Tuesday, August 23, 2016

ਗ਼ਜ਼ਲ


ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਕਹਿ ਕੇ ਜਦੋਂ ਦਾ ਤੁਰ ਗਿਆ ਉਹ ਅਲਵਿਦਾ
ਇੰਜ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਹੁਣ ਭਟਕਿਆ ਹੈ ਕਾਫਿਲਾ


ਮੰਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸਿਆਸਤ ਕਰ ਲਈ ਮੰਦੀ ਬੜੀ
ਹੋ ਗਿਆ ਦੇਖੋ ਸ਼ੁਰੂ ਬਰਬਾਦੀਆਂ ਦਾ ਸਿਲਸਿਲਾ


ਚਟਮ ਕੀਤੇ ਚੌਧਰਾਂ ਨੇ ਸਾਰੇ ਹੀ ਕਾਇਦੇ ਕਾਨੂੰਨ
ਆਦਮੀ ਤੋਂ ਆਦਮੀ ਦਾ ਵਧ ਗਿਆ ਹੈ ਫਾਸਲਾ


ਥੋੜੇ ਪਲ ਆਰਾਮ ਦੇ ਜਦ ਗੁਜ਼ਾਰੇ ਨੇ ਕਦੇ
ਓਸ ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ ਵੀ ਆਇਆ ਹੈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜ਼ਲਜ਼ਲਾ


ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਮੌਸਮਾਂ ਦੀ ਤੈਨੂੰ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਤਲਾਸ਼
ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਹਾਸਿਲ ਨਾ ਹੋਣੇ ਛੱਡ ਦਿਲਾ ਵੇ ਪਾਗਲਾ


ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦਾ ਮੁੱਲ ਵੀ ਹੁਣ ਤਾਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਜਨਾਬ
ਦਫਨ ਹੋਇਆ ਮੋਹ ਮੁਹੱਬਤ ਪਿਆਰ ਭਿਜਿਆ ਸਿਲਸਿਲਾ

ਨ੍ਹੇਰਿਆਂ ਦਾ ਤੌਖਲਾ ਉਹ ਸ਼ਖਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਕਦੇ
ਸੀਨਿਆਂ ਵਿਚ ਲੈ ਤੁਰੇ ਨੇ ਜੋ ਸੁਨਾਮੀ ਵਲਵਲਾ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

Sunday, August 14, 2016

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਸੁਰਾਂ ਬਾਝੋਂ ਜਿਵੇਂ ਨਗਮਾ ਕੁਈ ਬੇਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਸੁਹੱਪਣ ਵੀ ਅਧੂਰਾ ਤਾਂ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਜਦੋਂ ਵੀ ਫੁੱਲ ਖਿੜ੍ਹਦੇ ਨੇ ਬੜੇ ਹੀ ਰੰਗ ਹੱਸਦੇ ਨੇ
ਬਿਨਾਂ ਰੰਗਾ ਤੋਂ ਵੀ ਕੋਈ ਭਲਾ ਸੰਸਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਬਣੇ ਜੋ ਭੀੜ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਜਿਆਦਾ ਲੋਕ ਨੇ ਫਿਰਦੇ
ਕਿ ਵਿਰਲਾ ਹੀ ਸ਼ਖਸ਼ ਕੋਈ ਸਿਰਫ ਬਲਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਜਦੋਂ ਬਿਪਤਾ ਬਣੇ ਬਹੁਤੇ ਘਰਾਂ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੇ ਨਈ
ਮਗਰ ਸਿਰ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੀ ਸਦਾ ਸਰਦਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਬੜੀ ਹੀ ਸਾਦਗੀ ਦਿਸਦੀ ਹੈ ਜਿਹੜੇ ਆਦਮੀ ਵਿਚੋਂ
ਬੜਾ ਹੀ ਅੰਦਰੋਂ ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਵਲਦਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀਆਂ ਤੇ ਯਾਰੀਆਂ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਨੇ ਲੇਕਿਨ
ਕੋਈ ਟਾਵਾਂ ਹੀ ਸਾਡਾ ਆਪਣਾ ਗ਼ਮਖ਼ਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਦੁਨੀਆਂ ਪੈਰ ਚੁੰਮਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹੀਰੋ ਬਣਾ ਦੇਵੇ
ਕਿਸੇ ਦਾ ਵੱਖਰਾ ਜੇਹਾ ਜਦੋਂ ਕਿਰਦਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਬੜੀ ਮਹਿਫੂਜ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਕਿਸ਼ਤੀ ਸਾਗਰਾਂ ਅੰਦਰ
ਕਿ ਜਿਸਦਾ ਆਪਣਾ ਮਹਿਬੂਬ ਹੀ ਪਤਵਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)