ਰਹਿਣ ਲਈ ਨਾ ਬਚੀਆਂ ਥਾਵਾਂ
ਨਾ ਹੀ ਮਾਨਣ ਖਾਤਰ ਛਾਵਾਂ
ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਨੇ ਏਥੇ ਯਾਰੋ,
ਕੁੜੀਆਂ, ਚਿੜੀਆਂ ਨਾਲੇ ਮਾਵਾਂ
ਏਦਾਂ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਬਣੇ ਨੇ
ਘੁੱਗੀ ਘੇਰ ਲਈ ਹੈ ਕਾਵਾਂ
ਦੁਨੀਆ ਅਜਬ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਾਪੇ
ਦਮ ਹੈ ਤੋੜ ਮੁਕਾਇਆ ਚਾਵਾਂ
ਚੌਗਿਰਦੇ ਵਿੱਚ ਰਹੀ ਨਾ ਠੰਢਕ
ਵਗਣ ਸਦਾ ਹੀ ਗਰਮ ਹਵਾਵਾਂ
ਲੀਰੋ ਲੀਰ ਹੈ ਹੋਇਆ ਦਾਮਨ
ਕਿੱਦਾਂ ਟਾਕੀ-ਟੱਲਾ ਲਾਵਾਂ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
No comments:
Post a Comment