਾਹੇ ਸੁੱਕੇ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ
ਬਾਬੇ ਦੀ ਬਾਣੀ ਅੰਦਰ ਤਾਂ ਔਰਤ ਉੱਤਮ ਹੈ
ਫਿਰ ਵੀ ਬਹੁਤੇ ਲੋਕੀਂ ਕਾਹਤੋਂ ਪਰਖਣ ਕੁੱਖਾਂ ਨੂੰ
ਵਿਰਲੇ ਟਾਂਵੇਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਬੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਨੇਕੀ ਕਰਦੇ ਜਿਹੜੇ ਛੱਡਕੇ ਸਾਰੇ ਸੁੱਖਾਂ ਨੂੰ
ਨਫ਼ਰਤ ਗੁੱਸਾ ਲਾਲਚ ਤਿੰਨੇ ਬਹੁਤੇ ਮਾੜੇ ਨੇ
ਕੁਦਰਤ ਕਿੱਦਾਂ ਪੂਰਾ ਕਰਦੀ ਇਹਨਾਂ ਭੁੱਖਾਂ ਨੂੰ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਜਿਹੜੇ ਲੋਕੀ ਰੁੱਖਾਂ ਹੇਠਾਂ ਖੜ੍ਹ ਫੋਟੋ ਖਿੱਚਵਾਉਂਦੇ ਨੇ
ਉਹੀ ਆਖਿਰ ਠੇਕਾ ਲੈ ਕੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੱਟਵਾਉਂਦੇ ਨੇ
ਲੀਡਰ ਸੌਦਾ ਕਰਦੇ ਐਸਾ ਰਾਸ ਬਹੇ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ
ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜੋ ਉਲਟ ਹੈ ਚੱਲਦਾ ਓਸੇ ਨੂੰ ਮਰਵਾਉਂਦੇ ਨੇ
ਨੇੜੇ ਜਦ ਵੀ ਚੋਣ ਹੈ ਆਉਂਦੀ ਓਦੋਂ ਸਾਡੇ ਨੇਤਾ-ਗਣ
ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ਵਾਅਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਂਦੇ ਨੇ
ਬਹੁਤੇ ਸ਼ਾਇਰ ਲਿਖ ਲੈਂਦੇ ਨੇ ਸ਼ਿਅਰਾਂ ਨੂੰ ਬਹਿਰਾਂ ਅੰਦਰ
ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਫ਼ਲ ਸਾਹਵੇਂ ਬੋਲਣ ਤੋਂ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੇ ਨੇ
ਕੲੀ ਅੰਦੋਲਨ ਅਤੇ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦੇ ਸੋਹਲੇ ਗਾਉਂਦੇ ਅਕਸਰ
ਜੇਲਾਂ ਤੇ ਫਾਂਸੀ ਦੇ ਕਿੱਸੇ ਸੁਣ ਲੇਕਿਨ ਘਬਰਾਉਂਦੇ ਨੇ
ਲੋਕਾਂ ਅੰਦਰ ਭਾਈਚਾਰਕ ਸਾਂਝਾਂ ਹਨ ਭਾਵੇਂ ਕਾਇਮ
ਮਾੜੇ ਅਨਸਰ ਤਾਂ ਵੀ ਦੰਗੇ ਆਏ ਦਿਨ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਨੇ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਸੁਨੇਹਾ ਮੈਂ ਇਹ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਮੁਹੱਬਤ ਸੋਚ ਕੇ ਕਰਨਾ
ਕਿ ਤੋੜੇ ਜੋ ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਹਿਮਾਕਤ ਸੋਚ ਕੇ ਕਰਨਾ
ਬੜੀ ਘਟੀਆ ਪਿਰਤ ਹੁਣ ਪੈ ਗਈ ਧੋਖੇ ਫਰੇਬਾਂ ਦੀ
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਰਦ ਨਾ ਹੋਵੇ ਸ਼ਰਾਰਤ ਸੋਚ ਕੇ ਕਰਨਾ
ਇਹ ਸੱਤਾ ਦੇ ਦਲਾਲਾਂ ਦੇ ਬੜੇ ਖੂੰਖਾਰ ਨੇ ਤੇਵਰ
ਕਦਮ ਵੀ ਫੂਕ ਕੇ ਧਰਨਾ ਬਗਾਵਤ ਸੋਚ ਕੇ ਕਰਨਾ
ਬੜੀ ਲੰਮੀ ਲੜਾਈ ਹੋਏਗੀ ਕਿਰਦਾਰ ਦਿੱਸਣਗੇ
ਓਦੋਂ ਵੈਰੀ ਤੇ ਮਿੱਤਰ ਦੀ ਸ਼ਨਾਖਤ ਸੋਚ ਕੇ ਕਰਨਾ
ਜਦੋਂ ਇਹ ਵਕਤ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਕਦੇ ਸੰਜੀਦਗੀ ਮੰਗੇ
ਤਕਾਜ਼ਾ ਵੀ ਸਹੀ ਰੱਖਣਾ ਨਜ਼ਾਕਤ ਸੋਚ ਕੇ ਕਰਨਾ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਚੌਗਿਰਦੇ ਵਿੱਚ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਤੇ ਡਰ ਬੈਠੇ ਨੇ
ਬੇਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਤੇ ਸ਼ੰਕਾ ਦਰ ਦਰ ਬੈਠੇ ਨੇ
ਗੈਰਯਕੀਨੇ ਜਿਹੇ ਸਵਾਲਾਂ ਦੀ ਝੜੀ ਹੈ
ਮੌਸਮ ਤਾਂ ਬੇ-ਕਿਰਕੇ ਸਾਡੇ ਘਰ ਬੈਠੇ ਨੇ ।
ਛਾਈ ਹੋਈ ਹੈ ਬੇ-ਨੂਰੀ ਚਿਹਰਿਆਂ ਉੱਤੇ
ਲੋਕੀਂ ਸੱਤਾ ਦੇ ਝੰਬੇ ਘਰ ਘਰ ਬੈਠੇ ਨੇ
ਬੇਵਫਾਈ ਚੇਤੇ ਹੈ ਇਹ ਵੀ ਤਾਂ ਸੋਚੋ
ਲੋਕ ਭੁਲੇਖੇ ਵਿੱਚ ਜ਼ਫਾਵਾਂ ਕਰ ਬੈਠੇ ਨੇ
ਸੀਸ ਨਿਵਾ ਕੇ ਸਿਜਦਾ ਕਰੀਏ ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ
ਭਾਰੇ ਸਿਤਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਜਿਹੜੇ ਜਰ ਬੈਠੇ ਨੇ
ਹੱਕਾਂ ਖਾਤਿਰ ਜੂਝਣ ਤੱਤੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਉੱਪਰ
ਵਾਰਸ ਆਪਣੇ ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਮਰ ਮਰ ਬੈਠੇ ਨੇ
ਨਾਜ਼ਕ ਰੀਝਾਂ ਸੱਧਰਾਂ ਦੇ ਕਾਤਲ ਬਣਦੇ ਜੋ
ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਝੋਲੀ ਉਹ ਜ਼ਾਲਮ ਭਰ ਬੈਠੇ ਨੇ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਉੱਜੜ ਚੁੱਕੇ ਇਸ ਗੁਲਸ਼ਨ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮਾਲੀ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ
ਆਪਮੁਹਾਰੇ ਆਉਣ ਬਹਾਰਾਂ ਖੁਸ਼ਦਿਲ ਡਾਲੀ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ
ਬਹੁਤੀ ਵਾਰੀ ਏਦਾਂ ਹੁੰਦਾ ਰੂਹ ਨੂੰ ਚੈਨ ਨਸੀਬ ਨਾ ਹੋਵੇ
ਲੋਚੇ ਮਨ ਕਿ ਠੰਢਕ ਉਸਨੂੰ ਝਰਨੇ ਵਾਲੀ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ
ਰਹੇ ਸੋਚਦਾ ਸ਼ਾਇਰ ਕਿ ਮੈਂ ਐਸਾ ਸ਼ਿਅਰ ਸੁਣਾਵਾਂ ਕੋਈ
ਸਾਹਵੇਂ ਬੈਠੇ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲੋਂ ਠੁੱਕਵੀੱਂ ਤਾਲੀ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ
ਹਰ ਕੋਈ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਚਾਹੀਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਬੜੀ
ਸਾਰੇ ਸੋਚਣ ਅੱਗੇ ਵਧੀਏ ਰਸਤਾ ਖਾਲੀ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ
ਕਿਰਸਾਨਾਂ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਨੂੰ ਵੀ ਬੂਰ ਪਵੇਗਾ ਉਸ ਵੇਲੇ
ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਜੇ ਹਿੰਮਤ ਵਾਲਾ ਹਾਲੀ ਪਾਲੀ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤਾਂ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਖਾਲੀ ਹੋਈਆਂ ਥਾਵਾਂ ਅਕਸਰ ਭਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ
ਕੁਦਰਤ ਆਪਣਾ ਕਾਰਜ ਹਰਦਮ ਕਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ
ਮਾਰੂਥਲ ਵੀ ਇੱਕ ਵੇਲੇ ਹਰਿਆਲੇ ਹੋਇਆ ਕਰਦੇ ਸੀ
ਰੇਤੇ ਹੇਠਾਂ ਵੀ ਜਲ-ਧਾਰਾ ਤਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ
ਨੇੜੇ-ਤੇੜੇ ਬੱਦਲ਼ਾਂ ਦੀ ਜੇ ਆਹਟ ਸੁਣੀਏ ਉਸ ਵੇਲੇ,
ਮੇਰੇ ਮਨ ਦੀ ਮਮਟੀ ਵਾਲੀ ਸਰਗਮ ਡਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ
ਖਾਹਿਸ਼ ਐਨੀ ਪ੍ਰਬਲ ਹੋਈ ਕਾਰਨ ਬਹੁਤੇ ਨੇ ਇਸਦੇ
ਜੀਵਨ ਦੀ ਹਰ ਵੇਲੇ ਇੱਛਾ ਜੰਮਦੀ ਮਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ
ਗਰਮ ਹਵਾਵਾਂ ਠੰਡੀਆਂ ਪੌਣਾਂ ਵਾਲੇ ਮੌਸਮ ਦੀ ਆਮਦ ਨੂੰ
ਸਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿਰਸਾਨ ਤੇ ਆਖਰ ਖੇਤੀ ਜਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਲਘਦਾ ਲਾਵਾ ਫੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਹੈ
ਹਾਕਮ ਧਿਰ ਦਾ ਝੂਠਾ ਤੰਤਰ ਟੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਹੈ
ਐਨੇ ਸਾਰੇ ਟੈਕਸ ਏਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਤਾਂ ਹੈਗੇ ਨੇ
ਜੋ ਵੀ ਬਚਿਆ ਮੰਡੀ ਅੰਦਰ ਲੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਹੈ
ਬਾਗ਼ ਬਗ਼ੀਚੇ ਜੋ ਵੀ ਦਿਸਦੇ ਹਨ ਇਹ ਸਾਰੇ ਹੀ ਯਾਰੋ
ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਫਾਸ਼ੀਵਾਦੀ ਪੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਹੈ
ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਹੋ ਗਿਆ ਏਨੀ ਸਖਤੀ ਕਰ ਦੇਵੋ
ਦਫ਼ਾ ਚੁਤਾਲੀ ਲਾਈ ਤੇ ਉਹ ਕੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਹੈ
ਬੋਲੇਗਾ ਜੋ ਵਿਗੜੀ ਹੋਈ ਰਾਜ ਵਿਵਸਥਾ ਉੱਤੇ ਹੁਣ
ਤਾਕਤ ਵਰਤੇਗਾ ਉਹ ਗਿੱਚੀ ਘੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਹੈ
ਹੱਕਾਂ ਦੀ ਖਾਤਿਰ ਜਿਹੜੇ ਕਾਨੂੰਨ ਬਣਾਏ ਹੋਏ ਸੀ
ਉਹ ਰੱਦੀ ਦੇ ਬਸਤੇ ਅੰਦਰ ਸੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਹੈ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਰੱਬ ਦੇ ਘਰ ਟੱਲ ਜਦ ਵੀ ਖੜਕਦਾ ਹੈ
ਮੇਰਾ ਮਸਤਕ ਰਹਿ ਰਹਿ ਕੇ ਠਣਕਦਾ ਹੈ
ਜਦ ਵੀ ਗੁੰਬਦ ਗੂੰਜਦੇ ਵੱਡੀ ਸਵੇਰ
ਆਲ੍ਹਣੇ ਬੈਠਾ ਪਰਿੰਦਾ ਸਹਿਕਦਾ ਹੈ
ਸ਼ਹਿਰ ਅੰਦਰ ਨੇ ਸਿਆਸੀ ਹਲਚਲਾਂ
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿੱਦਾਂ ਕਿ ਢੱਠਾ ਬੜ੍ਹਕਦਾ ਹੈ
ਅੰਨਦਾਤੇ ਦਾ ਫ਼ਿਕਰ ਹੈ ਜਾਇਜ਼ ਕਿੰਨਾ
ਪੱਕੀਆਂ ਫ਼ਸਲਾਂ ਤੇ ਬੱਦਲ ਕੜਕਦਾ ਹੈ
ਪਿੰਡਾਂ ਅੰਦਰ ਹੈ ਅਜਿਹੀ ਆਸਥਾ ਕਿ
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਰੋਜ ਜੀਵਨ ਸਰਕਦਾ ਹੈ
ਸਹਿਣ ਕਿੱਦਾਂ ਕਰਣਗੇ ਹੁਣ ਇਹ ਗੁਲਾਮੀ
ਨੌਜਵਾਨੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਚਮ ਲਹਿਰਦਾ ਹੈ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਹਰ ਅਦਾਲਤ ਇਓਂ ਸਦਾ ਮਿਲਦੀ ਰਹੀ ਮੈਨੂੰ
ਬਿਨ ਕਸੂਰੋਂ ਹੀ ਸਜ਼ਾ ਮਿਲਦੀ ਰਹੀ ਮੈਨੂੰ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਪੰਧ ਏਦਾਂ ਦਾ ਰਿਹਾ ਹਰਦਮ
ਛਾਂਵਾਂ ਕੋਲੋਂ ਵੀ ਕਜ਼ਾ ਮਿਲਦੀ ਰਹੀ ਮੈਨੂੰ
ਵਾਅਦਾ ਖਿਲਾਫੀ ਵੀ ਕਦੇ ਕੀਤੀ ਨਹੀਂ
ਕੈਦ ਫਿਰ ਵੀ ਬਿਨ ਖ਼ਤਾ ਮਿਲਦੀ ਰਹੀ ਮੈਨੂੰ
ਮਾਣ ਕੀਤਾ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਫੇਰ ਕਾਹਤੋਂ
ਬੇਬਸੀ ਹੀ ਬੇ-ਵਜ੍ਹਾ ਮਿਲਦੀ ਰਹੀ ਮੈਨੂੰ
ਹੋਇਆ ਨਹੀਂ ਮਰਜ਼ ਦਾ ਕੋਈ ਇਲਾਜ
ਸੌ ਤਬੀਬਾਂ ਤੋਂ ਦਵਾ ਮਿਲਦੀ ਰਹੀ ਮੈਨੂੰ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
ਰਾਤ ਆਈ ਚੰਨ ਤਾਰੇ ਆ ਗਏ ਨੇ
ਚਾਨਣੀ ਆਈ ਸ਼ਰਾਰੇ ਆ ਗਏ ਨੇ
ਖੂਬ ਸਜੀਆਂ ਮਹਿਫ਼ਲਾਂ ਸੰਗੀਤ ਵੀ ਹੈ
ਸਾਰੇ ਹੀ ਮਿੱਤਰ ਪਿਆਰੇ ਆ ਗਏ ਨੇ
ਬੀਤਿਆ ਸਮਿਆਂ ਦੇ ਮੰਜ਼ਰ ਰਾਂਗਲੇ ਜੋ
ਜ਼ਿਹਨ ਅੰਦਰ ਫੇਰ ਸਾਰੇ ਆ ਗਏ ਨੇ
ਆ ਗੲੀ ਬਰਸਾਤ ਕਿਣਮਿਣ ਹੋ ਰਹੀ
ਗੀਤ ਗਾਉਂਦੇ ਸੌ ਨਜ਼ਾਰੇ ਆ ਗਏ ਨੇ
ਝੂਮ ਕੇ ਆਈਆਂ ਬਹਾਰਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ
ਪੀਂਘ ਪਾਈ ਤਾਂ ਹੁਲਾਰੇ ਆ ਗਏ ਨੇ
ਕਾਫ਼ਲੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੇਇਆ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ
ਫੇਰ ਵੀ ਕਿੰਨੇ ਸਹਾਰੇ ਆ ਗਏ ਨੇ
ਖੇਡਣਾ ਤੇ ਹੱਸਣਾ ਜਾਰੀ ਰਹੇਗਾ
ਭਾਵੇਂ ਕਿੰਨੇ ਦਰਦ ਭਾਰੇ ਆ ਗਏ ਨੇ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
ਉਡਿਆ ਸੁਹਜ ਫਿਜ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਰੁੱਤਾਂ ਦੀ ਫੁੱਲਕਾਰੀ ਗਈ
ਸੋਚਾਂ ਬਚਪਨ ਬੁੱਢਾ ਕੀਤਾ ਬਾਲਾਂ ਦੀ ਕਿਲਕਾਰੀ ਗਈ
ਥਾਂ ਥਾਂ ਉੱਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਈਆਂ ਨੇ ਕਿਹੋ ਜਹੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ
ਪੈਸੇ ਦੇ ਕੇ ਡਿਗਰੀ ਮਿਲਦੀ ਵਿਦਿਆ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਗਈ
ਕੋਈ ਚੈਨਲ ਜਦ ਵੀ ਵੇਖੋ ਮੈਂ ਮੈਂ ਕਰਨ ਸਿਆਸੀ ਬੰਦੇ
ਲਾਲਚ ਤੇ ਹਾਉਮੇ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀ ਅੱਜ ਸਿਆਸਤ ਸਾਰੀ
ਗਈ
ਪਹਿਲਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ 'ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਸੀ ਇਤਬਾਰ ਕਦੇ
ਅੱਜ ਮੀਡੀਆ ਵਿਕਿਆ ਹੋਇਆ ਕਿੱਧਰ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਗਈ
ਲਾਚਾਰੀ ਗ਼ੁਰਬਤ ਦੇ ਮਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਹਰ ਅਰਜ਼ੀ ਤਾਂ
ਸਰਕਾਰੇ ਦਰਬਾਰੇ ਸਾਰੇ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਦੁਰਕਾਰੀ ਗਈ
ਫੈਸ਼ਨ ਕਰਕੇ ਵਾਲਾਂ ਉੱਤੇ ਜੈੱਲ ਲਗਾਈ ਫਿਰਦੇ ਜੋ
ਗੱਭਰੂਆਂ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਜੇ ਪੱਗ ਨਹੀਂ ਸਰਦਾਰੀ ਗਈ
ਗਰਮੀ ਰੁੱਤੇ ਬੰਦ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਏ ਸੀ ਲਾ ਕੇ ਬੈਠੇ ਹਾਂ
ਬੋਹੜਾਂ ਪਿੱਪਲਾਂ ਨਿੰਮਾਂ ਵਾਲੀ ਠੰਢਕ ਤੇ ਛਾਂ-ਦਾਰੀ ਗਈ
ਸਾਰੀ ਉਮਰਾ ਜੂਨ ਹੰਢਾਉਂਦਾ ਫਾਹਾ ਲੈ ਅੰਨਦਾਤਾ ਮਰਿਆ
ਘਾਟੇਵੰਦਾ ਸੌਦਾ ਬਣਿਆ ਖੇਤੀ ਕਰਮਾਂ ਮਾਰੀ ਗਈ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
ਥੋੜਾ ਥੋੜਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਬਚਪਨਾ ਜਾਰੀ ਰਹੇ
ਦਿਲ ਕਿਸੇ ਦੀ ਯਾਦ ਅੰਦਰ ਧੜਕਣਾ ਜਾਰੀ ਰਹੇ
ਹੋਇਆ ਕੀ ਜੇ ਬਣ ਗਏ ਹਾਲਾਤ ਥੋੜੇ ਗ਼ਮਜ਼ਦਾ
ਹੋਰ ਚੰਗੇ ਵੇਲਿਆਂ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਜਾਰੀ ਰਹੇ
ਸਾਰੀਆਂ ਹੀ ਬਸਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਹੋਵੇ ਸੱਚ ਦਾ
ਮਾੜੀਆਂ ਰੀਤਾਂ ਨੂੰ ਹਰਦਮ ਵਰਜਨਾ ਜਾਰੀ ਰਹੇ
ਭਾਵੇਂ ਕਿੰਨਾ ਔਕੜਾਂ ਭਰਿਆ ਸਫ਼ਰ ਹੈ ਦੋਸਤੋ
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਰਸਤਿਆਂ ਤੇ ਚੱਲਣਾ ਜਾਰੀ ਰਹੇ
ਤਪਦੇ ਥਲ ਦੀ ਆਰਜ਼ੂ ਪੂਰੀ ਵੀ ਹੋਏਗੀ ਉਦੋਂ
ਨੀਵੇਂ ਨੀਵੇਂ ਬਦਲਾਂ ਦਾ ਵਰਸਣਾ ਜਾਰੀ ਰਹੇ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
ਰੋਜ ਕਚਹਿਰੀ ਅੰਦਰ ਵੇਖਾਂ ਮੈਂ ਨੰਗੇ ਕਿਰਦਾਰ ਬੜੇ
ਵਾੜ ਫਸਲ ਨੂੰ ਖਾਈ ਜਾਵੇ ਸੁੱਤੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਬੜੇ
ਜਦ ਵੀ ਗੱਲ ਹੱਕਾਂ ਦੀ ਹੋਈ ਸੱਤਾ ਦੇ ਗਲਿਆਰੇ ਵਿਚ
ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕੀਤੀ ਝੂਠੇ ਲੰਬੜਦਾਰ ਬੜੇ
ਸਿਰ ਉੱਪਰ ਦੀ ਲੰਘਿਆ ਪਾਣੀ ਕੁਝ ਤਾਂ ਕਰਨਾ ਪੈਣਾ ਹੈ
ਦੇਖੀ ਜਾਇਓ ਜੰਮਣਗੇ ਹੁਣ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਸਰਦਾਰ ਬੜੇ
ਜਰਵਾਣੇ ਹਾਕਮ ਨੂੰ ਆਖੋ ਪੜ੍ਹ ਵੇਖੇ ਇਤਿਹਾਸ ਜਰਾ
ਓਹਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਨੋਟ ਕਰ ਲਵੇ ਕਿੱਸੇ ਨੇ ਦਮਦਾਰ ਬੜੇ
ਵਕਤ ਬਦਲਦੇ ਦੇਰ ਨਾ ਲੱਗੇ ਤਖਤੋਂ ਤਖਤਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ
ਜੂਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਗੀ ਨਿਕਲਣ ਜਦ ਝੰਡਾ ਬਰਦਾਰ ਬੜੇ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਅੰਬਰ ਸੂਰਜ ਚੰਦ ਸਿਤਾਰੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ
ਦਰਿਆ ਪਰਬਤ ਪੌਣਾਂ ਸਾਰੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ
ਨੀਲਾ ਨੀਲਾ ਪਾਣੀ ਸਭ ਦਾ ਸਾਂਝਾ ਹੈ
ਮੀਲਾਂ ਫੈਲੇ ਸਾਗਰ ਖਾਰੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ
ਸੋਹਣੇ ਲੰਮੇ ਰਸਤੇ ਠੰਡੀਆਂ ਛਾਵਾਂ ਜੋ
ਸਾਰੇ ਮੰਜ਼ਰ ਮਸਤ ਨਜ਼ਾਰੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ
ਕਵਿਤਾ ਗੀਤਾਂ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਵਿਚੋਂ ਭਾਲੋ ਤਾਂ
ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਭਰਪੂਰ ਪਿਟਾਰੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ
ਔੜਾਂ ਧੁੱਪਾਂ ਝੱਖੜ ਸਰਦੀ ਸਹਿਣ ਸਦਾ
ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਵੀ ਦੁੱਖ ਨਿਆਰੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ
ਕਲ-ਕਲ ਵਗਦੀ ਨਦੀ 'ਚ ਬੜੀ ਰਵਾਨੀ ਹੈ
ਜਿਹੜੇ ਲਹਿਰਾਂ ਕਰਨ ਇਸ਼ਾਰੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ।
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਮੇਰੇ ਮਹਿਰਮ ਸੋਹਣੇ ਮੰਜ਼ਰ ਵੇਖਾਂ ਮੈਂ
ਜਦ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਸੁਪਨੇ ਅੰਦਰ ਵੇਖਾਂ ਮੈਂ
ਤੈਨੂੰ ਮਿਲਕੇ ਜਾਪੇ ਏਦਾਂ ਹਰ ਵੇਲੇ
ਕੋਈ ਦਿਲਕਸ਼ ਤੀਰਥ ਮੰਦਰ ਵੇਖਾਂ ਮੈਂ
ਖਹਿੰਦੇ ਲੀਡਰ ਵੇਖਾਂ ਸੰਸਦ ਅੰਦਰ ਜਦ
ਮਰਿਆ ਹੋਇਆ ਪਰਜਾ ਤੰਤਰ ਵੇਖਾਂ ਮੈਂ
ਲੋਕਾਂ ਖਾਤਰ ਜੋ ਵੀ ਨੀਤੀ ਬਣਦੀ ਹੈ
ਓਹਦੇ ਅੰਦਰ ਵਿਗੜੇ ਯੰਤਰ ਵੇਖਾਂ ਮੈਂ
ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਹੀ ਲੁੱਟਣ ਵਾਲਾ ਹਰ ਹੀਲੇ
ਬਾਬੇ ਮਾਰਨ ਜਿਹੜਾ ਮੰਤਰ ਵੇਖਾਂ ਮੈਂ
ਪੌਣਾਂ ਅੰਦਰ ਬਦਬੂ ਫੈਲੀ ਹੋਈ ਹੈ
ਖਾਰਾ ਪਾਣੀ ਧਰਤੀ ਬੰਜਰ ਵੇਖਾਂ ਮੈਂ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਟਹਿਣੀ ਨਾਲੋਂ ਪੱਤਾ ਪੱਤਾ ਝੜ ਜਾਏਗਾ
ਆਤਿਸ਼ ਵਰਗੇ ਮੌਸਮ ਆਏ ਗੁਲਸ਼ਨ ਸਾਰਾ ਸੜ ਜਾਏਗਾ
ਖੰਡਰ ਹੋਏ ਸ਼ਹਿਰ ਅਨੇਕਾਂ ਦੇਖ ਲਏ ਨੇ ਆਪਣੀ ਅੱਖੀਂ
ਜੇਕਰ ਆਲਮ ਇਹ ਨਾ ਬਦਲੇ ਬੰਦਾ ਨੰਗੇ ਧੜ ਜਾਏਗਾ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਾਲੇ ਹਾਲੀ ਪਾਲੀ ਬੈਠ ਗੲੇ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਆ ਕੇ
ਹਾਕਮ ਦੀ ਜੇ ਅੱਖ ਨਾ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਜ਼ੋਰ ਅੰਦੋਲਨ ਫੜ ਜਾਏਗਾ
ਬਹੁਤੇ ਲੋਕੀਂ ਘਰਾਂ' 'ਚ ਬੈਠੇ ਹਾਲੇ ਵੀ ਇਹ ਸੋਚ ਰਹੇ ਨੇ
ਅੰਬਰ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਤਾਰੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿਹੜੇ ਜੜ ਜਾਏਗਾ
ਜਾਗਣ ਪੰਛੀ ਸੁਬਾਹ ਸਵੇਰੇ ਚੋਗਾ ਚੁਗਦੇ ਨਾਲੇ ਚਹਿਕਣ
ਵਿਹਲਾ ਬੰਦਾ ਸ਼ਾਇਦ ਸਮਝੇ ਕਿਸਮਤ ਕੋਈ ਘੜ ਜਾਏਗਾ
ਲੋਕਾਂ ਜਦ ਵੀ 'ਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਵੱਡਾ ਹੰਭਲਾ ਮਾਰ ਲਿਆ ਤਾਂ
ਦੇਖਾਂਗੇ ਫਿਰ ਕਿੱਦਾਂ ਓਹਨਾਂ ਮੂਹਰੇ ਜਾਬਰ ਅੜ ਜਾਏਗਾ
ਗ਼ੈਰਤ ਜਿਸਦੇ ਸੀਨੇ ਅੰਦਰ ਪੁਰਖੇ ਉਸਨੂੰ ਬਖਸ਼ਣ ਤਾਕਤ
ਓਹੀ ਯੋਧਾ ਨਿਰਭੈ ਹੋ ਕੇ ਅਣਖਾਂ ਖਾਤਰ ਲੜ ਜਾਏਗਾ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਨੀਤੀ ਹੁੰਦੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲੁੱਟਣਾ ਹੈ ਕਿੱਦਾਂ
ਬੀਜ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦਾ ਉੱਗਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪੁੱਟਣਾ ਹੈ ਕਿੱਦਾਂ
ਲੇਕਿਨ ਹਾਕਮ ਇਹ ਨਾ ਸਮਝੇ ਸੂਰਜ ਨੂੰ ਰੋਕੇਗਾ ਕਿਹੜਾ
ਕਾਲਖ ਦੀ ਚਾਦਰ ਨਾ ਜਾਣੇ ਕਿਰਨਾਂ ਨੇ ਫੁੱਟਣਾ ਹੈ ਕਿੱਦਾਂ
ਧੋਤੇ ਜਾਣੇ ਵਹਿਮ ਪੁਰਾਣੇ ਮਸਤਕ ਵਿੱਚ ਜਦ ਚਾਨਣ ਹੋਇਆ
ਦੇਖ ਲਿਓ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਆਈਆਂ ਮਿੱਥਾਂ ਨੇ ਟੁੱਟਣਾ ਹੈ ਕਿੱਦਾਂ
ਰੀਝਾਂ ਤੇ ਸੱਧਰਾਂ ਦਾ ਕੀ ਹੈ ਕਦੋਂ ਪੂਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਨੇ ਇਹ
ਰਹਿ ਗੲੀਆਂ ਜੋ ਅੱਧਵਿਚਾਲੇ ਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਘੁੱਟਣਾ ਹੈ ਕਿੱਦਾਂ
ਪਿੰਜਰੇ ਅੰਦਰ ਕੈਦ ਕਦੇ ਨਾ ਰਹਿੰਦੇ ਸਦਾ ਵਿਚਾਰ ਫਲਸਫੇ
ਏਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਾਖੂਬੀ ਆਉਂਦਾ ਕੈਦਾਂ ਚੋਂ ਛੁੱਟਣਾ ਹੈ ਕਿੱਦਾਂ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਤਖ਼ਤਾਂ ਵਾਲੇ ਕੀ ਸਮਝਣਗੇ ਇਹ ਵਰਤਾਰਾ ਹੋਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ
ਐਸ਼ ਪ੍ਰਸਤੀ ਹੋਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਰ ਜੂਨ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਹੋਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ
ਘੁੱਗੀਆਂ ਤੋਤੇ ਮੋਰ ਗਟਾਰਾਂ ਮਸਤੀ ਅੰਦਰ ਗਾਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ
ਬੰਦਾ ਜੋ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਲਈ ਕਰਦਾ ਵੱਖਰਾ ਚਾਰਾ ਹੋਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ
ਆਉਣ ਘਟਾਵਾਂ ਕਿਣਮਿਣ ਹੋਵੇ ਮੌਸਮ ਬੜਾ ਸੁਹਾਣਾ ਹੋਇਆ
ਲੇਕਿਨ ਕੁੱਲੀ ਢਾਰੇ ਤਾਈਂ ਚਿੱਕੜ ਗਾਰਾ ਹੋਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ
ਮੇਰੀ ਸਮਝ ਅਧੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਚੰਦ ਸਿਤਾਰੇ ਕਿੱਥੋਂ ਆਏ
ਕਾਦਰ ਨੇ ਸੂਰਜ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਉਹ ਝਲਕਾਰਾ ਹੋਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ
ਹਲ ਵਾਹੁੰਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਜਿਹੜਾ 'ਕੱਠੇ ਹੋ ਦਰਬਾਰ ਘੇਰਿਆ
ਉਸ ਥਾਂ ਜਾ ਕੇ ਤੀਰਥ ਜਾਪੇ ਅਜਬ ਨਜ਼ਾਰਾ ਹੋਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਉਹ ਸੁਨਹਿਰੀ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਕਤਲਗਾਹ ਹੋ ਜਾਏਗਾ
ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਰਸਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤਬਾਹ ਹੋ ਜਾਏਗਾ
ਉਮਰ ਲੰਘੀ ਹਰ ਘੜੀ ਭਾਲ ਜਿਸਦੀ ਕਰਦਿਆਂ
ਸੋਚਿਆ ਨਾ ਸੀ ਮੇਰਾ ਸੂਰਜ ਸਿਆਹ ਹੋ ਜਾਏਗਾ
ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਪੰਧ ਵਿੱਚ ਭਾਵੇਂ ਨੇ ਘੁੰਮਣਘੇਰੀਆਂ
ਆਸ ਹੈ ਕਿ ਹੌਸਲਾ ਮੇਰਾ ਮਲਾਹ ਹੋ ਜਾਏਗਾ
ਮੀਸਣਾ ਜੋ ਸ਼ਖ਼ਸ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸੀ ਤੁਰਦਾ ਪਿਆ
ਇਲਮ ਨਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਾਤਿਲ ਦਾ ਗਵਾਹ ਹੋ ਜਾਏਗਾ
ਬਾਗ ਦੀ ਮਹਿਕੀ ਫਿਜ਼ਾ ਸਭ ਡਾਲੀਆਂ ਤੇ ਹੁਸਨ ਹੈ
ਮਾਲੀਆਂ ਦੀ ਚਾਲ ਹੈ ਕਿ ਸਭ ਫ਼ਨਾਹ ਹੋ ਜਾਏਗਾ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਲੋਕੀਂ ਓਥੇ ਘੁਗ ਵਸਦੇ ਨੇ ਚੰਗੀ ਜੇ ਸਰਕਾਰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ
ਸਾਰੇ ਮਸਲੇ ਹੱਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਵਿਹਲਿਆਂ ਨੂੰ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ
ਲੋਹਾ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਹਥੌੜਾ ਅੱਗ ਅਤੇ ਭੱਠੀ ਵੀ ਹੋਵੇ
ਓਦੋਂ ਹੀ ਸੰਦ ਚੰਗਾ ਬਣਦਾ ਚੰਗਾ ਅਗਰ ਲੁਹਾਰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ
ਰਾਹਾਂ ਉੱਤੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦੇ ਨੇ ਬੰਨ ਤਿਆਰੀ ਕੲੀ ਮੁਸਾਫ਼ਿਰ
ਲੇਕਿਨ ਪੰਧ ਸੁਹਾਨਾ ਹੋਵੇ ਰਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਲਦਾਰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ
ਸ਼ੋਰ ਸ਼ਰਾਬਾ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਐਵੇਂ ਦੁਨੀਆ ਤਾਲੋਂ ਖੁੰਝੀ
ਤੂੰਬਾ ਵੀ ਤਦ ਸੁਰ ਵਿੱਚ ਵੱਜਦਾ ਚੱਜ ਦੀ ਕੋਈ ਤਾਰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ
ਵਤਨੋਂ ਦੂਰ ਤੁਰੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਕਾਹਤੋਂ ਗੱਭਰੂ ਤੇ ਮੁਟਿਆਰਾਂ
ਕਿਹੜਾ ਬੰਦਾ ਘਰ ਛੱਡਦਾ ਹੈ ਏਥੇ ਜੇ ਸਤਿਕਾਰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ
ਠੂੰਹੇਂ ਸੱਪਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਵਧ ਕੇ ਹੋਇਆ ਫਿਰਦਾ ਜ਼ਹਿਰੀ ਬੰਦਾ
ਕਰੀਏ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਉੱਤਮ ਜੇ ਕਿਰਦਾਰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ
ਕੋਠੀ, ਬੰਗਲਾ,ਮਹਿਲ, ਮੁਨਾਰੇ ਭਾਵੇਂ ਬਹੁਤੇ ਉਚੇ ਲੱਗਣ
ਘਰ ਓਦੋਂ ਹੀ ਘਰ ਬਣਦਾ ਹੈ ਘਰ ਨੂੰ ਜੇ ਪ੍ਰੀਵਾਰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ
ਸਾਡੀ ਸੋਚ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ਸਤਰ ਅਜੇ ਤਾਂ ਖੁੰਢੇ ਅਤੇ ਜੰਗਾਲੇ
ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਾਂਗੇ ਫੇਰ ਬਗਾਵਤ ਤਿੱਖੀ ਜਹੀ ਤਲਵਾਰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ
ਹੋਂਦ ਆਪਣੀ ਖਾਤਰ ਕੌਮਾਂ ਯੁੱਧ ਲੜਦੀਆਂ ਸੁਣਦੇ ਆਏ
ਕੌਮ ਅੰਤ ਨੂੰ ਤਾਂ ਜਿਤੇਗੀ ਜੇ ਝੰਡਾ ਬਰਦਾਰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
ਪੱਤਝੜ ਰੁੱਤੇ ਪੱਤ ਵਿਹੂਣੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦੇਖੋ
ਫੇਰ ਬਹਾਰਾਂ ਦੇ ਲਈ ਕਰਦੇ ਜੋ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਲਾਸਾਨੀ ਦੇਖੋ
ਮਿੱਟੀ ਨਾਲੋਂ ਤੋੜੇ ਲੋਕੀਂ ਏਨੀ ਵੱਡੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ
ਗੋਲ ਇਮਾਰਤ ਅੰਦਰ ਬੈਠੇ ਠੱਗਾਂ ਦੀ ਮਨਮਾਨੀ ਦੇਖੋ
ਘੁੱਗੀਆਂ ਅਤੇ ਕਬੂਤਰ ਚਿੜੀਆਂ ਦੇ ਬੋਟਾਂ ਦੀ ਖੈਰ ਮਨਾਓ
ਜੋ ਰਾਜੇ ਦੀ ਚੂਰੀ ਖਾਂਦਾ ਤੋਤੇ ਦੇ ਗਲ ਗਾਨੀ ਦੇਖੋ
ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਨੇ ਜੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਰਾਜੇ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਬਥੇਰੀ
ਲੋਕਾਂ ਖਾਤਰ ਨਹੀਓਂ ਲਿਖਦੀ ਕੁਝ ਕਵੀਆਂ ਦੀ ਕਾਨੀ ਦੇਖੋ
ਉੱਲੂਆਂ ਤੇ ਚਮਗਿੱਦੜਾਂ ਕਬਜ਼ਾ ਬਾਗ਼ ਦੇ ਉੱਤੇ ਏਦਾਂ ਕੀਤਾ
ਮਾਲੀਆਂ ਹੀ ਖੁਦ ਵਾੜ ਉਖਾੜੀ ਕੈਸੀ ਕਾਰਸ਼ਤਾਨੀ ਦੇਖੋ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
ਬੜਾ ਹੀ ਬੇ-ਧਿਆਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ
ਕਿ ਰੁੱਤਾਂ ਦਾ ਦਿਵਾਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ
ਕਦੇ ਦੁਨੀਆ ਬੜੀ ਇਹ ਮੋਹ ਭਰੀ ਸੀ
ਮੈਂ ਖੁਦ ਕੋਲੋਂ ਬਿਗਾਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ
ਸਮੇਂ ਦੇ ਝੱਖੜਾਂ ਨੇ ਝੰਬਿਆ ਹੈ
ਬਿਨਾਂ ਸੁਰ ਤੋਂ ਤਰਾਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ
ਘਰੋਂ ਤੁਰਿਆ ਸਾਂ ਕਿ ਮੰਜ਼ਿਲ ਮਿਲੇਗੀ
ਮੈਂ ਔਝੜ ਰਾਹ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ
ਉਡੀਕੀ ਜਾ ਰਿਹਾਂ ਹਾਂ ਬੱਦਲ਼ੀਆਂ ਨੂੰ
ਬੜਾ ਜਰਖੇਜ ਸੀ ਬਰਾਨਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
ਚੇਤਰ ਆਇਆ ਪਰ ਚੇਤੇ ਵਿੱਚ ਵੱਸਿਆ ਨਾ
ਮਹਿਰਮ ਨੇ ਕੋਈ ਠਾਹਰ-ਟਿਕਾਣਾ ਦੱਸਿਆ ਨਾ
ਵੇਖਦਿਆਂ ਹੀ ਰੰਗ ਵਟਾਏ ਰੁੱਤਾਂ ਨੇ
ਦਿਲ ਐਨਾ ਪੱਥਰ ਹੋਇਆ ਕਿ ਹੱਸਿਆ ਨਾ
ਆਪਣਿਆਂ ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨੀ ਹੈ
ਨਫ਼ਰਤ ਵਾਲਾ ਤੀਰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕੱਸਿਆ ਨਾ
ਕਾਹਦਾ ਹੈ ਉਹ ਫੁੱਲਾਂ ਦਾ ਆਸ਼ਕ ਜਿਸਨੂੰ
ਚੜ੍ਹਦੀ ਭਾਦੋਂ ਇਸ਼ਕ ਨਾਗ ਨੇ ਡੱਸਿਆ ਨਾ
ਗੋਡੇ ਕੋਲੇ ਜਦ ਵੀ ਸਾਂਵਲ ਬੈਠਾ ਹੋਵੇ
ਪੁੰਨਿਆ ਹੀ ਪੁੰਨਿਆ ਹੈ ਫਿਰ ਮੱਸਿਆ ਨਾ
((ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
ਕਰਦੀ ਆਈ ਜਿਵੇਂ ਸਿਆਸਤ ਓਵੇਂ ਹੋਣਾ ਅੱਗੇ ਤੋਂ
ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਫਿਰ ਟੈਕਸਾਂ ਵਾਲਾ ਬੋਝ ਹੈ ਢੋਣਾ ਅੱਗੇ ਤੋਂ
ਚੋਣਾਂ ਆਈਆਂ ਭਾਸ਼ਣ ਹੋਏ ਤੇ ਸਰਕਾਰ ਬਣਾਉਂਣੀ ਹੈ
ਚੁਣ ਕੇ ਗ਼ਲਤ ਨੁਮਾਇੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪਰਜਾ ਰੋਣਾ ਅੱਗੇ ਤੋਂ
ਬੈਠੇ ਘੜ੍ਹਨ ਸਕੀਮਾਂ ਠੰਡੇ ਬੰਗਲੇ ਅੰਦਰ ਕੁਝ ਬੰਦੇ
ਪਰ ਕਿਰਤੀ ਦੇ ਪਿੰਡੇ ਉੱਤੇ ਮੁੜ੍ਹਕਾ ਚੋਣਾ ਅੱਗੇ ਤੋਂ
ਦੇਖੇ ਐਸ਼-ਪ੍ਰਸਤੀ ਕਰਦੇ ਬਹੁਤੀ ਵਾਰ ਸਿਆਸੀ ਲੋਕ
ਆਪਣੇ ਮਾੜੇ ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਧੋਣਾ ਅੱਗੇ ਤੋਂ
ਨਾ ਬਲਦਾਂ ਗਲ ਟੱਲੀਆਂ ਹੀ ਨੇ ਨਾ ਘੰਮਕਾਰ ਮਧਾਣੀ ਦੀ
ਹੁਣ ਨਾ ਤੜਕੇ ਅੰਨਦਾਤੇ ਨੇ ਹੱਲ ਹੈ ਜੋਣਾ ਅੱਗੇ ਤੋਂ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
ਸ਼ਾਇਦ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਇਹ ਭਾਣਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ
ਮੇਰਾ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਤੁਰ ਜਾਣਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ
ਜੇਕਰ ਕਰੇ ਕੋਈ ਚਲਾਕੀ ਖਿਝ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ
ਮੈਨੂੰ ਬੰਦਾ ਬੀਬਾ ਰਾਣਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ
ਪੌਣ ਵਗੇ ਤੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਜਦ ਫੈਲੇ ਖੁਸ਼ਬੂ
ਏਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਗਾਣਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ
ਸਾਗਰ ਪਰਬਤ ਜੰਗਲ ਬੇਲੇ ਕੋਹਾਂ ਤੀਕਰ
ਕਾਦਰ ਦਾ ਇਹ ਤਾਣਾ ਬਾਣਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ
ਸੋਹਣੇ ਲੱਗਣ ਕਾਮੇ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨ ਹਮੇਸ਼ਾ
ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਜੁੜਿਆ ਲੁੰਗ ਲਾਣਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਜੁਦਾ ਦੀ ਆਖਰੀ ਗ਼ਜ਼ਲ
ਕਦੇ ਕਦਾਈਂ ਮਾੜਾ ਮੋਟਾ ਬਣਦਾ ਸਰਦਾ ਲਿਖਦਾ ਰਹਿੰਨਾ
ਫ਼ਰਜ਼ਾਂ ਕੋਲੋਂ ਦੂਰੀ ਕਰਕੇ ਧੋਖਾ ਕਰਦਾ ਲਿਖਦਾ ਰਹਿੰਨਾ
ਬੜਾ ਜ਼ਮਾਨਾ ਟੇਢਾ ਆਇਆ ਚਾਰ ਚੁਫੇਰੇ ਭੰਬਲਭੂਸੇ
ਔੜਾਂ ਧੁੱਪਾਂ ਸੋਕਾ ਝੱਖੜ ਸਾਰੇ ਜਰਦਾ ਲਿਖਦਾ ਰਹਿੰਨਾ
ਜਦ ਵੀ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਕਰਾਰਾ ਹੱਲ ਨਾ ਹੋਵੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ
ਮਾਰਾਂ ਤੁੱਕੇ ਐਵੇਂ ਖਾਲੀ ਥਾਵਾਂ ਭਰਦਾ ਲਿਖਦਾ ਰਹਿੰਨਾ
ਲੱਗਦਾ ਜਿਵੇਂ ਗਵਾਚ ਗਏ ਨੇ ਕੋਸੇ ਕੋਸੇ ਨਿੱਘੇ ਰਿਸ਼ਤੇ
ਸਰਦ ਰੁੱਤ ਦੀ ਆਮਦ ਹੋਈ ਕੰਬਦਾ ਠਰਦਾ ਲਿਖਦਾ ਰਹਿੰਨਾ
ਰੋਸੇ ਤੇ ਪਛਤਾਵੇ ਕਿੰਨੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਹੀ ਤੁਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ
ਬਚ ਕੇ ਐਸੀ ਦੂਸ਼ਣ-ਬਾਜ਼ੀ ਕੋਲੋਂ ਡਰਦਾ ਲਿਖਦਾ ਰਹਿੰਨਾ
ਹਰ ਵੇਲੇ ਹੀ ਦੋਸ਼ ਅਨੇਕਾਂ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਅੰਦਰ ਲੱਭਾਂ
ਪਰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਐਬਾਂ ਉਤੇ ਪਾ ਕੇ ਪਰਦਾ ਲਿਖਦਾ ਰਹਿੰਨਾ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
