ਗ਼ਜ਼ਲ

ਚਿਹਰੇ ਉਤੇ ਪੀਲਾਪਨ ਹੈ ਬੁੱਲਾਂ ਉਤੇ ਲਾਲੀ ਹੈ ਨਈਂ
ਮਹਿਕਾਂ ਵੰਡਦਾ ਵਿਹੜਾ ਹੈ ਨੀਂ ਤੇ ਗੁਲਸ਼ਨ ਦਾ ਮਾਲੀ ਹੈ ਨਈਂ

ਭੀੜਾਂ ਵਿਚ ਗੁਆਚੇ ਬੰਦੇ ਲੱਭਦੇ ਫਿਰਨ ਸਕੂਨ ਮਿਲੇ ਨਾ
ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਕਿਰਸਾਨ ਦਿੱਸੇ ਨਾ ਡੰਗਰਾਂ ਪਿਛੇ ਪਾਲੀ ਹੈ ਨਈਂ

ਨਿੱਤ ਆਵਾਰਾ ਘੁੰਮਦੀ ਫਿਰਦੀ ਏਸ ਹਵਾ ਨੂੰ ਕੀ ਸਮਝਾਈਏ
ਜੋ ਤੇਰੇ ਗਲ ਲੱਗ ਕੇ ਝੂੰਮੇ ਐਸੀ ਕੋਈ ਡਾਲੀ ਹੈ ਨਈਂ

ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਖੇੜੇ ਸ਼ੋਖ ਅਦਾਵਾਂ ਖੌਰੇ ਕਿਹੜੇ ਪਾਸੇ ਗਈਆਂ
ਉਦਰੇਵੇਂ ਤਰਸੇਂਵੇਂ ਹੰਝੂ ਕੋਈ ਦਰ ਵੀ ਖਾਲੀ ਹੈ ਨਈਂ

                            (ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)