ਗ਼ਜ਼ਲ

ਸਾਰੇ ਦਰਿਆ ਕਲ੍ਹ ਕਲ੍ਹ ਕਰਕੇ ਵਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਕੰਢਿਆਂ ਉੱਤੇ ਅਕਸਰ ਦੀਵੇ ਜਗਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ

ਦੋਵੇਂ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਦੀ ਰੌਣਕ
ਦੇਖਣ ਵਾਲੀ ਸੀ ਇਹ ਪੁਰਖੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ

ਬਾਬਰ,ਅਬਦਾਲੀ ਤੇ ਗੌਰੀ ਆਏ ਬਹੁਤੇਰੇ
ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬੀ ਲੜ੍ਹਦੇ ਖਹਿੰਦੇ ਹੁੰਂਦੇ ਸੀ

ਭਾਰਤ ਹੋਇਆ ਭਾਵੇਂ ਜਦੋਂ ਅਧੀਨ ਫਰੰਗੀ ਦੇ
ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਵੀ ਉੱਚੇ ਬਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ

ਦੋਸਤ ਉਹਨਾਂ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਰਖੇ ਸੀ ਜੋ
ਜਿਹੜੇ ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅਕਸਰ ਲਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ

ਖੇਡਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਲੋਕੀਂ ਵੱਡੇ ਸੀ ਜਿਗਰੇ ਵਾਲੇ
'ਖਾੜੇ ਵਿੱਚ ਭਲਵਾਨ ਜਿੱਤਦੇ ਢਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ

ਮੌਸਮ ਭਾਵੇਂ ਕਿੰਨਾ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਬੇਕਿਰਕਾ
ਲੋਕੀਂ ਝੱਖੜ ਝੋਲੇ ਹੱਸਦੇ ਸਹਿੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)

ਗ਼ਜ਼ਲ

 ਗ਼ਜ਼ਲ

ਜਿਓਂ ਫੁੱਲਾਂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਸੰਸਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ

ਰੰਗਾਂ ਦਾ ਵੀ ਆਪਣਾ ਘਰ-ਬਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ

ਕਲੀਆਂ ਤੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਅਜੀਬ ਸਾਂਝ

ਰੁੱਖਾਂ ਦਾ ਵੀ ਆਖਦੇ ਪ੍ਰੀਵਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ

ਸੂਹਾ ਗੁਲਾਬ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੋੜਦਾ ਕੋਈ

ਦਿਲ ਦਾ ਟੁੱਟਣਾ ਵੀ ਏਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ

ਔਝੜ ਰਾਹਾਂ ਭਟਕਣ ਰਾਹੀ ਜਿਸ ਵੇਲੇ

ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਓਦੋਂ ਝੰਡਾ ਬਰਦਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ

ਬਹੁਤ ਉੱਚੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਰਵਾਜ਼ ਹੋਵੇਗੀ

ਉੱਚ-ਦਰਜਾ ਜਿੰਨਾ ਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਫਸਲਾਂ ਝੂਮਣ ਰੌਣਕ ਹੋਵੇ

ਵਿਹੜੇ ਅੰਦਰ ਕਲੀਆਂ ਮਹਿਕਣ ਰੌਣਕ ਹੋਵੇ

ਸੁਬਹ ਸਵੇਰੇ ਸੂਰਜ ਉਗਮਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 

ਚੌਗਿਰਦੇ ਚਿੜੀਆਂ ਚਹਿਕਣ ਰੌਣਕ ਹੋਵੇ

ਕੋਨਾ ਕੋਨਾ ਖੁਸਬੂ ਹੋਵੇ ਸਾਰੀ ਬਸਤੀ 

ਬਾਲਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਟਹਿਕਣ ਰੌਣਕ ਹੋਵੇ

ਪੂਜਾ ਕਰਨੀ ਛੱਡਕੇ ਲੋਕੀਂ ਹਰ ਪੋਥੀ ਦਾ

ਪੰਨਾ ਪੰਨਾ ਜੇਕਰ ਪਰਤਣ ਰੌਣਕ ਹੋਵੇ

ਭਾਈਚਾਰਾ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਫੈਲੇ ਏਦਾਂ

ਸਾਰੇ ਸਮਝਦਾਰੀਆਂ ਵਰਤਣ ਰੌਣਕ ਹੋਵੇ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਇਕੱਲਾ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹਾਂ ਤਾਂ ਸਹਾਰੇ ਭਾਲਦਾ ਰਹਿੰਨਾ

ਗੁਆਚੇ ਜੋ ਚਿਰਾਂ ਤੋਂ ਉਹ ਮੈਂ ਪਿਆਰੇ ਭਾਲਦਾ ਰਹਿੰਨਾ

ਇਹ ਕੈਸੀ ਜੰਗ ਹੈ ਜੋ ਜਿੱਤ ਕੇ ਵੀ ਹਾਰ ਬਣਦੀ ਹੈ

ਯੁੱਗਾਂ ਤੋਂ ਲੱਭਦਾਂ ਉੱਤਰ ਉਹ ਸਾਰੇ ਭਾਲਦਾ ਰਹਿੰਨਾ

ਇਨਾਇਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਤੋਂ

ਬੜੇ ਧਰਵਾਸ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਭਾਲਦਾ ਰਹਿੰਨਾ

ਜਦੋਂ ਵੀ ਖੇਤ ਨੂੰ ਜਾਵਾਂ ਤਾਂ ਮਲ੍ਹਿਆਂ ਝਾੜੀਆਂ ਉੱਤੇ

ਅਜੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਲਿਖਣਾ ਹੈ ਦੁਬਾਰੇ ਭਾਲਦਾ ਰਹਿੰਨਾ

ਕਹਾਣੀ ਤੁਰ ਗਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਾਉਣੀ ਹੋ ਗਈ ਆਦਤ

ਮੈਂ ਕਰਦਾਂ ਗੁਫ਼ਤਗੂ ਮੰਜ਼ਰ ਨਿਆਰੇ ਭਾਲਦਾ ਰਹਿੰਨਾ

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਖਤਮ ਹੋਵੇਗੀ ਕਦੋਂ ਇਹ ਆਰਜ਼ੂ ਮੇਰੀ 

ਦਿਨੇ ਮੈਂ ਫੁੱਲ ਕਲੀਆਂ ਰਾਤ ਤਾਰੇ ਭਾਲਦਾ ਰਹਿੰਨਾ

ਅਧੂਰੀ ਰਹਿ ਗਈ ਹੈ ਜੋ ਇਬਾਰਤ ਲਿਖਦਿਆਂ ਮੈਥੋਂ

ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ ਜੜ੍ਹਨ ਲਈ ਅਲਫਾਜ਼ ਭਾਰੇ ਭਾਲਦਾ ਰਹਿੰਨਾ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ਼)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਏਦੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਰੇ ਮੌਸਮ ਬਹੁਤੇ ਚੰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ

ਮਹਿਕਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਮਿੱਤਰ ਮਿਲਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਮੰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ

ਬਚਪਨ ਵਾਲਾ ਜੀਵਨ ਸਾਰੀ ਉਮਰਾ ਚੇਤੇ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ

ਓਦੋਂ ਸਾਰੀ ਚਿੰਤਾ ਗ਼ਮ ਵੀ ਕਿੱਲੀ ਟੰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ

ਬੇਰਸ ਨੀਰਸ ਬੇਰੰਗ ਵਰਗੇ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੋਈ ਵੀ

ਰੀਝਾਂ ਸੱਧਰਾਂ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੁਪਨੇ ਰੰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ

ਅਲੜ੍ਹ ਉਮਰੇ ਪੂਰਬ ਵੱਲੋਂ ਵਗਣਾ ਠੰਡੀਆਂ ਪੌਣਾਂ ਦਾ

ਇਸ਼ਕ ਹਕੀਕੀ ਨਸ਼ਿਆਂ ਅੰਦਰ ਉਹ ਪਲ ਡੰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ

ਹੇਰਾ ਫੇਰੀ ਜੋ ਵੀ ਕਰਦਾ ਪਾਤਰ ਬਣਦਾ ਨਫ਼ਰਤ ਦਾ

ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਰਤਾਰੇ ਬਹੁਤੇ ਚਿੱਟੇ ਨੰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)