ਕੌੜਾ ਸੱਚ

ਪੰਜੀਂ ਸਾਲੀਂ ਆ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਬੁੱਧੂ ਫੇਰ ਬਣਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਚੋਣਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਰ ਵਾਅਦਾ

ਮਗਰੋਂ ਰੰਗ ਵਟਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਪੜ੍ਹਿਆਂ ਲਿਖਿਆਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵੀ

ਅੱਖੀਂ ਘੱਟਾ ਪਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ      

ਕੋਝੀ ਖੇਡ ਸਿਆਸਤ ਦੇਖੋ

ਆਪਸ ਵਿਚ ਲੜਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਸਕੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਬਖਸ਼ਣ

ਵੰਡਾਂ ਹੋਰ ਪਵਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਝੂਠੇ ਮੂਠੇ ਲਾਰੇ ਲਾ ਕੇ

ਵੋਟਰ ਨੂੰ ਵਰਚਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਜਨਤਾ ਦੀ  ਨਾ ਸੁਣਦਾ ਕੋਈ

ਆਪਣਾ ਰਾਗ ਸੁਣਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਦੋ ਨੰਬਰ ਦਾ ਧੰਨ ਹੁੰਦਾ ਜੋ

ਪਾਣੀ ਵਾਂਗ ਵਹਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਹਮਦਰਦੀ ਦਾ ਪਹਿਨ ਮਖੌਟਾ

ਵਿਹੜੀਂ ਗੇੜਾ ਲਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਵੋਟਾਂ ਪਈਆਂ ਮਿਲਗੀ ਕੁਰਸੀ

ਸਭ ਕੁਝ ਭੁੱਲ ਭੁਲਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਭੋਲੀ ਭਾਲੀ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਵੀ

ਪਸ਼ੂਆਂ ਵਾਂਗ ਚਰਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਚਾਹਿਆ ਸੀ ਮਾਣ ਲਈਏ ਸੋਹਬਤਾਂ ਵੀ ਬੇਪਨਾਹ

ਲੱਗੀਆਂ ਸਾਡੇ ਤੇ ਲੇਕਿਨ ਤੋਹਮਤਾਂ ਵੀ ਬੇਪਨਾਹ

ਸਾਫ ਸੋਹਣੀ ਕਿਰਤ ਜਿਹੜੇ ਕਰ ਗਏ ਨੇ ਦੋਸਤੋ

ਕੀਤੀਆਂ ਹਾਸਿਲ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਰਹਿਮਤਾਂ ਵੀ ਬੇਪਨਾਹ

ਰੱਖ ਯਾਰੀ ਆਪਣੇ ਹੀ ਮੇਚ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ

ਆਪ ਹੀ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਫਿਰ ਸ਼ੁਹਰਤਾਂ ਵੀ ਬੇਪਨਾਹ

ਭਾਈਚਾਰਾ ਕਾਇਮ ਜਿਹੜੇ ਵਿਹੜਿਆਂ ;ਚ ਅੱਜ ਵੀ

ਓਸ ਵਿਹੜੇ ਵੱਸਦੀਆਂ ਨੇ ਬਰਕਤਾਂ ਵੀ ਬੇਪਨਾਹ

ਲੋਕ ਉਹਨਾਂ ਲੀਡਰਾਂ ਨੂੰ ਭੰਡਦੇ ਨੇ ਏਸ ਲਈ

ਰੋਜ ਕਰਦੇ ਮਾੜੀਆਂ ਜੋ ਹਰਕਤਾਂ ਵੀ ਬੇਪਨਾਹ

ਭਾਵੇਂ  ਚੜ੍ਹਦੇ ਨਵੇਂ ਚੰਦ ਰੱਬ ਦੇ ਗੁਆਂਢ ਵਿਚ

ਦੇਖ ਕਰਦੀ ਫੇਰ ਜਨਤਾ ਸ਼ਿਰਕਤਾਂ ਵੀ ਬੇਪਨਾਹ

ਕਿਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਪੇਟ ਭਰ ਮਿਲਦੀ ਨਹੀਂ ਰੋਟੀ ਮਗਰ

ਕੀਤੀਆਂ ਨੇ ਓਸ ਭਾਵੇਂ ਮਿਹਨਤਾਂ ਵੀ ਬੇਪਨਾਹ

ਦਾਅ ਉਤੇ ਲੱਗਿਆ ਕਿਰਦਾਰ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦਾ

ਕੁੱਲੀਆਂ ਵਿਚ ਰੁਲਦੀਆਂ ਨੇ ਅਸਮਤਾਂ ਵੀ ਬੇਪਨਾਹ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)