ਮੈਂ ਅਧੂਰੇ ਸੁਫਨਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੀ ਰਹਾਂਗਾ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਕੈਨਵਸ ਤੇ ਰੰਗ ਭਰਦਾ ਹੀ ਰਹਾਂਗਾ
ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣਾ ਹੈ ਜ਼ਖ਼ਮ ਨੇ ਮਨਜ਼ੂਰ ਮੈਨੂੰ
ਦੋਸਤਾਂ ਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਵਾਰ ਜਰਦਾ ਹੀ ਰਹਾਂਗਾ
ਮੈਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਹਾਂ ਦਿੰਦਾ,ਅੱਜ ਤੋਂ ਧਰਵਾਸ ਇਹ
ਖੇਤ ਨੂੰ ਜੇ ਸਾਂਭਣਾ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਠਰਦਾ ਹੀ ਰਹਾਂਗਾ
ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਨਿਹੱਥਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ ਇਸ ਘੜੀ
ਸਮਝ ਨਾ ਲੈਣਾ ਕਿਤੇ ਇਹ ਕਿ ਮੈਂ ਡਰਦਾ ਹੀ ਰਹਾਂਗਾ
ਲਾਸ਼ ਮੇਰੀ ਨੂੰ ਵੀ ਸਤਲੁਜ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿਓ
ਡੋਬ ਕੇ ਹਾਕਮ ਦੀ ਹਾਊਮੈਂ ਫੇਰ ਤਰਦਾ ਹੀ ਰਹਾਂਗਾ
ਖ਼ਾਕ ਭਾਵੇਂ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ,ਵਾਂਗ ਮੈਂ ਕੁਕਨੂਸ ਐਪਰ
ਆਪਣੀ ਮਿੱਟੀ ਲਈ ਜੰਮਦਾ ਤੇ ਮਰਦਾ ਹੀ ਰਹਾਂਗਾ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)
No comments:
Post a Comment