ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਕਹਿ ਕੇ ਜਦੋਂ ਦਾ ਤੁਰ ਗਿਆ ਉਹ ਅਲਵਿਦਾ
ਇੰਜ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਹੁਣ ਭਟਕਿਆ ਹੈ ਕਾਫਿਲਾ
ਮੰਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸਿਆਸਤ ਕਰ ਲਈ ਮੰਦੀ ਬੜੀ
ਹੋ ਗਿਆ ਦੇਖੋ ਸ਼ੁਰੂ ਬਰਬਾਦੀਆਂ ਦਾ ਸਿਲਸਿਲਾ
ਚਟਮ ਕੀਤੇ ਚੌਧਰਾਂ ਨੇ ਸਾਰੇ ਹੀ ਕਾਇਦੇ ਕਾਨੂੰਨ
ਆਦਮੀ ਤੋਂ ਆਦਮੀ ਦਾ ਵਧ ਗਿਆ ਹੈ ਫਾਸਲਾ
ਥੋੜੇ ਪਲ ਆਰਾਮ ਦੇ ਜਦ ਗੁਜ਼ਾਰੇ ਨੇ ਕਦੇ
ਓਸ ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ ਵੀ ਆਇਆ ਹੈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜ਼ਲਜ਼ਲਾ
ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਮੌਸਮਾਂ ਦੀ ਤੈਨੂੰ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਤਲਾਸ਼
ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਹਾਸਿਲ ਨਾ ਹੋਣੇ ਛੱਡ ਦਿਲਾ ਵੇ ਪਾਗਲਾ
ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦਾ ਮੁੱਲ ਵੀ ਹੁਣ ਤਾਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਜਨਾਬ
ਦਫਨ ਹੋਇਆ ਮੋਹ ਮੁਹੱਬਤ ਪਿਆਰ ਭਿਜਿਆ ਸਿਲਸਿਲਾ
ਨ੍ਹੇਰਿਆਂ ਦਾ ਤੌਖਲਾ ਉਹ ਸ਼ਖਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਕਦੇ
ਸੀਨਿਆਂ ਵਿਚ ਲੈ ਤੁਰੇ ਨੇ ਜੋ ਸੁਨਾਮੀ ਵਲਵਲਾ
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
No comments:
Post a Comment