ਗ਼ਜ਼ਲ

ਵਫਾ ਨੂੰ ਪਾਲਦੇ ਰਹੀਏ ਕੋਈ ਇਲਜ਼ਾਮ ਨਾ ਆਏ
ਕੁਈ ਰੰਜਿਸ਼ ਗਿਲਾ ਸ਼ਿਕਵਾ ਕਿਸੇ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾ ਆਏ

ਜਦੋਂ ਵੀ ਦੋਸਤੀ ਕਰਨਾ ਸੁਆਰਥ ਦੂਰ ਹੀ ਰੱਖਣਾ
ਵਿਚਾਲੇ ਦੋਸਤੀ ਭੁੱਲ ਕੇ ਕਦੇ ਵੀ ਦਾਮ ਨਾ ਆਏ

ਇਹ ਜੋ ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਕੁੱਲੀ ਹੈ ਇਹਦੀ ਫਰਿਆਦ ਸੁਣ ਲੈਣਾ
ਇਹਦੇ ਤਿਨਕੇ ਬਖੇਰੇ ਜੋ ਹਵਾ ਬਦਨਾਮ ਨਾ ਆਏ

ਮੰਜ਼ਿਲ ਜੇ ਹੈ ਸਰ ਕਰਨੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਨੂੰ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖੀਂ
ਤਿਰੇ ਕਦਮਾਂ ਨੂੰ ਰਸਤੇ 'ਚ ਕਿਤੇ ਵਿਸ਼ਰਾਮ ਨਾ ਆਏ

ਇਹ ਹੱਸਦੇ ਲੋਕ ਸੋਂਹਦੇ ਨੇ  ਵਸੇਂਦੀ ਧਰਤ ਹੈ ਚੰਗੀ
ਕਿ ਸ਼ਾਲਾ ਏਸ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਕੋਈ ਕੁਹਰਾਮ ਨਾ ਆਏ

                        (ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਮਿੱਤਰ ਫੁੱਲ ਚਮਕਦੇ ਤਾਰੇ ਦਿਸਦੇ ਟਾਵੇਂ ਟਾਵੇਂ
ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਤੁਰੀਏ ਤਾਂ ਜਾਈਏ ਕਿਹੜੀ ਥਾਵੇਂ
 
ਇਹ ਤਿੰਨੋਂ ਨੇ ਬੜੇ ਪਿਆਰੇ ਰੀਸ ਕਰੇ ਨਾ ਕੋਈ
ਰਾਹੀ ਵੀ ਬਲਿਹਾਰੇ ਜਾਂਦੇ ਬਹਿ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਛਾਵੇਂ

ਜਦ ਵੀ ਆਏ ਰੁੱਤ ਕੁਚੱਜੀ ਬੰਦਾ ਓਦਰ ਜਾਏ
ਓਦੋਂ ਵੀ ਇਹ ਚੇਤੇ ਆਉਂਦੇ ਨਾ ਭੁੱਲਣ ਸਿਰਨਾਵੇਂ

ਏਸ ਜਿਸਮ ਨੇ ਬੜੇ ਹੰਢਾਏ ਪੱਤਝੜ ਵਾਲੇ ਮੌਸਮ
ਥੋੜੀ ਬਹੁਤੀ ਪੌਣ ਵਗੀ ਹੈ ਪੂਰਬ ਵੱਲੋਂ ਭਾਵੇਂ

ਜ਼ਜ਼ਬਾਤਾਂ ਦੀ ਕੁੱਛੜ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਜਿੰਨਾਂ ਉਮਰ ਲੰਘਾਈ
ਓਹਨਾਂ ਕੋਲੋਂ ਜੀਣਾ ਸਿਖ ਲੈ ਕਾਹਨੂੰ ਦਿਲ ਨੂੰ ਢਾਵੇਂ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਬੜਾ ਸੀ
ਦਿਲ ਨੂੰ ਚੈਨ ਕਰਾਰ ਬੜਾ ਸੀ

 ਤੂੰ ਜਦ ਸੱਚੀ ਗੱਲ ਸੁਣਾਈ
ਝੂਠਾਂ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਬੜਾ ਸੀ

ਜੀਵਨ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਕਰ ਦਿਆਂ
 ਤੂੰ ਇਸਦਾ ਹੱਕਦਾਰ ਬੜਾ ਸੀ

ਤੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਤੁਰਨਾ ਸਿੱਖਿਆ
ਉਚਾ ਤੂੰ ਕਿਰਦਾਰ ਬੜਾ ਸੀ

ਅੱਖਾਂ ਮੀਟ ਕੇ ਮਗਰ ਤੁਰੇ ਸਾਂ
 ਤੇਰੇ ਤੇ ਇਤਬਾਰ ਬੜਾ ਸੀ

ਟੋਪ ਹੈ ਸਾਡਾ ਪੱਗ ਹੈ ਸਾਡੀ
 ਹਰ ਕੋਈ ਦਾਵੇਦਾਰ ਬੜਾ ਸੀ

ਹੁਣ ਕਾਹਤੋਂ ਹੈਂ ਨਿੰਮੋਝੂਣਾ
ਓਦੋਂ ਤਾਂ ਬਲਕਾਰ ਬੜਾ ਸੀ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)