ਗ਼ਜ਼ਲ

ਕੁਹਾੜੀ ਫੜ ਕੁਈ ਜੰਗਲ ਨੂੰ ਤੁਰਿਆ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ.

 ਬੜਾ ਹੀ ਖੌਫ ਬ੍ਰਿਖਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਤੇ ਛਾ ਰਿਹਾ ਹੈ 

ਚੱਲੀ ਹੈ ਗੋਲੀ ਤੇ ਸੰਨਾਟਾ ਹੈ ਬੁਰਾ ਛਾਇਆ, 

ਪਰਿੰਦਾ ਡਿੱਗ ਕੇ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਤੜਪੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ

ਸਮੇਂ ਦੇ ਕੈਨਵਸ ਉੱਤੇ ਅਜੇਹੇ ਖੌਫ ਦੇ ਮੰਜ਼ਰ,

ਕਿ ਬੰਦਾ ਖੁਦ ਹੀ ਖਾਕਾ ਮੌਤ ਵਾਲਾ ਵਾਹ ਰਿਹਾ ਹੈ

ਹਵਾਵਾਂ ਕੈਦ ਨਾ ਹੋਈਆਂ ਕਦੇ ਮਹਿਕਾਂ ਨਹੀਂ ਮਰੀਆਂ

ਉਹਨੂੰ ਸਮਝਾ ਦਿਓ ਜੋ ਗੁਲਸਿਤਾਂ ਝੁਲਸਾ ਰਿਹਾ ਹੈ 

ਤਨਾਉ ਬਹੁਤ ਹੈ ਸਰਹੱਦ ਤੇ ਐਪਰ ਫਿਕਰ ਹੈ ਨਾ 
ਜਰਾ ਦੇਖੋ ਕਿ  ਫੌਜੀ ਖਤ ਗਰਾਂ ਨੂੰ ਪਾ ਰਿਹਾ ਹੈ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)