ਰੌਲੇ ਧੂੰਏਂ ਤੇ ਘੱਟੇ ਨੇ ਮਾਰ ਲਿਆ ਹੈ।
ਜੂਏ ਨਸ਼ਿਆਂ ਤੇ ਸੱਟੇ ਨੇ ਮਾਰ ਲਿਆ ਹੈ।
ਭੋਰਾ ਸਮਝ ਸਕੇ ਨਾ ਲੋਕੀ ਧਰਮ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਨੂੰ
ਲਾਏ ਜੋ ਤੋਤੇ - ਰੱਟੇ ਨੇ ਮਾਰ ਲਿਆ ਹੈ।
ਪਾਰਟੀਆਂ ਹੀ ਲੁੱਟ ਕੇ ਪਰਜਾ ਨੂੰ ਖਾਧਾ ਏ,
ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਾਰੀ ਵੱਟੇ ਨੇ ਮਾਰ ਲਿਆ ਹੈ।
ਜੀਣਾ ਦੁੱਭਰ ਕੀਤਾ ਅਜਬ ਸੁਆਦਾਂ ਨੇ ਵੀ
ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਮਿੱਠੇ ਖੱਟੇ ਨੇ ਮਾਰ ਲਿਆ ਹੈ।
ਫਿਕਰਾਂ- ਫਾਕੇ ਕੱਟ ਰਹੇ ਵਾਹੀਕਾਰਾਂ ਨੂੰ,
ਕੇਰੇ - ਪੋਰੇ ਤੇ ਛੱਟੇ ਨੇ ਮਾਰ ਲਿਆ ਹੈ।
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
ਚਾਰੇ ਕੂਟਾਂ ਕੂੜ ਕਬਾੜਾ ਕਿੰਨਾ ਹੈ
ਨਫ਼ਰਤ ਗ਼ੁੱਸਾ ਨਿੰਦਾ ਸਾੜਾ ਕਿੰਨਾ ਹੈ
ਕੋਈ ਬਹੁਤਾ ਉੱਚਾ ਕੋਈ ਹੈ ਨੀਵਾਂ
ਬੰਦੇ ਤੋਂ ਬੰਦੇ ਦਾ ਪਾੜਾ ਕਿੰਨਾ ਹੈ
ਦੂਰੋਂ ਦੂਰੋਂ ਜਿਹੜਾ ਚੰਗਾ ਲੱੱਗਦਾ ਸੀ
ਨੇੜੇ ਆਇਆ ਲੱਗਿਆ ਮਾੜਾ ਕਿੰਨਾ ਹੈ
ਬੇਗਾਨੀ ਬਸਤੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕੇ ਦੇਖੋ ਤਾਂ
ਚੰਗਾ ਆਪਣਾ ਆਖਰ ਵਾੜਾ ਕਿੰਨਾ ਹੈ
ਸਾਇੰਸ ਕੋਲੋਂ ਪਾਸਾ ਵੱਟਿਆ ਲੋਕਾਂ ਨੇ
ਕਾਲਾ ਜਾਦੂ ਟੂਣਾ ਝਾੜਾ ਕਿੰਨਾ ਹੈ
ਅੱਜ ਦਾ ਮਾਨਵ ਟਾਲਾ ਵੱਟੇ ਨੇਕੀ ਤੋਂ
ਡਾਕੇ ਚੋਰੀ ਠੱਗੀ ਘਾੜਾ ਕਿੰਨਾ ਹੈ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
ਸੋਹਣੇ ਸੋਹਣੇ ਪਿਆਰੇ ਪਿਆਰੇ ਅੱਖਰ ਲਿਖੀਏ
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਗ਼ਮੀਆਂ ਲਿਖੀਏ ਰੋਸੇ ਸੱਥਰ ਲਿਖੀਏ
ਜਿਸਨੇ ਸਾਡੇ ਕੰਮ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ ਹੁੰਦਾ
ਕਾਹਤੋਂ ਨਾ ਫਿਰ ਉਸ ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਪੱਥਰ ਲਿਖੀਏ
ਸਾਰੇ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਸੂਚੀ ਇੰਝ ਬਣਾਓ
ਮਿੱਠੇ ਨੂੰ ਮਿੱਠਾ ਕੌੜੇ ਨੂੰ ਖੱਟਰ ਲਿਖੀਏ
ਜਦ ਵੀ ਦਰਦਾਂ ਮਾਰੀ ਤੱਕੀਏ ਕੋਈ ਸੂਰਤ
ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਿੰਮਦਾ ਹੋਇਆ ਅੱਥਰ ਲਿਖੀਏ
ਔੜਾਂ ਸਾੜੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੋਂ ਤਪਦਾ ਸੂਰਜ
ਖੁਸ਼ਕੀ ਮਾਰੇ ਖੇਤਾਂ ਦਾ ਕੀ ਵੱਤਰ ਲਿਖੀਏ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
