ਗ਼ਜ਼ਲ

ਰੋਜ ਰੋਜ ਕੋਈ ਮਾੜਾ ਸੁਫਨਾ ਆਣ ਜਗਾਵੇ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ
ਦਿਨ ਵੇਲੇ ਵੀ ਚੈਨ ਨਾ ਆਵੇ ਨੀਂਦ ਨਾ ਆਵੇ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ.

ਜਿੰਨਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਦੇਸੀ ਮਾਹੀਏ ਬਸ ਉਹੀਓ ਈ ਜਾਣਦੀਆਂ
ਤਿੱਖੀ ਚੀਸ ਵਿਛੋੜੇ ਵਾਲੀ ਕਿਵੇਂ ਸਤਾਵੇ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ

ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੇ ਪੋਤੇ ਦੋਹਤੇ ਟੀ ਵੀ ਅੱਗੋਂ ਉਠਦੇ ਨਾ
ਦਾਦੀ ਨਾਨੀ ਦੀਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਬਾਤ ਸੁਣਾਵੇ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ

ਬਾਰੀਆਂ ਬੂਹੇ ਢੋਅ ਕੇ ਲੋਕੀਂ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਘਰ ਅੰਦਰ
ਆਪਣੀ ਟਿੱਕੀ ਕੀਹਦੇ ਵਿਹੜੇ  ਚੰਦ ਟਿਕਾਵੇ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ

ਚਿੱਟੇ ਦਿਨ ਹੀ ਵਾਪਰ ਜਾਂਦੇ ਕਤਲ ਚੋਰੀਆਂ ਡਾਕੇ ਰੇਪ
ਮੁਨਸਿਫ ਨੂੰ ਸਮਝਾ ਦੇਵੋ ਇਲਜ਼ਾਮ ਨਾ ਜਾਵੇ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ

                            (ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)