ਗ਼ਜ਼ਲ

ਝੂਠ ਤੋਂ ਪਰਦਾ ਉਠਾ ਤੇ ਸੱਚ ਨੂੰ ਸਾਹਵੇਂ ਲਿਆ
ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਫੈਲ ਚੁੱਕੇ ਨੇਰ੍ਹ ਵਿਚ ਦੀਪਕ ਜਗਾ

 ਪਰਦਿਆਂ ਦੇ ਓਹਲਿਆਂ ਵਿਚ ਰਾਜਨੀਤੀ ਚੱਲ ਰਹੀ
 ਬਹੁਤੀਆਂ ਨਾ ਦੇਹ ਸਫਾਈਆਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੈ ਸਭ ਪਤਾ

ਕੀ ਪਤਾ ਕਿ ਹੋਰ ਕਿੰਨੇ ਯੁੱਧ ਲੜਨੇ ਪੈਣਗੇ
ਵੇਖੀਂ ਕਿਧਰੇ ਭੱਥੇ ਵਿਚੋਂ ਤੀਰ ਨਾ ਦੇਵੀਂ ਮੁਕਾ

 ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਰਹਿਬਰ ਕਹਾਂ ਉਸ ਸ਼ਖਸ਼ ਨੂੰ ਐ ਦੋਸਤਾ
 ਜੋ ਕਹੇ ਕਿ ਕੁੱਲੀਆਂ ਵਿਚ ਦੀਪ ਨਾ ਹਾਲੇ ਜਲਾ

 ਜੇ ਨਾ ਰਲਕੇ ਦੋਸਤੋ ਹੁਣ ਇਸ ਹਵਾ ਨੂੰ ਟੋਕਿਆ
 ਏਸ ਨੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਸਭ ਆਲ੍ਹਣੇ ਦੇਣੇ ਗਿਰਾ

 ਜਿਹੜਾ ਅੱਖਾਂ ਮੀਟ ਕੇ ਕਰਦਾ ਬਹਾਨਾ ਸੌਣ ਦਾ
 ਜਾਗ ਕੇ ਵੀ ਕ਼ੀ ਕਰੂ ਉਹ, ਓਸਨੂੰ ਤੂੰ ਨਾ ਜਗਾ

 ਧੁੱਪ ਹੈ ਕਿ ਧੂੜ ਹੈ, ਤੂੰ ਏਸਦੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕਰ
 ਕੰਮ ਹੈ ਰਾਹੀ ਦਾ ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੇ ਲਵੇ ਨਜ਼ਰਾਂ ਟਿਕਾ

 ਪੂਜਦੇ ਹੀ ਆ ਰਹੇ ਨੇ ਲੋਕ ਭਾਵੇਂ ਝੂਠ ਨੂੰ
 ਫੇਰ ਵੀ ਹਰ ਯੁਗ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸੱਚ ਹੀ ਹੈ ਚਮਕਿਆ
                                 (ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਬੰਦਾ ਰੱਖਦਾ ਬੜੇ ਹਿਸਾਬ
ਕਿਸ ਨੂੰ ਕਰਨਾ ਕਦੋਂ ਖਰਾਬ

ਨੀਵੇਂ ਤਾਈਂ ਅੱਖਾਂ ਕੱਢੇ
ਉਚੇ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹੇ ਜਨਾਬ

ਆਏ ਚਾਰ ਕੁ ਪੈਸੇ ਕੋਲ
ਹਰ ਇਕ ਬਣਿਆ ਫਿਰੇ ਨਵਾਬ

 ਲੀਡਰ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਬੈਠ
ਜੇਕਰ ਲੈਣਾ ਕੋਈ ਖਿਤਾਬ

ਅੱਡਾ ਬਣਿਆ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦਾ
ਰੰਗਲਾ ਸੀ ਇਹ ਕਦੇ ਪੰਜਾਬ

ਲਓ ਗਰੀਬੀ ਕਰ ਲੋ ਦੂਰ
ਹਰ ਇਕ ਚੌਂਕ ਚ ਵਿਕੇ ਸ਼ਰਾਬ

ਰਾਜੇ ਨੇ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਅੱਤ
ਦੇਊ ਜੰਤਾ ਕਦੋਂ ਜਵਾਬ

 ਸਾਰੇ ਟੱਬਰ ਟੀ ਵੀ ਦੇਖਣ
ਵਿਰਲੇ ਟਾਵੇਂ ਪੜ੍ਹਨ ਕਿਤਾਬ

 ਮਹਿਕਾਂ ਮਾਣੋਗੇ ਕਿੱਦਾਂ
 ਜੇ ਨਾ ਬੀਜੇ ਤੁਸੀਂ ਗੁਲਾਬ

            (ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)