ਕਦੇ ਹੁੰਦਾ ਗਲਤ ਹਾਂ ਮੈਂ ਕਦੇ ਮੈਂ ਠੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਕਦੇ ਬਿੰਦੂ ਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾਂ ਕਦੇ ਮੈਂ ਲੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਕਦੇ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਸਿਰਫ ਬੀਆਬਾਨ ਹੀ ਹਾਂ ਮੈਂ
ਕਿ ਫੁੱਟਦੇ ਝਰਨਿਆਂ ਵਾਂਗੂ ਕਦੇ ਰਮਣੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਬੜਾ ਖਾਮੋਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਜਿਉਂ ਕਾਲੀ ਰਾਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ
ਕਦੇ ਆਕਾਸ਼ ਅੰਦਰ ਗੂੰਜਦੀ ਮੈਂ ਚੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਸਫਰ ਉਹ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਨੰਗੇ ਪੈਰ ਤੁਰਿਆ ਸੀ
ਕਦੇ ਬਚਪਨ ਦੇ ਯਾਰੋ ਫਿਰ ਬੜਾ ਨਜ਼ਦੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਨਜ਼ਰ ਹਸਰਤ ਭਰੀ ਮੈਨੂੰ ਜਦੋਂ ਇਕ ਤੱਕ ਲੈਂਦੀ ਹੈ
ਉਦੋਂ ਫਿਰ ਤਾਰਿਆਂ ਤੇ ਚੰਦ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਸ਼ਮਕਸ਼ ਵਿਚ ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਜੂਝਦਾ ਰਹਿਨਾਂ,
ਹਨੇਰੇ ਸੰਗ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਜਾਂ ਚਾਨਣ ਤੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
No comments:
Post a Comment