ਗ਼ਜ਼ਲ

ਵਿਰਲੇ ਜਿੰਦਾਦਿਲ ਇਨਸਾਨ
ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਮਹਿਫਲ ਦੀ ਸ਼ਾਨ
ਆਪੋ ਧਾਪੀ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ
ਮੱਚੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਘਮਸਾਨ
ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ ਵਧੀ ਹੈ ਏਦਾਂ
ਸੁੱਕੀ ਜਾਂਦੀ ਸਭ ਦੀ ਜਾਨ
ਦੇਸ਼ ਤਰੱਕੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ
ਬਹੁਤੇ ਲੀਡਰ ਬੇਇਮਾਨ
ਨਿੱਤ ਘੁਟਾਲੇ ਕਤਲੋਗਾਰਤ
ਫਿਰ ਵੀ ਮੇਰਾ ਦੇਸ਼ ਮਹਾਨ
ਬਿਜ਼ਨਸਮੈਨ ਵਧਾਵੇ ਗੋਗੜ
ਭੁੱਖਾ ਮਰਦਾ ਹੈ ਕਿਰਸਾਨ
ਜਿਥੇ ਲਾਏ ਬਦੀਆਂ ਡੇਰੇ
ਓਥੇ ਨੇਕੀ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ
ਸੱਚ ਵਿਪਾਰੀ ਘਾਟੇਵੰਦਾ
ਕੂੜ ਦੀ ਚੱਲੇ ਖੂਬ ਦੁਕਾਨ
ਲਾਲਚ ਹੱਦੋਂ ਬਹੁਤਾ ਵਧਿਆ
ਹਰ ਕੋਈ ਮੰਗਦਾ ਵਰਦਾਨ
ਨਰਕ ਭੋਗਦੀ ਪਰਜਾ ਏਥੇ
ਹਾਕਮ ਐਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਗਲਤਾਨ
ਵਧੇ ਜ਼ੁਲਮ ਨੂੰ ਡੱਕਣ ਵੇਲੇ
ਦੇਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਬਲੀਦਾਨ
ਦੁਨੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਪੂਜੇ
ਸੱਚ ਖਾਤਿਰ ਜਿਹੜੇ ਕੁਰਬਾਨ
ਜੇਕਰ ਰਾਜਾ ਝੂਠਾ ਹੋਵੇ
ਦੇਵੇਗਾ ਝੂਠਾ ਫੁਰਮਾਨ
ਕਿਸੇ ਨਾ ਏਥੇ ਬੈਠੇ ਰਹਿਣਾ
ਬੰਦਾ ਧਰਤੀ ਤੇ ਮਹਿਮਾਨ
ਸਾਰੇ ਦਰਦ ਛੁਪਾ ਕੇ ਅੰਦਰ
ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਰੱਖੀਏ ਮੁਸਕਾਨ
ਇਕ ਦਿਨ ਸਭ ਨੇ ਤੁਰ ਜਾਣਾ ਹੈ
ਅੰਤਿਮ ਮੰਜ਼ਿਲ ਹੈ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)