ਜਰਾ ਤੂੰ ਮੁਸਕਰਾਇਆ ਕਰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਦਿਲ ਕਰੇ ਤੇਰਾ
ਕਿ ਥੋੜਾ ਗੁਣਗੁਣਾਇਆ ਕਰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਦਿਲ ਕਰੇ ਤੇਰਾ
ਅਸਾਂ ਨੂੰ ਤੰਦ ਜਿਹੜੀ ਜੋੜਦੀ ਹੈ ਨਾਲ ਵਿਰਸੇ ਦੇ,
ਇਵੇਂ ਕਿੱਸੇ ਸੁਣਾਇਆ ਕਰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਦਿਲ ਕਰੇ ਤੇਰਾ
ਕਰੇ ਪ੍ਰਦਾਨ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਸਲੀਕਾ ਰਹਿਣ ਵੱਸਣ ਦਾ,
ਵਸੀਲਾ ਤੂੰ ਬਣਾਇਆ ਕਰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਦਿਲ ਕਰੇ ਤੇਰਾ
ਨਿਗੂਣੀ ਖਾਹਸ਼ ਹੈ ਸਾਡੀ ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਤੋਡ਼ਨੇ ਤਾਰੇ
ਕਦੀ ਨਜ਼ਦੀਕ ਆਇਆ ਕਰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਦਿਲ ਕਰੇ ਤੇਰਾ
ਬੜੇ ਹੀ ਫਾਸਲੇ ਤੇ ਦੂਰੀਆਂ ਨੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਅੰਦਰ
ਘਟਾਇਆ ਕਰ, ਮਿਟਾਇਆ ਕਰ, ਜਦੋਂ ਵੀ ਦਿਲ ਕਰੇ ਤੇਰਾ
ਅਸੀਂ ਹਾਂ ਪੱਥਰਾਂ ਵਰਗੇ, ਜ਼ਰਾ ਨਾ ਅਸਰ ਹੋਣਾ ਹੈ,
ਜਿਵੇਂ ਮਰਜ਼ੀ ਸਤਾਇਆ ਕਰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਦਿਲ ਕਰੇ ਤੇਰਾ
ਬੜੀ 'ਬਲਜੀਤ' ਤੈਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹ ਅਪਣੇ ਐਬ ਨਾ ਦੱਸੀਂ,
ਮਿਰੇ ਔਗੁਣ ਗਿਣਾਇਆ ਕਰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਦਿਲ ਕਰੇ ਤੇਰਾ..
(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)
